Ένα δυστύχημα που δεν έγινε και άλλα ελληνικά παράδοξα

Είναι Σαββάτο βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Μια Μερσεντές τρέχει στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης παραβιάζοντας τέσσερα κόκκινα στη σειρά. Δίπλα στον οδηγό κάθεται η κόρη του, δεκαπέντε χρονών.

Ποιος άνθρωπος πάει του σκοτωμού με το παιδί του στο αυτοκίνητο; 

Είναι πιωμένος ή τρελλός και δεν έχει αίσθηση του κινδύνου; Ή μήπως πιστεύει πως ο κίνδυνος δε μπορεί να τον αγγίξει; Μήπως πιστεύει πως τίποτα δεν τον αγγίζει; Πως είναι ένας μικρός θεός;

Κάποιοι αστυνομικοί αντιλαμβάνονται το δημόσιο κίνδυνο και τον σταματούν. Του ζητούν τα χαρτιά του. Ο οδηγός αρνείται να συμμορφωθεί. Ειρωνεύεται τους αστυνομικούς.

Οι αστυνομικοί θυμώνουν. Ο οδηγός επιχειρεί να φύγει. Ένας αστυνομικός προσπαθεί να τον εμποδίσει μπαίνοντας μπροστά στο αυτοκίνητο. Ο οδηγός ξεκινά και τον παρασέρνει τραυματίζοντάς τον ελαφρά.

Τελικά δίνει τα χαρτιά του. Η άδειά του έχει λήξει. Αρνείται να υποβληθεί σε αλκοτέστ. Οι αστυνομικοί του ζητούν να τους ακολουθήσει στο τμήμα. Ο οδηγός παζαρεύει ή προσπαθεί να ξεφύγει ζητώντας τους να τον αφήσουν να πάει πρώτα το παιδί του στο σπίτι.

Τελικά καταλήγει στο τμήμα. Το αλκοτέστ είναι αρνητικό. Ό,τι έκανε ο οδηγός το έκανε εντελώς νηφάλιος.

Α, και μια λεπτομέρεια. Τον λένε Κίμωνα Κουλούρη και ήταν ηγέτης αυτού του τόπου για πολλά χρόνια.

Όσο κι αν μ' ενοχλεί, δε θ' ασχοληθώ με το ότι ο ΚΚ αφέθηκε ελεύθερος χωρίς όρους, χωρίς τίποτα. Ούτε και θα εξετάσω τι θα είχε συμβεί (στα χέρια της αβρότατης αστυνομίας μας) αν οποιοσδήποτε άλλος πολίτης είχε διαπράξει έστω και το μικρότερο από τα παραπτώματα του υπουργού.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η συμπεριφορά του, η οποία είναι τυπική.

Τι είναι αυτό που κάνει τους ηγέτες αυτού του τόπου ασύδοτους;

Τι τους δίνει το θράσος να παραβιάζουν τους νόμους με τη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να τιμωρηθούν;

Γιατί εκπλήττονται τόσο αν τύχει να βρεθούν αντιμέτωποι με το νόμο;

Γιατί μπορούν να εκφοβίζουν, να παζαρεύουν, ν' ασκούν πιέσεις για να αποφύγουν τη δικαιοσύνη;
Γιατί πάντα τα καταφέρνουν;

Και, δίπλα σ' αυτές τις ερωτήσεις, ας αναλογιστούμε μερικές ακόμη:

Όταν οι άνθρωποι που κυβερνούν αυτή τη χώρα είναι τόσο έτοιμοι να παρανομήσουν και τόσο βέβαιοι ότι δε θα υποστούν καμία συνέπεια, τι σημαίνει αυτό για τη διακυβέρνησή τους;

Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα που κυβερνούν;

Και, τέλος, τι παράδειγμα δίνουν αυτοί οι ηγέτες στους πολίτες που παρακολουθούν;

(Οι περισσότερες πληροφορίες για το επεισόδιο από εδώ. Η φωτογραφία της νυχτερινής Αθήνας από εδώ. Το "φανάρι του Κουλούρη" από εδώ.)

.