Σελίδες

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Αστυνομία εναντίον πεζών

Την ώρα της δράσης μας χτες, συνέβη ένα απίστευτο επεισόδιο με ένα αστυνομικό αυτοκίνητο, το οποίο θα προσπαθήσω να σας περιγράψω όσο ακριβέστερα μπορώ.
Ενώ τα παιδιά είχαν απλωθεί σ' όλο το δρόμο και ζωγράφιζαν κι ενώ υπήρχε τόσος κόσμος που δεν ήξερες πού να πατήσεις, βλέπω ένα μεγάλο μαύρο αμάξι να έρχεται από τη Λυκούργου, ένα μικρό δρομάκι κάθετο στον πεζόδρομο. Το αυτοκίνητο σταμάτησε μόλις ο προφυλακτήρας του βρέθηκε στην Αιόλου. Φαίνεται πως ο οδηγός είχε την πρόθεση να στρίψει αριστερά στον πεζόδρομο και να βγει από εκεί στη Σταδίου, αλλά όταν είδε ότι δε χωρούσε κοντοστάθηκε, πριν πάρει την απόφαση να στρίψει δεξιά και να βγει στη Σταδίου από άλλο δρόμο.
Εκείνη τη στιγμή ακούγεται πίσω από το αυτοκίνητο το χαρακτηριστικό κορνάρισμα του αστυνομικού αυτοκινήτου, ξέρετε, εκείνο το βραχνό μπιπ. Πίσω από το μαύρο αμάξι ήταν ένα αστυνομικό που κορνάριζε ανυπόμονα.
Ορισμένες φορές είμαι εξαιρετικά αφελής και δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω πράγματα τα οποία συμβαίνουν ακριβώς μπροστά μου. Πλησιάζω τον οδηγό του ακινητοποιημένου περιπολικού και κάνω την εξής χαζή ερώτηση:
"Συγνώμη, κορνάρετε για να προχωρήσει το αυτοκίνητο στον πεζόδρομο;"
Ο αστυνομικός με κοιτά σα να βλέπει Ούφο (ίσως και νά 'χει δίκιο ο άνθρωπος). Εδώ πρέπει να παραδεχτώ πως κι εγώ τον κοίταζα κατάπληκτη.
"Μα καλά, εδώ είναι πεζόδρομος," του λέω.
"Και τι θέλετε να κάνω κυρία μου;" μου απαντά."Ο δρόμος έχει κλείσει, γίνεται πορεία."
Μένω μ' ανοιχτό το στόμα, αλλά δε μπορώ να μη συνεχίσω: "Κι αυτός είναι λόγος για να μπαίνετε στον πεζόδρομο;"


"Αφού έχουν κλείσει οι δρόμοι," μου απαντά και ξεκινά, γιατί ο μπροστινός του πήρε επιτέλους την απόφαση και ξεκίνησε.
Μόνο που ο αστυνομικός μας, αντί να στρίψει δεξιά για να βγει από τη Γεωργίου Σταύρου (όπως έκανε ο οδηγός του μαύρου αμαξιού) παρακάμπτει μερικούς πεζούς κι αμέσως προσπαθεί να στρίψει αριστερά και να βγει στη Σταδίου, από το σημείο που ενώνεται με τον πεζόδρομο. Εκεί βρέθηκε προ εκπλήξεως, γιατί δεν περίμενε να μας βρει μπροστά του.




Αμέσως μπροστά στο περιπολικό μαζεύτηκε κόσμος και λαός και το ανάγκασαν να σταματήσει, προκαλώντας την αγανάκτηση του οδηγού.


 "Τι πράματα είναι αυτά, εμποδίζετε την κυκλοφορία," άρχισε να φωνάζει ο οργισμένος αστυνομικός.
"Αδειάστε αμέσως το δρόμο," συνέχισε, σίγουρος για το δίκιο του. 


Περισσότερα δε μπορώ να σας μεταφέρω άμεσα, γιατί εκείνη την ώρα χρειάστηκε να φύγω (είχα και δυο ζουζουνάκια να προσέχω) αλλά, έπειτα από ζωηρή λογομαχία, ο αστυνομικός τελικά υποχώρησε και έφυγε.



