+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Ποιές είμαστε

Οι «Μαμάδες στο Δρόμο & φίλοι» είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούμε για την ελεύθερη πρόσβαση των παιδιών μας (και όλων) και την ασφάλειά τους στο δρόμο.


Ξεκίνησε αυθόρμητα, όταν μια μικρή ομάδα νέων μαμάδων καταλάβαμε ξαφνικά πόσο δύσκολο (και επικίνδυνο) είναι να κυκλοφορείς με παιδικό καροτσάκι. Και αμαξίδιο. Και μπαστούνι. 

Σιγά-σιγά η ομάδα μας μεγάλωσε και σήμερα έχει μέλη από 18-87 ετών, με παιδιά ή χωρίς. Σκεφτήκαμε ν' αλλάξουμε όνομα, αλλά τελικά μείναμε σ' αυτό που έχουμε συνηθίσει.

Οι «Μαμάδες στο Δρόμο & φίλοι» είμαστε απλώς πολίτες που βλέπουμε ότι η κατάσταση στο ελληνικό οδικό δίκτυο είναι απάνθρωπη, λόγω υποδομών και νοοτροπίας. Πιστεύουμε πως και τα δύο μπορούν να αλλάξουν και είμαστε έτοιμες/οι να παλέψουμε για τη βελτίωση που θέλουμε. Για τις υποδομές, είμαστε σε διαρκή επικοινωνία με τις αρχές, καταγγέλλοντας προβλήματα και προτείνοντας λύσεις. Για την νοοτροπία, διατηρούμε ένα ιστολόγιο ενημέρωσης, δραστηριοποιούμαστε στα κοινωνικά δίκτυα και διοργανώνουμε ξεναγήσεις και δράσεις με σχολεία, συλλόγους και άλλες ομάδες.

Η είσοδος στην ομάδα είναι απλή και χωρίς διατυπώσεις: απλά δηλώνετε ότι ενδιαφέρεστε, στέλνοντας ένα μήνυμα στο mamastodromo@gmail.com

 

Πολλές/οί μας στέλνουν ανταποκρίσεις περιστασιακά, από διάφορα σημεία της χώρας, αλλά τέσσερις από εμάς αρθρογραφούμε σε σχετικά τακτική βάση:


Η "ηθική αυτουργός"



Με λένε Ήλια (όπως ήλιος) αλλά οι περισσότεροι με ξέρετε ως "Μαμά στο Δρόμο".
Ξεκίνησα αυτή την ομάδα για να βρεθούμε όλοι όσοι πιστεύουμε πως είναι παράλογο τα αυτοκίνητα να είναι ασφαλή στα πεζοδρόμια, ενώ οι πεζοί περπατούν στην άσφαλτο.

Πείτε με ουτοπίστρια, αλλά πιστεύω πως αν μαζευτούμε αρκετοί οραματιστές και δουλέψουμε συντονισμένα θα καταφέρουμε ν' αλλάξουμε τη νοοτροπία που αποδέχεται την κατάσταση αυτή ως φυσική (όπως άλλαξε η νοοτροπία που ήθελε τις γυναίκες στο σπίτι - μόνο).
Όταν αλλάζει η νοοτροπία αλλάζει η κοινωνία, οι νόμοι, η χώρα. 

Αν το πετύχουμε αυτό, σταδιακά θα δούμε ν' αλλάζουν οι συνθήκες που επικρατούν στους δρόμους μας.
Αυτός είναι και ο στόχος μου: ν' αφήσω στα παιδιά μου (και ίσως αύριο και τα εγγόνια μου) έναν τόπο καλύτερο από αυτόν που βρήκα.

 


Η Χριστιάνα (ή Χάνα)

Οι μεγάλοι με αποκαλούν Χριστιάνα, ο πιτσιρικάς μιας φίλης όμως δυσκολευόταν απίστευτα να το προφέρει ολόκληρο κι έτσι μου κόλλησε το παρατσούκλι Χάνα το οποίο και χρησιμοποιώ συχνά-πυκνά.

Τα παιδιά μου δε χρειάζονται πια καρότσια, θυμάμαι ακόμα την εποχή όμως που κυκλοφορούσα μ' ένα μάρσιπο και δυο παιδιά απ' το χέρι καθώς η χρήση καροτσιού στη γειτονιά μου στο κέντρο της Αθήνας με εξόντωνε. Τώρα πια  τα παιδιά μου που πρέπει να μάθουν να κυκλοφορούν σ' αυτή την κυκλοφοριακή ζούγκλα εκεί έξω κι όσο κι αν ξέρω πως έχω κάνει ότι καλύτερο μπορώ, είμαι σίγουρη πως κάποια στιγμή θα ακολουθήσουν την παρέα που θα περάσει κόκκινο φανάρι ή πως κάποια στιγμή θα μπουν στο ΙΧ κάποιου φίλου που θα έχει πιει ένα ποτηράκι παραπάνω.

