Στο πεζοδρόμιο, ρεε!

Κοιτάξτε πεζοδρόμια: με πλάτος λιγότερο από 40 εκατοστά, είναι ν' απορεί κανείς γιατί λέγονται πεζοδρόμια. Είναι προφανές ότι μόλις που χωρά να περάσει ένας άνθρωπος και μάλιστα με τον ένα ώμο να ξύνεται στον τοίχο. Αν ο πεζός έχει λίγα παραπανίσια κιλά, θα περισσεύουν έξω από το κράσπεδο. Αν διασταυρωθούν δύο, ο ένας θα πρέπει να κατέβει στην άσφαλτο. Το ίδιο κι αν κάποιος είναι βιαστικός και θέλει να προσπεράσει.

Αναρωτιέμαι κανείς τι σκοπό εξυπηρετεί η ύπαρξη τέτοιων πεζοδρομίων, αφού ολοφάνερα δε φτιάχτηκαν για να βαδίζουν άνθρωποι επάνω τους. Κι όμως, οι πεζοί επιμένουν να τα χρησιμοποιούν και προσπαθούν να μείνουν επάνω τους όσο περισσότερο γίνεται, κολλώντας στους τοίχους κι αγκαλιάζοντας τις κολώνες, πράγμα που αποδεικνύει κάτι για το οποίο έχουμε μιλήσει και παλιότερα:

Οι πεζοί θέλουν να περπατούν στο πεζοδρόμιο. Δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη επιθυμία να κατεβαίνουν στην άσφαλτο, δίπλα στ' αυτοκίνητα, δε θέλουν να εμποδίζουν την κυκλοφορία, θα προτιμούσαν να συνεχίσουν την πορεία τους πάνω στο πεζοδρόμιο χωρίς να χρειαστεί να το εγκαταλείψουν.

Ας το ακούσουν αυτό παρακαλώ όλοι ο ελληναράδες οδηγοί που όταν μας βλέπουν στο δρόμο με το καρότσι κορνάρουν, μαρσάρουν και φωνάζουν με ιερή αγανάκτηση: "Στο πεζοδρόμιο, ρεε!"

Ε, λοιπόν, ναι. Κι εγώ το θέλω ν' ανέβω στο πεζοδρόμιο. Δε γουστάρω να σ' έχω πίσω μου να μαρσάρεις και να κορνάρεις αγανακτισμένος. Ούτε θέλω να τρέχω να βρω χώρο να χωθώ ανάμεσα στους κάδους και τα παρκαρισμένα πριν χάσεις την υπομονή σου και πατήσεις γκάζι. Ούτε θέλω να με προσπερνάς τυλίγοντας εμένα και το μωρό μου μ' ένα συννεφάκι καυσαέριο. Ποτέ δεν το ζήτησα να είμαι μπροστά σου, δίπλα σου ή πίσω σου. Θέλω να είμαι πιο πέρα, σ' ένα πεζοδρόμιο χωρίς εμπόδια και σκαλιά, χωρίς παρκαρισμένα. Αλλά επειδή δεν το βρίσκω όσο κι αν ψάχνω, γι αυτό είμαι στο δρόμο σου και σ' εμποδίζω, κατάλαβες "ρεε";

 

(Ευχαριστώ τη Μαρία Χ. για τις φωτογραφίες. Οι εικόνες είναι από τη Μυτιλήνη, αλλά μη μου πείτε ότι υπάρχει πόλη στην Ελλάδα που δεν έχει τέτοια πεζοδρόμια. Και δυστυχώς, εξαιτίας τους, κάθε μέρα, κάπου, κάπως, κάποιος βγαίνει στο δρόμο και τον θερίζει ένα όχημα.)