Δεκαετία Δράσης για την Οδική Ασφάλεια

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα τροχαία θερίζουν.
Κάθε κοινότητα, κάθε κοινωνική ομάδα πληρώνει την ευκολία της μετακίνησης θυσιάζοντας τα παιδιά της - δεν υπάρχει χρονιά χωρίς θύματα.
Τα τροχαία αποτελούν τη 10η αιτία θανάτου παγκοσμίως. Κάθε χρόνο υπολογίζεται πως περίπου 1, 3 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στην άσφαλτο, αριθμός που υπολογίζεται να αυξηθεί σε 1,9 εκατομμύρια ως το 2020, λόγω της αύξησης του αριθμού των οχημάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες. Περίπου 20-50 εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι τραυματίζονται κάθε χρόνο, πολλοί από αυτούς σοβαρά.

Είναι ασύλληπτο το μέγεθος της οδύνης που προκαλούν τόσοι θάνατοι, τραυματισμοί και αναπηρίες σε όλο το μήκος και το πλάτος της γης.

Οι έλληνες οδηγοί

Πάσχα και Πρωτομαγιά.
Οι μέρες της εξόδου, οι μέρες των τροχαίων στους εθνικούς δρόμους.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύω είναι από μια διαφημιστική εκστρατεία που έγινε το φθινόπωρο.
Δε νομίζω πως άλλαξε κάτι στην οδική μας συμπεριφορά, εσείς;
Αντίθετα, κάθε σαββατοκύριακο, γιορτή, τριήμερο θρηνούμε θύματα.
Και εκατοντάδες άλλα θύματα τις καθημερινές, που ποτέ δεν αναφέρουν τα δελτία ειδήσεων.
Πέρα από χίλια δυο άλλα, αυτή η χώρα χρειάζεται πολύ καλύτερη εκπαίδευση των οδηγών και πολύ λιγότερους οδηγούς στους δρόμους.
Αμφιβάλλει κανείς;
Να είστε όλοι καλά και ασφαλείς στους δρόμους.

Κι άλλο απίθανο καρότσι!

Δεν ξέρω για 'σας, αλλά εμένα μ' έχει παρασύρει το κλίμα των ημερών.
Δε μπορώ να γράψω για προβλήματα και ταλαιπωρίες.
Θα σας διασκεδάσω μ' άλλο ένα απίθανο καρότσι, αυτή τη φορά για έξι παιδιά.
Ποιά θα ήθελε να το δοκιμάσει;

Και του χρόνου

Και του χρόνου!
Καλά να περάσετε όπου κι αν είστε, στην πόλη ή την εξοχή.

Καλές ανοιξιάτικες βόλτες σε μαμάδες, μπαμπάδες και παιδιά!

Καλό Πάσχα!

Kαλό Πάσχα σε όλους!

Καλά να περάσετε όπου κι αν είστε, όπου κι αν πάτε.
Καλές ανοιξιάτικες βόλτες σε μαμάδες, μπαμπάδες και παιδιά!
Κι άμποτε να δουν ανάσταση και οι ταλαίπωρες μαμάδες που διανύουν δεκαετίες παθών στους ελληνικούς δρόμους και τα πεζοδρόμια.

Παλιατζής

Ο παλιατζής βρήκε κάτι να φορτώσει στην καρότσα του.
Αυτό που δε βρήκε όμως ήταν πού να παρκάρει το ημιφορτηγάκι.
Γι αυτό το έβαλε στο πρώτο άνοιγμα που βρήκε, κάθετα στο πεζοδρόμιο, έτσι ώστε να μη χωρά να περάσει κανείς.
Τώρα θα μου πείτε "Γιατί αγανακτείς με το φτωχό τον παλιατζή; Εσύ δεν έχεις δημοσιεύσει φωτογραφία με αστυνομικό αυτοκίνητο παρκαρισμένο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;"
Σωστά.
Αφού δίνουν το παράδειγμα οι αρχές, τι περιμένω να κάνουν οι πολίτες;

Μοσχάτο

Η οδός Θεσσαλονίκης, στο Μοσχάτο, έχει μετατραπεί σ' ένα τεράστιο υπαίθριο πάρκινγκ.

