Σελίδες

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Φτάνει πια!

Αναδημοσιεύω κάτι παλιό αλλά δυστυχώς επικίνδυνα επίκαιρο:

Διάβασα πριν λίγο στην Καθημερινή πως μία γιαγιά και η πεντάχρονη εγγονή της παρασύρθηκαν σήμερα το πρωί από αυτοκίνητο στη Λιοσίων και εξέπνευσαν λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως τα θύματα παρασύρθηκαν από ένα μικρό φορτηγάκι τη στιγμή που αναγκάστηκαν να βαδίσουν στο δρόμο. Και αναγκάστηκαν να το κάνουν αυτό επειδή -σύμφωνα με το δημοσίευμα- στο πεζοδρόμιο, ήταν παρκαρισμένο ένα ΙΧ αυτοκίνητο και δεν μπορούσαν να περάσουν!!!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Κ. αναζητείται ο Ελληνάρας που είχε κλείσει το πεζοδρόμιο με την “κούρσα” του αναγκάζοντας γιαγιά και εγγονή να βαδίσουν στο δρόμο. Και μακάρι να τον τσακώσουν γρήγορα. Και να μην του αποδώσουν απλά και μόνο κατάληψη πεζοδρομίου. Μακάρι να του αποδώσουν συμμετοχή και ευθύνη σε ανθρωποκτονία εξ’ αμελίας. Διότι όταν ο Ελληνάρας έκλεισε το πεζοδρόμιο, το μόνο που σκέφτηκε ήταν να βολέψει το αμάξι του και χέστηκε για τους άλλους. Να όμως που εξ’ αιτίας του παρκαρισμένου του οχήματος, δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επειδή αναγκάστηκαν να βαδίσουν στο δρόμο.
(Από το http://nasose.wordpress.com/2009/01/23/dont-let-him-unpunished/. Μπορείτε να διαβάσετε την είδηση εδώ.)


Προχτές, λίγο έλειψε να γίνουμε εμείς, και οι τρεις (μαμά και δύο παιδιά στο καρότσι), πρωτοσέλιδο. Κάθε μέρα η ίδια ιστορία: το παρκάρισμα είναι δύσκολο έως αδύνατο, οι χώροι λίγοι, οπότε γιατί να μην βολευτούν λίγα (ή περισσότερα) αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο;
Ε, λοιπόν όχι!
Κάθε μέρα βλέπω πεζούς να περπατούν στο δρόμο και να χώνονται ανάμεσα στα παρκαρισμένα για να περάσουν τα διερχόμενα αμάξια και μετά να συνεχίσουν. Το έχετε κάνει κι εσείς, μην το αρνείστε.
Γιατί;

Ο οδηγός παίρνει αυτό που θέλει, αυτό που τον βολεύει και δε δίνει τίποτα. Ούτε καν προτεραιότητα εκεί που πρέπει, στη διάβαση. Κι αν σε βρει στο δρόμο γιατί δεν έχεις να περάσεις, σου κορνάρει κιόλας αγανακτισμένος.

Ο πεζός δίνει το χώρο του, την ηρεμία του, την ησυχία του, τον περίπατο με το παιδί του, τη βόλτα χέρι-χέρι με το ταίρι του, την ευκολία, τη βολή και -κυρίως- την ασφάλειά του. Μερικές φορές, όπως παραπάνω, δίνει τη ζωή του.
Για ποιό λόγο;
Τι έχει να κερδίσει;



Η λύση "παρκάρω όπου βρω" είναι φτηνή κι εύκολη μόνο για τον οδηγό και είναι παράλογο να συγχωρούμε την αναζήτηση φτηνής λύσης από έναν άνθρωπο που έδωσε χιλιάδες για ν' αγοράσει ένα αμάξι και συνεχίζει να πληρώνει για να τη συντήρηση, τα καύσιμα, την ασφάλειά του κτλ.

Σκεφτείτε: όσοι έχουν άλογα τα δένουν στην πόρτα, μπροστά στο σπίτι τους; Όχι, τα σταβλίζουν σε ειδικούς χώρους. Όποιος θέλει να έχει τόσο ακριβό κατοικίδιο, πρέπει να συνυπολογίσει και τα έξοδα στέγασής του, πριν αγοράσει το ζώο.