Γράφω για να ξορκίζω το θάνατο που παραμονεύει σε κάθε μας βήμα. Γράφω γιατί ξέρω πως οι χώρες που οραματίστηκαν μείωση των τροχαίων το κατάφεραν με συντονισμένες κινήσεις. Δε γράφω μόνο, αλλά κυρίως διεκδικώ το χώρο μας -το χώρο των ευάλωτων χρηστών του οδικού δικτύου- στην πόλη.


Η Αντωνία
Με λένε Αντωνία και τη λόξα με τα πεζοδρόμια την είχα από πολύ παλιά. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να στριμωχτώ να περάσω ανάμεσα στα παρκαρισμένα. Ποτέ δεν το θεώρησα φυσιολογικό.
Όταν επέστρεψα, μετά από σπουδές στο εξωτερικό, απελπίστηκα. Στο μεταξύ η γειτονιά μου άλλαζε με τη βοήθεια της μπουλντόζας και γινόταν όλο και χειρότερη. Σήμερα, στο δρόμο που μεγάλωσα δεν υπάρχει ουσιαστικά πεζοδρόμιο, εκτός αν ως πεζοδρόμιο εννοείται μια σειρά από σκαλιά και ράμπες. Ούτε αλάνες υπάρχουν.
Από το 2012 δε μένω πια εκεί. Οι κόρες μου περνούν ένα σοκ προσαρμογής, αλλά όταν περνούν το δρόμο γυρνώντας από το σχολείο δε φοβάμαι μην τις πατήσει αυτοκίνητο.Με λυπεί που αυτό (και πολλά άλλα) δε μπορώ να τα βρω στη χώρα που με γέννησε.
 
 
Η Ελισάβετ

«Eίμαι η Μαίρη η Παναγιωταρά, μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκυρά,» όπως λέει και το τραγούδι κι έχω αγανακτήσει. 

Η κατάσταση έχει γίνει επικίνδυνη στους δρόμους της πόλης. Είμαστε σε κατάσταση πολιορκίας, σε συνεχή μάχη για την πιο μικρή διαδρομή. Τα παιδιά μας, οι γονείς μας, εμείς, δεν αξίζουμε αυτή τη συνεχή αγωνία . 

Κάτι πρέπει να γίνει, θέλω να είμαι μέρος της λύσης του προβλήματος, γι' αυτό, με όπλο τις φωτογραφίες και τις δημοσιεύσεις μέσω αυτής της φιλόξενης ιστοσελίδας, θα σας ενημερώνω και θα ταράζω στη νομιμότητα τις αρμόδιες αρχές. Ασφαλείς διαδρομές για όλους και όλες!




Αν θέλετε κι εσείς να συνεισφέρετε σ’ αυτό το ιστολόγιο στείλτε απλά τις σκέψεις σας, τις ιδέες ή τις απόψεις σας με μορφή σχολίου ή στο mamastodromo@gmail.com . Αν υπάρχει κάποιο προβληματικό σημείο στην περιοχή σας, μπορείτε να στείλετε μια περιγραφή και/ή φωτογραφίες - εμείς θα τις δημοσιοποιήσουμε και θα σας βοηθήσουμε βήμα-βήμα ώσπου να επιλυθεί το θέμα.

10 σχόλια:

  1. Την επόμενη φορά που θα δειτε οτ αμάξι κάποιου παρκαρισμενο παράνομα (πεζοδρομιο, ράμπα αναπήρων κλπ.) είναι καλύτερο να καλέσετε την αστυνομία παρά να κολλάτε αυτοκόλλητα, είναι λάθος να καταστρέφεται την περουσια των άλλων και εκτός από αυτό δίνεται και λάθος παραδείγματα στα παιδιά σας ως "mamades", δεν σας ανήκουνε όλα αυτά στο δρόμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί , ο καθένας που παρκάρει στα πεζοδρόμια έχει σκεφτεί τις φθορές που δημιουργεί. Η κόλλα από το αυτοκόλλητο σε 2 λεπτά με χλιαρό νερό φεύγει. Στο κάτω κάτω αν κάποιος παρκάρει σωστά δεν του κολλά κανείς αυτοκόλλητο.