Σε όλο σχεδόν το μήκος του δρόμου, το πεζοδρόμιο που βρίσκεται δίπλα στις γραμμές του Ηλεκτρικού είναι μονίμως κατειλημμένο από αυτοκίνητα.

Εντάξει, το ένα πεζοδρόμιο έχει καταργηθεί.

Τι γίνεται με το άλλο;

Για να δούμε από πού πρέπει να περάσει ο πεζός...

Οι δρόμοι της Λάρισας

Εντελώς απροσδόκητα, ψάχνοντας για κάτι άλλο, έπεσα πάνω σ' αυτή την ανάρτηση από τη Λάρισα. Ο συνάδελφος ιστολόγος φαίνεται να έχει μαζέψει όλα τα δεινά που βασανίζουν τους πεζούς στους ελληνικούς δρόμους: στενά κι αδιάβατα πεζοδρόμια, εμπόδια, παρκαρισμένα οχήματα, περίπτερα και εμπορεύματα, μπάζα και σκουπίδια.
Θαυμάστε αυτή την υπέροχη συλλογή που θα μπορούσε να είναι από κάθε ελληνική πόλη:
(Οι φωτογραφίες είναι δικές του, οι λεζάντες δικές μου. Ας με συγχωρήσει, αλλά δε νομίζω πως μας νοιάζει το όνομα των δρόμων. Για να δείτε την αρχική ανάρτηση, πατήστε εδώ.)

Παλιό σπίτι και εξίσου παλιό πεζοδρόμιο. Στενό κι αδιάβατο, από τον καιρό που οι γιαγιάδες κάθονταν στο πεζουλάκι βλέποντας τα παιδιά να παίζουν. Τότε όμως δεν υπήρχαν αυτοκίνητα:

Τυπική περίπτωση φθαρμένου πεζοδρομίου, που δε δυσκολεύει τους υγιείς, είναι όμως επικίνδυνο για τυφλούς και ηλικιωμένους και αδιάβατο από παιδικά και αναπηρικά καροτσάκια:

Έργα. Άλλος ένας εργολάβος καταλαμβάνει το πεζοδρόμιο σα να είναι η δική του προσωπική μάντρα για την αποθήκευση κάθε είδους υλικών. Ξύλα, καδρόνια και ένα σωρό άλλες παγίδες, χωρίς καμία μέριμνα για τους πεζούς. Αν ήμασταν Αμερική, ο άνθρωπος θα είχε χρεωκοπήσει από τις μηνύσεις. Φαίνεται όμως να ξέρει πως εδώ η δικαιοσύνη δε λειτουργεί ούτε με σπρωξιές:

Η οικοδομή καινούρια, με πυλωτή, αλλά το πεζοδρόμιο παλιού τύπου, θεόστενο. Ποιά πολεοδομία έδωσε την άδεια; Και σα να μην έφτανε αυτό, η ΔΕΗ κοτσάρει τυπικά τις κολώνες της όπου τη βολεύει, χωρίς καμία έγνοια για την προσβασιμότητα του πεζοδρομίου:

Πεζοδρόμιο κλεισμένο εντελώς από περίπτερο, ψυγείο και δέντρο:

Άλλο ένα θεόστενο πεζοδρόμιο παλιού τύπου:

Ένα σύγχρονο, φαρδύ πεζοδρόμιο με άφθονο χώρο - ο οποίος όμως φιλοξενει τις πραμάτειες δύο τουλάχιστον διαφορετικών καταστημάτων:

Άλλο ένα καλό πεζοδρόμιο, αυτή τη φορά κατεστραμμένο από μια ράμπα παρκαρίσματος με απαράδεκτη κλίση:

Πεζοί στο δρόμο γιατί άλλος ένας εργολάβος θεώρησε το πεζοδρόμιο χώρο αποθήκευσης υλικών:

Tα παιδιά στη Λάρισα μαθαίνουν από μικρά σωστή κυκλοφοριακή αγωγή: η θέση τους είναι στο δρόμο, δίπλα στ' αμάξια:

Περίπτερο, ψυγεία, ψαροκασέλες. Πού αλλού; Στο πεζοδρόμιο:

Φράγματα έργων που κλείνουν το πεζοδρόμιο. Λήψη από τη μια...

...και από την άλλη πλευρά:

Ένα πεζοδρόμιο που θα ήταν θαυμάσιο, αν ο κάδος και οι δύο κολώνες είχαν τοποθετηθεί με λογικό τρόπο:

Κι άλλο ένα πεζοδρόμιο κατειλημμένο από εμπορεύματα και τον απαραίτητο κάδο:

Συνεχίζουμε με εξωφρενικά παρκαρίσματα. Εδώ μετατρέπουν το δρόμο σε σοκάκι:

Εδώ έχουμε ένα τυπικό νεοελληνικό διπλό: ένα παρκαρισμένο κλείνει το δρόμο στους πεζούς, ενώ ένα άλλο (το άσπρο φορτηγό), διπλοπαρκαρισμένο, κλείνει το δρόμο στους οδηγούς:

Κι άλλο ένα ωραίο, άνετο παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο:

Ένα διατηρητέο με μάντρα που κλείνει το χώρο για την εκτέλεση έργων αναπαλαίωσης. Οι ρυθμιστικές πινακίδες δείχνουν περισσή φροντίδα για τα οχήματα, από πού όμως θα περάσουν οι πεζοί;

Το ίδιο κτίριο από την άλλη:

Δε σας βλέπω να ξαφνιάζεστε καθόλου. Αναρωτιέμαι γιατί. Σε άλλες χώρες, τέτοιες εικόνες θα προκαλούσαν κατάπληξη και θα κατέληγαν στο δίκτυο με τίτλο "τα πιο τρελλά πεζοδρόμια" ή κάτι παρόμοιο. Γιατί όχι κι εδώ;

Νέο έντυπο για πεζούς

Ο πεζός δεν έχει και πολλά όπλα στη διάθεσή του: η αστυνομία αδιαφορεί, κι όλα τα νόμιμα μέσα κοστίζουν χρόνο, χρήμα κι έχουν αμφίβολο αποτέλεσμα.

Οι πεζοί όμως έχουν φωνή και μπορούν να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους, με διάφορους τρόπους. Πάρτε για παράδειγμα αυτή την εικόνα, δημιούργημα του "Πάνθηρα" Long John Silver:

Μπορείτε να την τυπώσετε (σε απλό χαρτί ή αυτοκόλλητο) και να την αφήσετε στο παρμπρίζ του επόμενου αυτοκινήτου που θα βρείτε παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο.

Το αυτοκίνητο δε θα εξαφανιστεί από εκεί, αλλά εσείς θα νιώσετε καλύτερα - είναι κάτι σαν εικονικό χαστούκι στον ασυνείδητο. Όσοι άλλοι περάσουν από εκεί θα σκάσουν σίγουρα ένα χαμογελάκι κι αν δεν έχουν ακούσει για την υπόθεση θα ενημερωθούν.

Όσο για τον οδηγό, ίσως να το σκεφτεί δύο φορές πριν ξαναπαρκάρει σε χώρο πεζών.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κι ένα σωρό άλλα έντυπα με τα οποία μπορείτε να νουθετήσετε, να φιλοτιμήσετε ή να προσβάλλετε ασυνείδητους οδηγούς.

Διαλέξτε αυτό που σας ταιριάζει!