Θα έπρεπε να περιμένουμε την ίδια συμπεριφορά κι από τους οδηγούς: αν θέλεις να έχεις αμάξι, θα πρέπει να έχεις και τον τρόπο να το στεγάσεις όταν βρίσκεσαι σπίτι και να του εξασφαλίσεις θέση όταν βγαίνεις έξω. Δεν έχει θέση εκεί που πας; Πάρε συγκοινωνία, κάλεσε ταξί.

Οτιδήποτε άλλο δείχνει φτήνεια κι ακόμα περισσότερο ασυνειδησία. Την ίδια ασυνειδησία κι αδιαφορία που κόστισαν τη ζωή στη γιαγιά και την εγγονούλα της.


Προτείνω λοιπόν το παράνομο παρκάρισμα σε χώρους διέλευσης πεζών να μην είναι απλά ένα αδίκημα του ΚΟΚ, αλλά ποινικό αδίκημα. Ασχέτως αν προκαλέσει ή όχι δυστύχημα, ο οδηγός που αναγκάζει τον πεζό να βγει στο δρόμο είναι ένοχος εγκληματικής αμέλειας προς τους συμπολίτες του.

Με λίγα λόγια αδιαφορεί για τη ζωή των συνανθρώπων του για να μη δώσει 5-10 ευρώ.



Γι αυτό λοιπόν η κλήση είναι πολύ λίγη γι αυτό τον τύπο παράβασης.
Δε θ' αναφέρω καν το πόσο αργούν να περαστούν οι κλήσεις, το πόσο ασήμαντα είναι τα ποσά, το πόσο συχνά σβήνονται.
Το μόνο που λέω είναι ότι σε καμία περίπτωση η τιμωρία δε συμβαδίζει με τη βαρύτητα του παραπτώματος.


Ο άνθρωπος που για τη βολή του πετά το συμπολίτη του μπροστά στις ρόδες των διερχόμενων οδηγών είναι ασυνείδητος, αν όχι εγκληματίας, και θα έπρεπε να τιμωρείται ως τέτοιος.

Οι κλήσεις θα έπρεπε να παραπέμπονται στον εισαγγελέα για δίωξη και θα έπρεπε να υπάρξει ειδική υπηρεσία που θα δέχεται τις καταγγελίες πολιτών, ακόμη και ειδική τηλεφωνική γραμμή.

Μη νομίζετε πως αστειεύομαι ή χαριτολογώ. Δε θ' αργήσουμε ν' ακούσουμε άλλη μια μακάβρια ιστορία και να θρηνήσουμε άλλον έναν αδικοχαμένο νεκρό. Μπορεί να είναι κάποιος που αγαπάμε.
.

12 σχόλια:

  1. συγχαρητήρια! είναι καυτό το θέμα και παρόλα αυτά συζητιέται πολύ λίγο! πότε θα γίνει η επόμενη συνάντησή σας? θέλω να είμαι εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' ευχαριστώ.
    Η επόμενη συνάντηση θα γίνει μάλλον αρχές Σεπτέμβρη.
    Ως τότε, καλά μπάνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ποσο δικιο εχεις...δυστυχως μονο στην Ελλαδα επικρατει αυτη η κατασταση, μαζι με πολλα αλλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Xtes kai enw gyrnaga apo ton fourno me tin kori mou, strimogmenes kathws perpatagame sto pezodromio apo ta parkarismena amaksia kai ta dentra poy pianan olo ton xwro brikame ena eleythero kommati pezodromiou kai stamatisame gia na ksapostasoyme, deyterolepta meta akousame ena thoryvo kai enstiktodos tin pira agkalia kai kriftikame pisw apo ena parkarismeno amaksi! mia asiniditi odigos me paidi mesa sto amaksi eixe kavalisi to kommati pou kathomastan kai ekane manouvres parkarismatos. egine o xamos apo tis fwnes mas kai i mikri mou fovismeni eklege prin prolavw na kalesw tin astynomia eixe kseparkarei kai eixe fugei den thelw kan na skeftw ti tha eixe ginei an kathomastan sto eleuthero skalopati tis eisodou kai san na min eftane ayto t'akousa kiolas apo tous martyres epeidi a)tromakse i mikri mou b)siga to pragma c) pou tha vrei i gynaika na parkarei twra me mwro paidi sto amaksi gia na min anaferw to tragiko oti to paidi pou ante na itan 2 xronwn kathotan sto mprosta kathisma demeno apla me tin zwni

