Άσχημα νέα

Να πάρει η ευχή.

Ήταν ανάγκη να γίνει;

Το ξέρουμε, το περιμένουμε, το φωνάζουμε τόσα χρόνια τώρα, αλλά πάντα όταν γίνεται προκαλεί τα ίδια συναισθήματα: σοκ και θλίψη.

Η νέα χρονιά μπήκε με άλλον έναν πεζό κάτω από τις ρόδες.

Διαβάζουμε από εδώ:

"Ι.Χ. παρέσυρε ηλικιωμένο

Την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο άφησε, ένας 66χρονος άνδρας στην Kρήτη, ο οποίος παρασύρθηκε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, από διερχόμενο όχημα.
Ο άτυχος άνδρας περπατούσε στο 26ο χλμ. της επαρχιακής οδού Σητείας - Ιεράπετρας, όταν - υπό άγνωστες συνθήκες - παρασύρθηκε από αυτοκίνητο, που οδηγούσε ένας 53χρονος.
Ο 66χρονος τραυματίστηκε θανάσιμα, ενώ ο οδηγός του οχήματος συνελήφθη."

Θα το ξαναπώ και δε θα βαρεθώ να το επαναλαμβάνω:

Όταν οι πεζοί και οχήματα κινούνται στον ίδιο χώρο, έχουμε θύματα.
Όταν οι υποδομές δεν είναι σωστές, έχουμε νεκρούς.
Όταν οι χρήστες του δρόμου δεν έχουν οδική παιδεία, έχουμε τραγωδίες.

Τα τροχαία είναι εθνική πληγή. Μπορούν να προληφθούν. Πρέπει να προλαμβάνονται.