Διαφημίσεις για την οδική ασφάλεια

Στην προηγούμενη ανάρτησή μου ανέφερα την TAC ή αλλιώς Transport Accident Commission (Επιτροπή Τροχαίων Ατυχημάτων) που έχει έδρα της τη μακρινή Αυστραλία.Φαίνεται πως εκεί οι άνθρωποι παίρνουν πολύ σοβαρά το θέμα της οδικής ασφάλειας.
Για απόδειξη, ορίστε ένα από τα διαφημιστικά της:

Το σλόγκαν που πέφτει στο τέλος λέει:

Αν πίνεις και μετά οδηγείς,
είσαι εντελώς ηλίθιος!

Οι άνθρωποι δε μασάνε τα λόγια τους.

Αγαπητέ κύριε Υπουργέ Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μήπως θα μπορούσατε παρακαλώ να έρθετε σε επαφή με την Αυστραλιανή κυβέρνηση για τη χρήση των διαφημίσεών τους;
Πιστεύω πως θα τις παραχωρούσαν ευχαρίστως, αλλά αν δεν το κάνουν, μπορούμε κάλλιστα να γυρίσουμε δικές μας διαφημίσεις στο ίδιο πνεύμα.
Διαφημίσεις που θα ξεγυμνώνουν τις μαγκιές και τις εξυπνάδες του νεοέλληνα οδηγού και θα τις κατονομάζουν γι αυτό που πραγματικά είναι.
Βάλτε τες σε κάθε διαφημιστικό διάλειμμα, σε κάθε κανάλι.
Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα μυαλά, αλλά κανείς δε θέλει να φαίνεται ηλίθιος. Πολλοί μαθαίνουν να φέρονται σωστά για τη γνώμη των άλλων.
Γι αυτό μην αργείτε, παρακαλώ, κινδυνεύουν ζωές.

Αυτό βέβαια, αν σας ενδιαφέρουν οι ανθρώπινες ζωές.
Οι ζωές των πολιτών σας, των ψηφοφόρων σας.
Γιατί μέχρι σήμερα δεν είχαμε καμία τέτοια ένδειξη.

Πέρα από αυτό, για να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, θα χρειαζόταν και λίγη φαντασία από τους υπουργούς και υφυπουργούς μας.
Λίγη πρωτοβουλία για να γίνει κάτι περισσότερο από τη διεκπεραίωση των απλών και συνηθισμένων λειτουργιών ενός υπουργείου.
Λίγη τόλμη για κάτι διαφορετικό εκτός από την υπογραφή των συνηθισμένων εγγράφων και μνημονίων.
Λίγη θέληση να κάνουν κάτι διαφορετικό από το ν' ακολουθούν τη "γραμμή".
Μια κάποια επιθυμία ν' αφήσουν πίσω τους κάτι περισσότερο από πλακέτες "Εγκαινιάστηκε από τον Υπουργό τάδε".
Λίγο, έστω, φιλότιμο, βρε αδερφέ.

Φαίνεται όμως πως ενδιαφέρον για τους άλλους, φαντασία, τόλμη και φιλότιμο είναι ιδιότητες που σπανίζουν στην κορυφή της εθνικής πυραμίδας.

Τόσο το χειρότερο για τους πολίτες που τους ψηφίζουν και τους ανέχονται, παραβλέποντας την κατάσταση τόσα χρόνια.

Μήπως είναι καιρός να πάψουμε να σηκώνουμε τους ώμους;