Ανθρώπινη ζωή: 26.000 σε 36 άτοκες δόσεις

Ο Φαίδων ήταν 15 χρονών.
Δε θα γίνει ποτέ δεκάξι.
Αν ζούσε, σήμερα θα ήταν εικοσιτριών, θα είχε πάρει το πτυχίο του και θα αναρωτιόταν, μεταπτυχιακό ή θητεία;
Το πτυχίο, η φοιτητική ζωή, οι παρέες, οι βόλτες, τα κορίτσια, μια δημιουργική δουλειά, μια οικογένεια, παιδιά, εγγόνια, χάθηκαν για πάντα.
Γιατί; Γιατί πέρασε το δρόμο με πράσινο...

Ο δράστης θα πληρώσει 26.000 ευρώ.

Μόνο.
Σε 36 ισόποσες δόσεις.
Οχτώ χρόνια μετά.
Α, και θα παίρνει ταξί για κανένα εξάμηνο περίπου.
Γιατί;
Γιατί έτρεχε, 90 χλμ/ώρα πάνω από το όριο, μετατρέποντας την πόλη σε πίστα του και αδιαφορώντας για τους κατοίκους της.
Γιατί πέρασε με κόκκινο, ξέροντας πολύ καλά ότι κάποιος μπορεί να βρεθεί στο διάβα του.
Γιατί, αφού χτύπησε ένα παιδί, το παράτησε στην άσφαλτο, ξέροντας πολύ καλά πως για έναν τραυματία κάθε δευτερόλεπτο μετράει.

Ο Σόλων δε θα γυρίσει πια.
Ο φονιάς του όμως θα περνά στους δρόμους της πόλης μας κάθε μέρα, πατώντας πάντα το γκάζι πάντα λίγο παραπάνω, δίπλα μας, κοντά μας, κοντά στα παιδιά μας.
Κι έπειτα, θα πίνει καφέ με τους φίλους του, θα φλερτάρει, θα πηγαίνει διακοπές και θα ονειρεύεται το μέλλον.


Πείτε μου, είναι δικαιοσύνη αυτό;






_________________________
Πηγή εικόνας.