Αφήστε με να φύγω

Το διπλοπαρκάρισμα έχει γίνει καθημερινό φαινόμενο.
Πόσες φορές έχετε κολλήσει στη στροφή;
Πόσες φορές έχει κολλήσει το λεωφορείο μπροστά σας;
Πόσες φορές έχετε ξυπνήσει από απελπισμένα κορναρίσματα;

Είναι τόσο συνηθισμένο, που για τον οδηγό αυτού του αυτοκινήτου, ο μόνος τρόπος να μπορέσει να πάει στη δουλειά του το πρωί ήταν να ειδοποιήσει τους γείτονές του να μην τον κλείσουν παρκάροντας.

Απίστευτη αθηναϊκή καθημερινότητα...

Διπλοπαρκάρισμα, τριπλοπαρκάρισμα

Έλεγα προχτές για την έλλειψη θέσεων παρκαρίσματος.
Το φαινόμενο είναι γνωστό. Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε παρκαρισμένα οχήματα στα πιο απίθανα σημεία.
Σήμερα δε θα μιλήσω για το παρκάρισμα σε χώρους πεζών, αλλά για παρκαρίσματα στο χώρο των αυτοκινήτων.
Διπλά, τριπλά παρκαρίσματα, παράλληλα, κάθετα ή λοξά στο δρόμο, όλα επιτρέπονται.
Το ότι δρόμοι που είχαν χώρο για δυο λωρίδες αυτοκινήτων τώρα έχουν μία, δε φαίνεται ν' απασχολεί ιδιαίτερα τους οδηγούς μας.
Αναρωτιέμαι, αναρωτήθηκαν ποτέ γιατί κάνουν τόση ώρα να πάνε στη δουλειά τους;

Παρκάρισμα στη Φιλελλήνων

Εντάξει, κανείς δε μπορεί ν’ αρνηθεί ότι τα αυτοκίνητα στην Αθήνα είναι πολύ περισσότερα από ότι τα αυτοκίνητα.

Έτσι οι οδηγοί καταφεύγουν σε απίθανες λύσεις, όπως αυτό το σουρρεαλιστικό παρκάρισμα στη Σιμωνίδου, μια κάθετο της Φιλελλήνων, δίπλα ακριβώς από την Αγγλικανική Εκκλησία.

Όσες φορές πέρασα από Φιλελλήνων, η τριπλή σειρά ήταν πάντα εκεί (μια σειρά μηχανές στο πεζοδρόμιο και δύο σειρές αυτοκινήτων στο δρόμο). Μερικές φορές η σειρά γίνεται τετραπλή (με αυτοκίνητα και στο άλλο πεζοδρόμιο), ενώ πάντα σχεδόν, σαν το κερασάκι στην τούρτα, βρίσκεται κι ένα τελευταίο αυτοκίνητο παρκαρισμένο κάθετα στα υπόλοιπα, ακριβώς στη γωνία με Φιλελλήνων.

Κοιτάξτε και πείτε μου, παρακαλώ, πώς στην ευχή θα ξεπαρκάρουν όσοι βρίσκονται στη μέση;

Πώς θα φύγουν ας πούμε, το γαλάζιο και το κόκκινο αυτοκίνητο;

Όσοι παρκάρουν εκεί πρέπει να είναι γνωστοί μεταξύ τους και συνεννοημένοι, αλλιώς δεν εξηγείται το φαινόμενο.

Άλλα ανεξήγητα φαινόμενα είναι το πώς ποτέ δεν έχει περάσει τροχαίος από το σημείο αυτό και γιατί δε νοιάζεται κανείς που όσοι παρκάρουν εκεί έχουν κλείσει με το έτσι θέλω το δρόμο. Είναι γνωστό πως για το παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο δεν ιδρώνει το αυτί των τροχονόμων, αλλά να αγνοούν και το παρκάρισμα στη μέση του δρόμου;

Περίεργο, πολύ περίεργο.

