Πεινάω! Μπορώ να φάω;

Πεινάω.
Θα ήθελα μια φρέσκια, ζεστή τυρόπιτα.
Μπορώ να πάρω μία και να τη φάω στο δρόμο;

Διψάω.
Θα ήθελα έναν καφέ, ή ίσως έναν χυμό.
Μπορώ να πάρω έναν και να τον πιω εδώ, στην καφετέρια;

Έχω το δικαίωμα;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε.
Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη.

Βλέπετε, στην Ελλάδα όπως και σε πολλές άλλες χώρες, το δικαίωμα να κορέσεις την πείνα σου την ώρα που πεινάς είναι αυτονόητο μόνο αν είσαι ενήλικας.

Όχι όμως όταν όμως είσαι μικρό παιδί η βρέφος.

Ακριβώς στην ηλικία που ο εγκέφαλος είναι ανώριμος, χωρίς κρίση ή υπομονή, κάποιοι (ευτυχώς λίγοι) από τους μεγάλους ζητούν από το παιδί να δείξει αυτοσυγκράτηση και να ψάξει για ένα κρυφό και απομονωμένο σημείο για να φάει.

Γιατί; Μήπως επειδή βλάπτει το παιδί; Τη μαμά ίσως;
Όχι.
Ο μόνος λόγος είναι ότι ο αδένας που παράγει την τροφή του παιδιού φέρνει στο νου των μεγάλων άλλες δραστηριότητες, που δε γίνονται σε δημόσιο χώρο.
Όταν αυτές μας έρχονται στο νου, νιώθουμε αμηχανία και, για να αποφύγουμε το συναίσθημα, θεωρούμε σωστότερο να εξοβελίσουμε το παιδί από μπροστά μας, παρά να βάλουμε φρένο στις σκέψεις μας.

Βεβαίως, η τεχνητή διατροφή του παιδιού δεν ενοχλεί.
Σα να λέμε, θα ήταν εντάξει να φας την τυρόπιτα αν ήταν αποξηραμένη και συσκευασμένη σε σακκουλάκι.

Γιατί άραγε;
Μήπως γιατί η στάση αυτή ωφελεί μια ολόκληρη βιομηχανία;
Δε θα το αναλύσω εδώ.

Θα πω μόνο πως η αντίληψη που δέχεται από τον μεγάλο να τρώει δημοσίως αλλά θεωρεί πως το παιδί πρέπει να κρυφτεί στην τουαλέτα για να φάει  είναι παράλογη και  απαράδεκτη (εκτός από ανθυγιεινή).
Παράλογη επίσης είναι και η αντίληψη που θεωρεί τον τεχνητό τρόπο διατροφής πιο ενδεδειγμένο από τον τρόπο που όρισε ο Θεός / η φύση.
Για να μην αναφέρω ότι στερεί από τα παιδιά  ένα βασικό δικαίωμα που απολαμβάνουμε όλοι οι υπόλοιποι.

Οι "Μαμάδες+ στο Δρόμο" αντιδρούμε σε ό,τι δημιουργεί προσκόμματα στον πιο υγιεινό και φυσικό τρόπο διατροφής του παιδιού.
Υποστηρίζουμε τον θηλασμό με όποιο τρόπο και σε όποιο χώρο επιθυμούν μητέρα και παιδί.
Την Κυριακή, 3 Νοεμβρίου, στις 11 πμ., θα είμαστε στο Ζάππειο, για τον Δέκατο Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό.

Ίσως θεωρήσετε πως το θέμα δεν εμπίπτει των άμεσων αρμοδιοτήτων μας.
Μπορεί.
Αλλά είναι άλλο ένα σύμπτωμα του πόσο η κοινωνία μας σέβεται τα παιδιά και τις ανάγκες τους.
Επιπλέον, ξεκινήσαμε αυτή την ομάδα για να προστατέψουμε παιδιά.
Και θα το κάνουμε, όπου και όπως μπορούμε.

_____________________

Ενημέρωση: η καλύτερη φωτογραφία μου από τη χθεσινή συγκέντρωση. H ανάλυση είναι επίτηδες χαμηλή για να μη φαίνονται τα προσωπάκια των παιδιών.
Η μάζωξη μου έφερε στο μυαλό πολλές παλιές στιγμές. Αχ, πόσο γρήγορα μεγαλώνουν... 
Να είναι όλα τους καλά και οι γονείς να έχουν δύναμη και φώτιση για την ανατροφή τους!

_____________________
Πηγές:
Φωτογραφία Ε. Μενεγάκη
Φωτογραφία μωρού