Πρέπει να περνάς το δρόμο εκτός διάβασης!

Κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μια φωτογραφία που δείχνει μια γιαγιά και την εγγονή της να προσπαθούν να περάσουν το δρόμο εκτός διάβασης, παρόλο που τα φανάρια είναι λίγα μόλις μέτρα πιο πέρα.

Να σημειώσουμε πως πρόκειται για κεντρικότατο δρόμο, με πυκνή κυκλοφορία, τη Λ. Στρατού στη Θεσσαλονίκη.
Η ανάρτηση δεν άργησε να μαζέψει διάφορα σχόλια:
"Το λες κ αποπειρα δολοφονίας(της μικρης) ή αυτοκτονιας(της γιαγιας)"


"Και σε αυτο φταινε ολοι οι αλλοι [...] εκτος απο εμας"

"ΠΑΙΔΕΙΑ????????????ΜΗΔΕΝ"

Τι συμβαίνει λοιπόν; Είναι αγράμματη η γιαγιά, βαρέθηκε τη ζωή της ή θέλει να σκοτώσει το εγγόνι της;
Γιατί βγαίνει στο δρόμο, αφού υπάρχει ωραιότατη διάβαση εκεί κοντά;


Κάποιοι της έδωσαν ελαφρυντικά λόγω... αρχαιότητας:

"Χωρίς να δικαιολογώ την γιαγιά .... Όταν μάθαινε να κυκλοφορεί [...] δεν υπήρχαν τόσα αυτοκίνητα. [...]"

Αλλά είναι πράγματι αυτός ο λόγος;
Αν ήταν έτσι, οι νεότεροι θα κυκλοφορούσαμε σωστότερα, έτσι δεν είναι; Οι σχολιαστές δε συμφωνούν:

"Γιατί οι γονείς είναι καλύτεροι ;;;; Έλα έξω από τα σχολεία να δεις. ...."
 
"ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ.... ΟΛΟΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ.... ΔΥΣΤΥΧΏΣ....."

Γιατί λοιπόν όλοι το κάνουμε; Γιατί κυκλοφορούμε άναρχα κι επικίνδυνα;

Θα σας πω λοιπόν: γιατί έχουμε δίκιο!

Θα με βρίσετε, αλλά επιμένω και θα προσπαθήσω να σας πείσω:

Έχουμε δίκιο να περνάμε εκτός διάβασης, για να μη σας πω ότι είναι και πιο ασφαλές έτσι!

Δε με πιστεύετε;
Για να δούμε:
Ο Σόλων Καρυδάκης από διάβαση με πράσινο δεν περνούσε; Τι κέρδισε; Μια πεζογέφυρα στη μνήμη του...
Τα δίδυμα στην Πατησίων, με πράσινο πέρναγαν κι αυτά. Κι αυτά και η μαμά τους κατέληξαν στο νοσοκομείο... 80% αναπηρία ο μικρός...
Από διάβαση περνούσε ο Μιχάλης Μερκουλίδης, 23 χρονών, στο κέντρο της Αθήνας, η εικοσάχρονη Πωλίνα, που παρασύρθηκε από περιπολικό (!), το 10χρονο αγοράκι που ακρωτηριάστηκε στη Ρόδο και τόσοι, τόσοι άλλοι...

Γιατί λοιπόν να περάσεις από μια διάβαση;
Είναι λογικό να εμπιστευτείς φανάρια και διαγραμμίσεις τη στιγμή που - όπως δείχνει η καθημερινή εμπειρία - παραβιάζονται σωρηδόν;
Όχι βέβαια - το αντίθετο μάλιστα.

Τα καημένα άψυχα σύμβολα του ΚΟΚ, δεν έχουν καμία δύναμη αν ένας ασυνείδητος αποφασίσει να τα παραβιάσει.
Αφού λοιπόν δεν παρέχουν καμία προστασία, δε μπορείς να βασιστείς πάνω τους.
Το αντίθετο μάλιστα - αν επαναπαυθείς ότι θα σε προστατέψουν, μπορεί και να βρεθείς στα ψιλά των εφημερίδων...
Άρα, σε κάθε διάσχιση εσύ είσαι αυτός που θα προστατέψει τον εαυτό σου, έχοντας τα μάτια δεκατέσσερα.

Αν λοιπόν κάθε φορά που περνάς το δρόμο παίρνεις τη ζωή σου στα χέρια σου, γιατί να μην το κάνεις σε ένα σημείο που βολεύει εσένα;

Η γιαγιά λοιπόν κάνει το μόνο λογικό σ' αυτή την άναρχη ζούγκλα που ζούμε:
Μαθαίνει στην εγγονή της ότι δε μπορεί να βασίζεται σε κανόνες, φανάρια και σήματα, που είναι σα να μην υπάρχουν. Αφού λοιπόν οι νόμοι δε θα την προστατέψουν, η γιαγιά της μαθαίνει να χρησιμοποιεί τα μάτια και την κρίση της για να τα βγάλει πέρα όπως μπορεί σ' αυτό τον επικίνδυνο κόσμο.

Πείτε μου, έχει άδικο;