Πεζοδρόμιο; Ποιο πεζοδρόμιο;

Σήμερα το μεσημέρι, δέχτηκα ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από την Κέρκυρα.
Ήταν ο ιδιοκτήτης ενός από τα καταστήματα δίπλα στο σημείο όπου η οχτάχρονη μικρούλα έχασε τη ζωή της.
Ο άνθρωπος μου ζήτησε να κατεβάσω, από πρόσφατη ανάρτηση, τη φωτογραφία στην οποία με άσπρα βέλη έχω σημειώσει τα διάφορα εμπόδια σ' αυτά που φαίνονται ως "πεζοδρόμια" στην περιοχή.

Είπε πως στην εικόνα φαίνεται καθαρά το επαγγελματικό του όχημα και μπορεί κάποιοι να νομίσουν ότι τον θεωρώ συνυπαίτιο για το δυστύχημα.
Πρόσθεσε επίσης πως δεν είναι παράνομα παρκαρισμένος. Το σημείο στο οποίο είναι παρκαρισμένο το εταιρικό φορτηγό αποτελεί τμήμα της πρασιάς του κτιρίου και συνεπώς είναι ιδιωτικός χώρος.
Μου έστειλε μάλιστα και φωτογραφίες για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές.

Ζητώ συγνώμη, αν έγινε παρεξήγηση.
Σκοπός του άρθρου και της φωτογραφίας δεν ήταν να κατηγορήσω κάποιον αλλά κάτι:
την κατάσταση που βιώνουμε όλοι κάθε μέρα χωρίς να συνειδητοποιούμε τον κίνδυνο.

Έστω λοιπόν ότι ο χώρος είναι ιδιωτικός.
Έστω ότι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης και του οχήματος έχει παρκάρει νόμιμα, στο χώρο που του ανήκει.
Kαι έστω ότι εφόσον ο χώρος του ανήκει, δεν έχει καμία υποχρέωση να τον παρέχει για την ασφαλή διέλευση των πεζών.
Μάλιστα, εφόσον ο χώρος είναι ιδιωτικός, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι δομημένος ή περιφραγμένος, εμποδίζοντας εντελώς τη διέλευση πεζών (όπως συμβαίνει με το διπλανό οικόπεδο που στεγάζει μάλιστα ειδικό σχολείο).

Όμως....
αν τα δεχτούμε όλα αυτά, δηλαδή ότι το τσιμεντοστρωμένο κομμάτι της φωτογραφίας είναι στην αποκλειστική ευθύνη του ιδιώτη στον οποίο ανήκει, ενώ το ασφαλτοστρωμένο αποκλειστικά για χρήση οχημάτων, τότε...

πού είναι το πεζοδρόμιο;

Είναι δυνατόν να έχουμε δρόμο σε οικιστική περιοχή και να μην υπάρχει πεζοδρόμιο;
Είναι δυνατόν;

Πληροφορούμαι πως ο δρόμος λέγεται "Εθνική οδός 25" και συνδέει την Κέρκυρα με το Αχίλλειον.
Κάποτε, έμαθα, περνούσε μέσα από χωράφια. Σιγά-σιγά τα χωράφια έγιναν σπίτια.

Γεννιέται λοιπόν η απορία:
Είναι νόμιμα αυτά τα κτίρια, ή παράνομα;
Αν είναι νόμιμα, ποιοι έδωσαν τις άδειες για να χτιστούν κτίρια χωρίς καμία υποδομή για όσους θα μπαινόβγαιναν σ' αυτά;
Αν είναι παράνομα, γιατί κανείς δε φρόντισε να γκρεμιστούν (ή να ξαναχτιστούν, με τις σωστές προδιαγραφές);

Δε θα έπρεπε ένας δρόμος με σπίτια και καταστήματα (και άρα πυκνή κίνηση πεζών) να έχει χώρο να κινηθούν αυτοί οι άνθρωποι;

Αντί γι αυτό, μέσα σε μια πυκνοδομημένη περιοχή υπάρχει ένας δρόμος ο οποίος διαθέτει μόνο λωρίδες οχημάτων. Μόνο οχήματα. Σκεφτείτε το.
Ας μη μιλήσουμε καν για διερχόμενους πεζούς. Πείτε ότι δεν υπάρχουν. Ας μιλήσουμε μόνο για οδηγούς. Δεν παθαίνουν ποτέ λάστιχο; Ποτέ βλάβη; Αν συμβεί κάτι τέτοιο, πώς θα βγει ο οδηγός από το αυτοκίνητό του; Πού θα πάει, πού θα σταθεί; Δε θα κινδυνεύσει;
Ποιοι φτιάχνουν δρόμους χωρίς έστω τα στοιχειώδη;