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απίστευτα πράγματα φίλη Serendipity, κι όμως τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά.
    Είναι ν' αναρωτιέται κανείς τι μυαλό κουβαλάμε. Τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο τυφλούς μπροστά στο προφανές; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε τ' αυτονόητα; Γιατί σκύβουμε το κεφάλι και υποτασσόμαστε σε καταστάσεις που δυσκολεύουν τη ζωή μας;
    Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαμά... μιας που είσαι στο δρόμο... πέρνα μια βόλτα από ΕΔΩ σου έχω κάτι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλά τα λες, μένουμε Αγία Παρασκευή και για να πάμε στο πάρκο είναι περιπέτεια. Πρέπει καταρχήν να πάμε στο μακρυνό πάρκο ενώ έχουμε 2 δρόμους από το σπίτι μας γιατί δεν υπάρχει πεζόδρομιο. Δηλαδή υπάρχει αλλά με φοβερή οξυδέρκεια ο δήμος το έχει σκάψει και έχει φυτέψει δέντρα στο κέντρο και φυσικά το καρότσι δεν χωράει. Για να περάσουμε την Λεωφόρο Μεσογείων η νησίδα δεν χωράει και εμένα και το καρότσι ή πρέπει να στεκομαστε διπλα δίπλα ή να είμαι εγώ στον δρόμο. Όλο το πεζοδρόμιο είναι σκαμμένο, σπασμένο, πατσαρισμένο με τσιμέντο όπου έχουν γίνει κατά καιρούς έργα και σε όποιο σημείο του είναι λίγο πιο φαρδύ και δεν έχει δέντρα στην μέση, φυσικά παρκάρει ο καθένας με την μούρη. Ντρέπομαι που το λέω αλλά πλέον όταν είναι να πάμε τώρα στο πάρκο, βάζω την μικρή στο αμάξι, πάω έξω από το πάρκο και το παρκάρω και εγώ όπου βρω. Αλλά μετά από 1 χρόνο έχω βαρεθεί να αγωνίζομαι στα ανύπαρκτα πεζοδρόμια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχεις απόλυτο δίκιο Bethania και μάλιστα θίγεις κι αλλο ένα ζήτημα που λίγο έχει συζητηθεί: Όσο χειρότερα είναι τα πεζοδρόμια, τόσο περισσότερο ο κόσμος στρέφεται προς το αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα ακόμα χειρότερο μποτιλιάρισμα και έλλειψη χώρου για όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είναι φορές που αναρωτιέμαι γιατί τα ονομάζουν πεζοδρόμια αφού τα περισσότερα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πεζούς.
    Και δεν είναι μόνο τα αυτοκίνητα, να αναφέρουμε και τα δέντρα που φυτεύονται σε πεζοδρόμια πλάτους μόλις ενός μέτρου (ή ακόμα και μικρότερου)...τους κάδους που βρίσκονται πάνω τους και τα περιορίζουν ακόμα περισσότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εχεις τόσο δίκιο. Πριν κάνω παιδιά ούτε που τα είχα σκεφτεί ολα αυτά. Τώρα τα αδιάβατα πεζοδρόμια του Παγκρατίου είναι ο εφιαλτης μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συγχαρητήρια για το πολύ καλό blog σου! Σήμερα έμαθα για τους StreetPanthers και αμέσως σκέφτηκα εσένα: http://www.streetpanthers.gr/ Καλή συνέχεια με τη δουλειά που κάνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. οτι και να γραψεις, εχεις το απολυτο δικιο...ειμαι μαζι σου...συμφωνω και επαυξανω...τα ιδια προβληματα συνανταω κι εγω οταν κανω 1 ωρα περπατημα ...μονο που εσυ εχεις δεκα φορες πιο δικιο...κανενας δεν σκεφτεται τους πεζους, ειδικα τις μανες με το καροτσι που πρεπει να βγουν στην ασφαλτο για να περασουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή