Σελίδες

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Είναι η "ΤΙΝΑ" ανόητη!

Η παράδοση των δικαιωμάτων μας, η απεικοδόμηση του αυτονόητου, η εγκατάλειψη του ονείρου, ο θάνατος της ελπίδας, το αδιέξοδο του αγώνα, το προδιαγεγραμμένο της μάχης είναι το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε όταν χάνουμε τη συλλογική μας συνείδηση, την ανθρωπιά, την επαφή με το περιβάλλον μας.

Δυστυχώς αυτές είναι οι σκέψεις που ξεπηδάνε απ' το μυαλό μου οταν καλούμαι το 2016, ζώντας σε μια τσιμεντούπολη, να βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να εξηγήσω στα παιδιά μου, γιατί η παρούσα Δημοτική αρχή Καμίνη, αλλά και προηγούμενες αποφάσισαν να τσιμεντώσουν ένα πάρκο, με την πρόφαση ότι οι κάτοικοι ζητούσαμε εδώ και 16 χρονια – από τότε που παροπλίστηκε το παλιό- ένα νέο κολυμβητήριο στη θέση του.




Στην πολιτική παραγματικότητα εδω και χρόνια το δόγμα ΤΙΝΑ έχει επικρατήσει. Για να έχεις δουλειά, θα πρέπει να έχεις μείωση μισθού. Για να έχεις κουτσουρεμένο μισθό, θα πρέπει να μην έχεις  ασφάλιση. Για να έχεις φαΐ θα πρέπει ν' αγοράζεις σπόρους από τη Μονσάντο. Για να θεωρείσαι ανεπτυγμένος, θα πρέπει να ζεις σαν υπανάπτυκτος. Για να θεωρείσαι έξυπνος θα πρέπει να μη σκέφτεσαι. Για να είσαι ενεργός θα πρέπει να μη ρωτάς. Για να είσαι χρήσιμος θα πρέπει να μην αμφισβητείς. Δεν υπάρχει εναλλακτική, αν δεν δε γίνει έτσι θα καταστραφείς! (;)

Το κολυμβητήριο χτίζεται λοιπόν. Είναι σχεδόν έτοιμο. Μόνο που για να φτιαχτεί, χρησιμοποιήθηκαν ΕΣΠΑ. Τα ΕΣΠΑ δε δίνονται όμως για αθλητικούς χώρους, αλλά για "πολιτιστικούς". Έτσι μαζί με το κολυμβητήριο, ήρθαν πακέτο και άλλα δυο κτίρια -σύνολο 5.500 τετραγωνικά τσιμέντο- στη θέση των δέντρων. Μαζί μ' αυτά μπήκαν στα σχέδια και υπέργεια πάρκινγκ. Χωρίς αυτά κολυμβητήριο δε γίνεται. Έτσι μας λένε...ΤΙΝΑ.

Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν ΤΙΝΑ.  Όταν ο γείτονας κάνει φασαρία, δε λες "έτσι είναι ΤΙ ΝΑ κάνουμε", αλλά του κάνεις παρατήρηση. Όταν ο δάσκαλος προσβάλλει το παιδί σου, δε λες "έτσι είναι ΤΙ ΝΑ κάνουμε", αλλά του εξηγείς το λάθος του. Όταν το τρίχρονο παιδί σου ουρλιάζει και χτυπιέται γιατί θέλει κι άλλο γλυκό,παιχνίδι ή βόλτα, δε λες "έτσι είναι ΤΙ ΝΑ κάνουμε", αλλά το καλμάρεις. Όταν ο φίλος σου σε πουλήσει, δε λες "έτσι είναι ΤΙ ΝΑ κάνουμε", αλλά τον απομακρύνεις. Όταν ο σύντροφος σε προδώσει, δε λες "έτσι είναι ΤΙ ΝΑ κάνουμε", μα τον διαγράφεις. Η ζωή και το μέλλον μας δεν είναι προδιαγεγραμμένα. Έχουμε επιλογές, ΠΑΝΤΑ και σε ΟΛΑ. Αυτή είναι και η μεγάλη αντίφαση. Η εμπειρική  γνώση μας λέει πως έχουμε τη δυνατότητα επιλογής. Η πολιτική πραγματικότητα προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο.







Και να που η συλλογική συνείδηση “ξύπνησε”. Εκατοντάδες άνθρωποι ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια στην ΤΙΝΑ. Οι κάτοικοι δε δεχόμαστε ότι πρέπει να παραδώσουμε το πάρκο που παίζουν τα παιδιά μας για να έχουμε ένα νέο κολυμβητήριο με τα συνοδευτικά του. Υπάρχουν όρια.
Αν έχουμε ανάγκη από κάτι, αυτό δεν είναι περισσότερα  πάρκινγκ και δρόμους για αυτοκίνητα, αλλά περισσότερους δρόμους για σκέψη και ελεύθερους χώρους για δράση.

Αν πιστεύεις πως οι κάτοικοι δικαιούμαστε εξηγήσεις από τη δημοτική αρχή στο γιατί επιλέχθηκε η καταστροφή του πάρκου, βοήθησέ μας υπογράφοντας ΕΔΩ.

Aν πάλι είσαι από αυτούς που δεν τσιμπάνε πια με το δόγμα TINA, συντόνισε τις δυνάμεις σου με τις δικές μας. Δες πως μπορείς να το κάνεις ΕΔΩ.



Και αν πάλι δεν ξέρεις τι είναι το ΤΙΝΑ. Δες ΕΔΩ.

Hana









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου