Αρνητική οδική παιδεία

Χτες είδαμε ένα σχολείο που κάνει ό,τι μπορεί ώστε τα παιδιά να γίνουν υπεύθυνοι χρήστες του οδικού δικτύου. Σήμερα θα δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος: τι γίνεται όταν τα παιδιά βγαίνουν από το σχολείο.

Συνήθως, έξω από το σχολείο τους υποδέχεται ένα περιβάλλον που αναιρεί όλα όσα έμαθαν.
Ούτε οι βασικότεροι κανόνες του ΚΟΚ "περπάτα στο πεζοδρόμιο" και "πέρνα από τη διάβαση" δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε σχολεία που δεν διαθέτουν ούτε το ένα, ούτε το άλλο ή τα διαθέτουν σε τέτοια κατάσταση που να μη μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Άλλες φορές, οι υποδομές αυτές καταπατώνται από τους συμπολίτες μας, που καταλαμβάνουν πεζοδρόμια και διαβάσεις για να παρκάρουν ή ακυρώνουν διαβάσεις και φανάρια περνώντας παράνομα.

Από όλα αυτά, τι εισπράττει το παιδί;
Όταν στο σχολείο διδάσκεται να περπατά στο πεζοδρόμιο αλλά βλέπει ότι αυτό είναι αδύνατον, τι σκέφτεται;

Όταν του λένε να περνά από τη διάβαση για τη δική του ασφάλεια, αλλά βλέπει ότι η διάβαση δεν είναι πιο ασφαλής από οποιοδήποτε άλλο σημείο, γιατί οι οδηγοί περνούν σαν να μην υπάρχει, τι συμπέρασμα βγάζει;

Όταν του εξηγούν για το πράσινο και το κόκκινο, αλλά βλέπει ότι οι μεγαλύτεροί του κάνουν ό,τι θέλουν στα φανάρια και δεν του αφήνουν χρόνο για να περάσει νόμιμα, με πράσινο, τι κάνει;

Ο δρόμος έξω από το σχολείο δεν είναι μόνο το πρώτο πεδίο στο οποίο δοκιμάζεται η γνώση που αποκόμισε το παιδί από το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής.
Είναι επίσης το πεδίο όπου δοκιμάζεται η ακεραιότητα του κράτους και της κοινωνίας, που απαιτεί από το παιδί να αφομοιώσει τους κανόνες που του δίδαξε.
Όταν ούτε το κράτος ούτε η κοινωνία σέβονται τους κανόνες που δίδαξαν στο παιδί, περιμένουμε από εκείνο να τους σεβαστεί και να τους εφαρμόσει;
Όταν το σχολείο παιδαγωγεί και η κοινωνία αντι-παιδαγωγεί, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.

Τα παιδιά είναι πανέξυπνοι αλλά και αμείλικτοι κριτές.

Μπορεί να μην εκφράζουν τις σκέψεις τους, αλλά αφομοιώνουν τα πάντα.
Απορροφούν όχι μόνο όσα τους λέμε, αλλά κυρίως όσα δεν τους λέμε και με βάση αυτά διαμορφώνουν τη συμπεριφορά τους.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε παντού γύρω μας. Ο ΚΟΚ έχει πλήρως απαξιωθεί από τη νέα γενιά, είτε περπατά, είτε οδηγεί. Όταν περπατά, απλώνεται σ' όλο το δρόμο με πλήρη αδιαφορία. Όταν οδηγεί, παραβιάζει μονοδρόμους και πεζοδρόμους, φανάρια και στοπ, οδηγεί χωρίς κράνος κτλ κτλ.

Αν θέλουμε όσοι θα οδηγούν στους δρόμους μας αύριο να μην απειλούν εμάς και τα παιδιά μας, θα πρέπει να φροντίσουμε να μην βλέπουν τον ΚΟΚ να συντρίβεται αμέσως μόλις περάσουν την πόρτα του σχολείου.

Σίγουρα, το οδικό περιβάλλον της χώρας μας δεν είναι τέλειο.
Ας δείξουμε όμως στα παιδιά ότι προσπαθούμε να το κάνουμε καλύτερο, σιγά-σιγά, κι ας τα αφήσουμε να ολοκληρώσουν την προσπάθεια που εμείς αρχίσαμε.

Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που χρωματίζουμε διαβάσεις έξω από σχολεία.
Αυτή την Κυριακή θα είμαστε στο 11ο δημοτικό Χαϊδαρίου.
Σας περιμένουμε να βάλετε κι εσείς τη δική σας πινελιά για την οδική ασφάλεια.
Αν δεν μπορείτε, δεν πειράζει, μπορείτε να προσπαθήσετε να κάνετε καλύτερο το περιβάλλον έξω από το δικό σας σχολείο. Ή, να μας καλέσετε για να το κάνουμε μαζί.

Να είστε πάντα καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.