Το γεγονός αποτελεί από μόνο του περίτρανη απόδειξη για το πόσο ελλιπής είναι η εκπαίδευση των ανθρώπων που καλούνται να προστατεύσουν τους πολίτες.
Ο οδηγός του περιπολικού δεν ήταν κακοπροαίρετος και ξαφνιάστηκε ειλικρινά με την αντίδρασή μας. Φαίνεται ότι πίστευε με τα σωστά του πως οι πεζόδρομοι φτιάχτηκαν για την -έστω και περιστασιακή- χρήση οχημάτων και πως η κίνηση των πεζών επιτρέπεται μόνο εφόσον οι δεύτεροι δεν εμποδίζουν την κίνηση των πρώτων
Δε φαίνεται να είχε συλλογιστεί ποτέ ότι η διέλευση ενός αυτοκινήτου μέσα από πυκνό πλήθος πεζών συνιστά κίνδυνο. Ούτε φαίνεται να συνειδητοποιούσε ότι πρόκειται για πράξη που απαγορεύεται ρητά από το νόμο.
Πώς είναι δυνατόν ένα όργανο του νόμου να αγνοεί ένα βασικό κανονισμό του ΚΟΚ; Πώς είναι δυνατό να επιδεικνύει τόσο απύθμενη άγνοια του νόμου; Αν αυτό δεν είναι τρανταχτή απόδειξη για το ότι η εκπαίδευση των αστυνομικών μας πρέπει να αναθεωρηθεί, τότε τι είναι;
Είναι πολύ πιθανό πως αυτός ο ίδιος αστυνομικός θεωρεί απολύτως φυσικό το να παρκάρει το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι του στο πεζοδρόμιο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που οι κλήσεις από πεζούς μένουν συχνά αναπάντητες από την τροχαία, η οποία όμως προστρέχει ακόμη και για ένα ασήμαντο μικροτρακάρισμα. Ούτε είναι τυχαίο το ότι βλέπεις πολύ συχνά παράνομα παρκαρισμένα οχήματα δίπλα από αστυνομικούς και αστυνομικά τμήματα.
Εάν όμως θέλουμε να προστατέψουμε τους χώρους των πεζών από την άλωση των μηχανών και των αυτοκινήτων, εάν θέλουμε να προστατέψουμε τους ίδιους τους πεζούς, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να φροντίσουμε για τη σωστή εκπαίδευση των οργάνων της τάξης. Χωρίς την ενεργή παρέμβασή τους κατά των παραβατών, τα φαινόμενα καταπάτησης θα διαιωνίζονται και μαζί τους οι κίνδυνοι για τους πεζούς.

Σημ: Τα στοιχεία του αυτοκινήτου είναι καλυμμένα, γιατί έτσι επιβάλλει ο νόμος. Αν ωστόσο υπάρξει διερεύνηση του θέματος, ευχαρίστως θα καταθέσω τις φωτογραφίες μαζί με τη μαρτυρία μου. Για τη δεύτερη φωτογραφία, ευχαριστώ το φωτογράφο Βαγγέλη Τσιάμη.

2 σχόλια:

  1. Εύγε για την προσπάθεια.

    Μια σημείωση: δεν υπάρχει κανένας νόμος (και καμία λογική) που επιβάλει να κρύβουμε πινακίδες απο φωτογραφίες. Οι πινακίδες είναι δημόσια έγγραφα, είναι φανερές σε όλους (αυτός είναι και ο σκοπός της ύπαρξής τους ούτως ή άλλως) και δεν χρειάζεται να τις σβήνουμε. Αν ειναι ΙΧ δεν αποτελούν "ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα" (αν και αυτό είναι προς συζήτηση). Πάντως αν είναι όχημα του δημοσίου ή σωμάτων ασφαλείας, είναι προφανές ότι *οφείλουν* να φαίνονται.

    Και να συμπληρώσω αναφορικά με τη δράση, ότι κάλλιστα θα μπορούσατε να ζητήσετε από τα όργανα να εφαρμόσουν το Νόμο και να απομακρύνουν όλα τα οχήματα. Κι αν δε το έκαναν, είχατε κάθε δικαίωμα να τους υποβάλετε μήνυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Προβληματικέ, μέχρι τώρα όλες μου οι πηγές συμφωνούν ότι οι πινακίδες είναι προσωπικά δεδομένα κι απαγορεύεται η δημοσίευσή τους.
    Επειδή η βασική μου πηγή είναι γνωστός και σεβαστός νομικός, ενώ εγώ είμαι άσχετη, θα προτιμήσω ν' ακολουθήσω τη συμβουλή του ειδικού.
    Παρεμπιπτόντως, οι αστυνομικοί που πέρασαν δεν ήταν της τροχαίας. Ήταν επομένως αναρμόδιοι για θέματα οχημάτων. Παράλογο, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα σ' αυτή τη χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή