tag:blogger.com,1999:blog-2608824493122808751.post3439819441593057082..comments2023-09-22T15:37:57.406+03:00Comments on Μαμάδες στο δρόμο & φίλοι: Aλλάζει ο Έλληνας; Αμέ!Μαμά στο Δρόμοhttp://www.blogger.com/profile/12376919627274142124noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2608824493122808751.post-71153462988063943862018-05-11T12:12:03.113+03:002018-05-11T12:12:03.113+03:00Xμ, ίσως δε το διατύπωσα σωστά. Δεν εννοούσα να το...Xμ, ίσως δε το διατύπωσα σωστά. Δεν εννοούσα να τους αποφεύγεις, αλλά να τους εκφράσεις την αποδοκιμασία σου γι αυτό που κάνουν, δηλαδή αυτό που λες: να τους πείσεις ότι είναι απαράδεκτο ώσπου να το καταλάβουν και να αλλάξουν συμπεριφορά. Το να μη λες τίποτα εκλαμβάνεται ως έγκριση ή αποδοχή.Μαμά στο Δρόμοhttps://www.blogger.com/profile/12376919627274142124noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2608824493122808751.post-85152184775040357552018-05-10T13:56:08.975+03:002018-05-10T13:56:08.975+03:00Η κοινωνική αποδοκιμασία είναι μέτρο αποτελεσματικ...Η κοινωνική αποδοκιμασία είναι μέτρο αποτελεσματικό μόνο σε κάποιες περιπτώσεις. Αν στην Ελλάδα αποδοκιμάζεις τους φίλους σου που παρκάρουν στο πεζοδρόμιο, αν αποδοκιμάζεις όσους καπνίζουν σε κλειστούς χώρους, όσους βάζουν δυνατά τη μουσική το βράδυ, δεν μένει άνθρωπος να εξακολουθήσεις να συναναστρέφεσαι. Μόνο η επιμονή και η φιλική προσπάθεια να πείσεις κάποιον για το απαράδεκτο της συμπεριφοράς του μπορεί να βγάλει κάποιο αποτέλεσμα. Η επίκληση της βοήθειας από τις αρχές σε κάποιες περιπτώσεις παραμένει πάντα ένα καλό βοηθητικό εργαλείο. Δημήτρης ΧρυσαφίδηςAnonymousnoreply@blogger.com