Έπειτα, σ' ένα δρόμο χωρίς καμία υποδομή για πεζούς, χτίζονται σπίτια και καταστήματα.
Ποιοι τα σχεδίασαν χωρίς να σκεφτούν τους ενοίκους τους;
Ποιοι τα αδειοδότησαν;
Ποιοι δέχτηκαν να μείνουν σ' αυτά χωρίς να λογαριάσουν τον κίνδυνο;

Ποιοι συγκοινωνιολόγοι, δήμαρχοι, ιδιοκτήτες λεωφορείων αποφασίζουν να στήσουν στάση εκεί που κανείς επιβάτης δε θα μπορέσει να κυκλοφορήσει με ασφάλεια;
Ποιοι βάφουν διαβάσεις που καταλήγουν σε ανύπαρκτα ή αδιέξοδα πεζοδρόμια; Τι εξυπηρετούν και πόσοι τις χρησιμοποιούν; Πόσοι οδηγοί τις σέβονται;
Τέλος, πόσοι σέβονται τα όρια ταχύτητας; Επιτηρείται ο δρόμος ή η τήρηση των ορίων επαφίεται στην ευσυνειδησία των οδηγών; Πόσοι απ' αυτούς είναι ευσυνείδητοι;
Με τι ταχύτητα έτρεχε ο οδηγός του πρώτου αμαξιού, ώστε να εκσφενδονίσει το παιδί πάνω στο δεύτερο που ερχόταν από την αντίθετη πλευρά;

Δεν ξέρω πώς έγινε το δυστύχημα που κόστισε τη ζωή της μικρής Άννα-Μαρίας.
Το μόνο που ξέρω είναι πως έγινε σ' ένα περιβάλλον επικίνδυνο, που φτιάχτηκε χωρίς καμία μέριμνα για τη ζωή της, τη ζωή μου, τη δική σας.
Και ξέρω σίγουρα πως, ώσπου η κατάσταση να βελτιωθεί, θα υπάρξουν κι άλλα τροχαία.
Όχι μόνο στην Κέρκυρα. Παντού, σ' όλη την Ελλάδα.

Είναι καιρός ν' αλλάξει αυτό.

Σημείο μεταξύ οικοπέδων κοντά στο σημείο που έγινε το δυστύχημα. Το ένα, στο πρώτο επίπεδο, έχει επιλέξει να αφήσει αρκετό χώρο μεταξύ ρυμοτομικής και οικοδομικής γραμμής. Το δεύτερο, από το σήμα της τροχαίας και μετά, έχει επιλέξει να περιφράξει την "πρασιά" του, αφήνοντας ελάχιστο χώρο που είναι ουσιαστικά αδιάβατος για πεζούς. Σ' αυτόν ακριβώς το χώρο επιλέχθηκε να τοποθετηθούν επιπλέον και τα σήματα της τροχαίας, ενώ σ' αυτόν καταλήγει και η διάβαση. Είναι προφανές πως οι πεζοί που, μόλις διασχίσουν το δρόμο θέλουν να στρίψουν δεξιά, θα πρέπει να περάσουν από αλλού ή να περπατήσουν μέσα στην κίνηση.

Φωτογραφία του ίδιου δρόμου από το διαδίκτυο. Στα δεξιά το κτίριο με την περιφραγμένη "πρασιά". Πρόκειται για το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ.) Κέρκυρας. Δημόσιο κτίριο, παιδιά με ειδικές ανάγκες κι όμως, καμία πρόβλεψη ούτε για την πρόσβαση των μαθητών ούτε τρίτων.

____________________
Δυστυχώς για τον καταστηματάρχη που το ζήτησε, δε μπορώ πια να κατεβάσω τη φωτογραφία του, γιατί έχει αναδημοσιευτεί τόσες φορές που είναι πια αδύνατον να εξαφανιστεί από το δίκτυο. Κι έπειτα, το όχημα και το κατάστημα είναι ορατά και σε άλλες φωτογραφίες που έχουν κυκλοφορήσει από την περιοχή του δυστυχήματος. Μπορεί να τα βρει κανείς και στο Google Maps. Την επεξεργάστηκα για να μη φαίνεται το λογότυπο, τουλάχιστον εδώ, και προτίμησα να γράψω αυτό το άρθρο, το οποίο ελπίζω πως διασαφηνίζει την πρόθεσή μου.