      Διαγραφή
  2. Πρώτον, η επικόλληση ενός αυτοκολλήτου στο τζάμι δεν αποτελεί φθορά ξένης περιουσίας, εφόσον κολληθεί στο τζάμι απ' όπου αφαιρείται εύκολα. Σκεφτείτε π.χ. τα αυτοκόλλητα των ναυτιλιακών εταιρειών όταν ταξιδεύετε.
    Δεύτερον, εάν η αστυνομία έκανε σωστά τη δουλειά της, δε θα υπήρχε λόγος να κολλά κανείς αυτοκόλλητα. Εφόσον όμως έχει τόση δουλειά που δεν προλαβαίνει να ενημερώνει τους οδηγούς για το παράνομο (και επικίνδυνο) της πράξης τους, αναλαμβάνουμε εμείς να τη βοηθήσουμε, εθελοντικά.
    Τρίτον, στα παιδιά μας μεταδίδουμε τα διδάγματα του Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη: να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, να επαναστατούν ενάντια σε όποιον εισβάλει στο χώρο τους, να μάχονται τον καταπιεστή και να μη σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην αδικία. Έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο;
    Τέταρτον, πολύ σωστά αναφέρατε ότι δε μας ανήκουν όλα στο δρόμο. Ιδίως το πεζοδρόμιο για να παρκάρουμε. Δεν είναι δικό μας για να το μετατρέπουμε σε προσωπικό μας πάρκινγκ.
    Πέμπτον, αν θεωρείτε ότι η επικόλληση ενός ενημερωτικού αυτοκολλήτου είναι σοβαρότερο αδίκημα από μια στάθμευση που οδηγεί τον πεζό στο δρόμο, όπου μπορεί να σκοτωθεί, συνιστώ να επανεξετάσετε τις προτεραιότητές σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ανώνυμε" μην "καταστρέφετε" την Ελληνική ορθογραφία. Να "δίνετε" καλύτερο (ορθογραφικό και όχι μόνο) παράδειγμα στα παιδιά σας.
    Όσο για τα υπόλοιπα, με κάλυψε πλήρως η "Μαμά"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα σας!
    Εάν το θέμα σας "Unknown" είναι η ορθογραφία καλό είναι να κοιταξετε τα πράγματα στα οποία ΔΙΝΕΤΕ σημασία ψάχνοντας τρόπους για να μειώσετε τους άλλους και να ανεβείτε εσείς!
    Το αυτοκίνητο του καθενός δεν σας ανήκει να καλέσετε την αστυνομία την επόμενη φορά και δεν είναι δικό μου θέμα αν κάνει σωστά την δουλειά της η όχι,το αυτοκίνητο μου δεν έχετε δικαίωμα να το καταστρέφετε, θέλετε να δωσετε στα παιδιά σας το σωστο παράδειγμα να μην σκύβουν το κεφάλι στον καταπιεστή μάθετε τους αρχικά να σέβονται τους άλλους και μετά να καταστρέφουν "εθελοντικά" την περιουσία των άλλων, δεν έχετε δικαίωμα να την ακουμπάτε και τα λεγόμενά σας "είναι αυτοκόλλητο και βγαίνει" ναι είναι φθορά ξένης περιουσίας και τα ναυτιλιακά αυτοκόλλητα είναι άλλο θέμα το έβαλε αυτός που έχει το καράβι και όχι κάποιος άλλος που "δεν θέλει να σκύβει στο κεφάλι" κάνοντας ότι θέλει. Και δεν με ενδιαφέρει να συγκρίνω το θεμα παρκαρισματος-αυτοκολλήτου είναι προφανείς σοβαρότερο το παρκάρισμα αλλά και τα δύο είναι λάθος και η επόμενη κίνηση που θέλει πρέπει να γίνει είναι να καλέσετε την αστυνομία όπως και εμείς! Να είστε καλά και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φωνάζει ο κλέφτης...
      Πριν αρχίσετε να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για την έλλειψη σεβασμού προς την περιουσία σας, δείξτε για την περιουσία των άλλων τον ίδιο σεβασμό που απαιτείτε για τη δική σας.
      Μιλώ φυσικά για τα πεζοδρόμια και τις διαβάσεις που ανήκουν στους συμπολίτες σας για να βαδίζουν και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να τους τα στερείτε.
      Αν ξαναβρείτε κολλημένο αυτοκόλλητο στο αμάξι σας, φωνάξτε την αστυνομία. Θα χαρώ πολύ να δω τίνος το αδίκημα θα θεωρηθεί μεγαλύτερο.

      Διαγραφή
  5. Αρχίζετε από κάπου και τελειωμό δεν έχετε. Έλεος. Όλοι οι Ελληνάρες έχουν δίκιο αυτοί και όλοι οι άλλοι λάθος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι, δεν έχουμε σκοπό να τελειώσουμε.
      Θα συνεχίσουμε ώσπου να πάψει η αναισθησία του Έλληνα προς τον Έλληνα, η ανομία και η αδιαφορία που καταστρέφουν αυτή τη χώρα και τα παιδιά μας.
      Αν μας θεωρείτε "Ελληνάρες" που θέλουμε να φτιάξουμε μια καλύτερη Ελλάδα, τιμή μας και καμάρι μας.

      Διαγραφή
  6. Γεια σας με λένε Γεωργία κι εγώ είμαι μια νέα μανούλα και έχω ενα μωρακι 6μηνων.Οποια μανούλα έχει γεννήσει πρόσφατα αν μπορεί ας απαντήσει στο παρακάτω ερωτηματολόγιο είναι ανώνυμο για ερευνητικό σκοπό (πτυχιακή εργασία) https://forms.office.com/Pages/ResponsePage.aspx?id=DQSIkWdsW0yxEjajBLZtrQAAAAAAAAAAAAMAAOJWtKVUQzlTR1lVQUNUUzQxS1NWQUVVOU5XWU02My4u

    ΑπάντησηΔιαγραφή