Σελίδες

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Ξενάγηση στην Πλάκα

Όχι, δεν ήταν ψέμα, δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο.
Η ξενάγησή μας στην Πλάκα έγινε κάτω από μια υπέροχη ανοιξιάτικη λιακάδα.
Στις 12 μαζευτήκαμε έξω από το Σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο.
Ήμασταν τόσοι πολλοί, που ο ξεναγός μας, κ. Αριστοτέλης Κοσκινάς, χρειάστηκε να βάλει όλη τη δύναμη της φωνής του για ν' ακουστεί μέσα στο πλήθος.

Έναρξη της ξενάγησης, μπροστά στο Σταθμό του Θησείου
 
Τον ακολουθήσαμε ως την Αρχαία Αγορά, μια υπέροχη όαση στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί, περιτριγυρισμένοι από τις αρχαιότητες κάτω και την οργιαστική ανοιξιάτικη βλάστηση είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε τα μέρη όπου χτυπούσε η καρδιά της αρχαίας Αθήνας.

Με φόντο το Θησείο, λίγα λόγια πριν μπούμε στην Αρχαία Αγορά.


Με εξαίρεση το λοφάκι του Θησείου, που δεν είναι προσβάσιμο σε καρότσια, η Αρχαία αγορά είναι ένας παράδεισος για περιπατητές. Η ομάδα μας ήταν τόσο μεγάλη που γέμισε την αρχαία οδό των Παναθηναίων.


Κατεβαίνοντας την Οδό των Παναθηναίων.

Η ξενάγηση ήταν εμπνευσμένη. Μάλιστα κάποιοι επηρρεάστηκαν τόσο που δε δίστασαν να επιδοθούν σε παράνομες ανασκαφές εντός του αρχαιολογικού χώρου.

Επίδοξη αρχαιολόγος.
 
Ακολούθησε ένα σύντομο πέρασμα από τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού,  η οποία δεν είναι καθόλου προσβάσιμη σε άτομα με ειδικές ανάγκες.

Έξω από τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού, με φόντο το τζαμί του Τζισταράκη.


Από εκεί, τα βήματά μας μας έφεραν στους Αέρηδες και τη Ρωμαϊκή Αγορά, όπου δεν έλλειψαν κάποιες προστριβές με διερχόμενους δικυκλιστές που εμέμεναν να περάσουν από το μικρό πεζόδρομο ανάμεσα στην είσοδο του χώρου και τον Οθωμανικό Μεντρεσέ, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους που βρίσκονταν μπροστά τους.

Ζέφυρος, ο ανοιξιάτικος άνεμος, με ένα χιτώνα γεμάτο λουλούδια.


Έπειτα, η ομάδα μας στριμώχτηκε στα γελοία πεζοδρόμια της οδού Κυρρήστου, τα οποία σε καμία περίπτωση δε φτιάχτηκαν για να δεχτούν καρότσια, παιδικά ή άλλα. Ακόμη και χωρίς καρότσι, όλοι δυσκολευόμασταν να βαδίσουμε στο στενό πεζουλάκι που περνιέται για πεζοδρόμιο, με τον ένα ώμο να τρίβεται στον τοίχο, χωρίς να μπορούμε να κρατήσουμε από το χέρι τα παιδιά ή το ταίρι μας.

Εκτός αρχαιολογικών χώρων, η Πλάκα δεν προσφέρεται για ξενάγηση. Παρά τις δυσκολίες όμως, κατορθώσαμε να μάθουμε πολλά για την πόλη μας. Είδαμε μνημεία για τα οποία δε μας έμαθαν στο σχολείο, μάθαμε πράγματα που δεν ξέραμε, είδαμε τα σημάδια όλων των ιστορικών περιόδων και τα ίχνη όλων των κατακτητών που πέρασαν από αυτή τη γωνιά του κόσμου.

Το μνημείο του Λυσικράτους, κάτω από την ανατολική πλευρά της Ακρόπολης.

Η τελευταία μας στάση ήταν το μνημείο του Λυσικράτους, ένα κομψοτέχνημα στην άκρη της Πλάκας. Εκεί οι δρόμοι μας χωρίστηκαν, με την υπόσχεση όμως ότι θα ξαναβρεθούμε σύντομα.

Μείνετε συντονισμένοι και, όσοι θέλετε, καταθέστε ιδέες!


2 σχόλια:

  1. μήπως περάσατε κ από τον αγιο νικόλαο ραγκαβά; την εκκλησία που έγινε η πρώτη λειτουργία μετά την απελευθέρωση;
    εκεί γινόταν το παζάρι για τις κρατούμενες μητέρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά Ξωτικό. Σημαντική εκκλησία.
    Η αλήθεια είναι πως ήταν κι αυτή στην αρχική πορεία που πρότεινε ο ξεναγός μας, εμείς όμως επιλέξαμε πιο εύκολη διαδρομή γιατί η ανηφόρα μέχρι το Ραγκαβά με καρότσια και χωρίς πεζοδρόμια θα ήταν πίκρα.
    Έκανε και μια ζέστη... λιώσαμε...
    Πάντως μας το φυλάει, είπε ότι αν θέλουμε το φθινόπωρο, όταν ξαναδροσίσει λιγάκι, θα μπορούσε να μας κάνει Βυζαντινή Αθήνα, Οθωμανική Αθήνα, Ακαδημία Πλάτωνος ή Αθηναϊκή Αρχιτεκτονική. Κέφι νά 'χουμε να περπατάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή