Αγανάκτηση

Έχουμε φτιάξει ένα σύστημα στο οποίο τα παιδιά πρέπει να είναι πιο προσεκτικά από τους ενήλικες γιατί αν κάνουν λάθος πληρώνουν με τη ζωή τους. 

 

Ένα σύστημα όπου ο μηχανόβιος σου κορνάρει να κατέβεις από το πεζοδρόμιο γιατί, αν δεν το κάνεις, είναι τα κόκκαλά σου απέναντι στη μηχανή του.
Ένα σύστημα που, όταν κατέβεις, σου κορνάρει ο άλλος οδηγός, γιατί δεν επιτρέπεται ο πεζός να βρίσκεται στον δρόμο.
Ένα σύστημα όμως στο οποίο ο ίδιος οδηγός "συγχωρείται" όταν παρκάρει στο πεζοδρόμιο, στη διάβαση, στη ράμπα αναπήρων.

Ένα σύστημα όπου, ενώ οι "αρχές" πληρώνονται από τον πολίτη για να τον προστατεύουν, φτιάχνουν πεζοδρόμια των 40 εκατοστών με την κολώνα της ΔΕΗ στη μέση.
Και που, ενώ βλέπουν την καταστρατήγηση του ΚΟΚ κάθε μέρα, κάνουν τα στραβά μάτια και αφήνουν τους ασύδοτους να παρανομούν.
Δεν είναι τυχαίο που η αύξηση της αναρχίας στο οδικό δίκτυο πάει χέρι-χέρι με την αύξηση των τροχαίων.
Παραβιάζοντας τα στοπ και τα φανάρια, τρέχοντας πάνω από το όριο ταχύτητας, κάνοντας επικίνδυνους ελιγμούς, κάθε μέρα άνθρωποι σκοτώνουν και σκοτώνονται.
Κάθε μέρα η χώρα μας χάνει τα παιδιά της, αλλά κανείς δεν κάνει κάτι.
Κανένα κόμμα δεν έχει βάλει την οδική ασφάλεια, δηλαδή τις ζωές μας, ως πρώτη προτεραιότητα.
Πρώτη προτεραιότητα είναι πάντα η οικονομία, κι όμως κανείς δεν εξετάζει πόσο στοιχίζουν στην οικονομία οι θάνατοι και οι αναπηρίες στο οδικό δίκτυο.

Είμαστε έρμαια στρατηγικών για τις οποίες η ανθρώπινη ζωή είναι τελευταία προτεραιότητα. 

Νιώθουμε αναλώσιμες και πολύ, πολύ αγανακτισμένες... 😔😢😠😡  

Πηγή εικόνας