Πολυτελές πάρκινγκ στο Σύνταγμα

Θυμάστε που έλεγα χτες για τους ανθρώπους που είναι "κάποιοι";
Ορίστε λοιπόν ένα τρανταχτό παράδειγμα, μέρα μεσημέρι, στο Σύνταγμα.
Δίπλα στη βουλή, στο κέντρο της πόλης, μπροστά στα μάτια της αστυνομίας και εκατοντάδων ανθρώπων που περνούν από εκεί καθημερινά, δύο από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Αθήνας, το Grande Bretagne και το King George έχουν μετατρέψει το πεζοδρόμιο της Βασιλέως Γεωργίου σε δικό τους ιδιωτικό πάρκινγκ.
Κανένα από τα δύο ξενοδοχεία δεν είναι φυσικά μικρή οικογενειακή επιχείρηση που αγωνίζεται να επιβιώσει και καταφεύγει σε λύσεις ανάγκης.
Αντίθετα, και τα δύο πολυτελέστατα ξενοδοχεία εισπράττουν τεράστια ποσά για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στους ευπορότατους πελάτες τους.
Διανοείται άραγε κανένα από τα δύο ξενοδοχεία άραγε να επενδύσει μέρος των κερδών του για την ενοικίαση (ή την κατασκευή) ενός δικού του πάρκινγκ εκεί κοντά;
Ασφαλώς όχι.
Αντίθετα, φαίνεται ότι επενδύουν πολλά για να εξασφαλίσουν την επιλεκτική μυωπία της τροχαίας, της δημοτικής αστυνομίας, και κάθε άλλης αρμόδιας αρχής.
Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να παρκάρουν φαρδιά-πλατιά στο πεζοδρόμιο τόσα αυτοκίνητα χωρίς ποτέ κανένα τους να έχει λάβει έστω και μία κλήση;

Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;

Ποιός είμαι εγώ και ποιός είσαι εσύ.
Αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία τελικά σ' αυτή τη χώρα.
Αν είσαι κάποιος, ή κάποιος που ξέρει κάποιους, τη βγάζεις καθαρή.
Βγαίνεις λάδι ακόμα κι όταν έχεις άδικο.
Δεν τολμά κανείς να σου πει τίποτα, κι αν πει τον ταπώνεις.
Έχεις δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις, όπου θέλεις, όπως θέλεις.
Ευσυνειδησία, νομιμότητα, υποχρεώσεις, έστω, καλοί τρόποι, είναι έννοιες για τους άλλους, αυτούς που δεν είναι κάποιοι.

Διαβάστε την ανάρτηση της Εffie, για "κάποιους" που ταλαιπωρούν μια ολόκληρη γειτονιά στο Περιστέρι, παρκάροντας στη στάση συστηματικά, αδιάντροπα και προπαντός ατιμωρητί.

Τα πάρκα των παιδιών μας 2

Τώρα θα γράψω!
Πραγματικά, είναι τόσα που μ' ενοχλούν σ' αυτή την ιστορία που δεν ξέρω ποιο να πρωτοαναφέρω.
Από πού ν’ αρχίσω;

Τα πάρκα των παιδιών μας

Καλημέρα σε όλες και όλους.
Και σήμερα δε θα γράψω πολλά.
Θα περιοριστώ να αναδημοσιεύσω μια ανάρτηση της Ολίβιας από το μπλογκ "Είμαι μαμά".
Την παραθέτω ολόκληρη, για το κείμενο και τις φωτογραφίες.

"Η μαμά Ναυσικά Πολενάκη μου έστειλε χθες φωτογραφίες από το πάρκο Γρηγορίου Λαμπράκη στην Γλυφάδα όπου ο γιος της τραυματίστηκε στις 27 Μαρτίου 2011 και κινδύνεψε να χάσει το ματάκι του. Διαβάστε, δείτε τις φωτογραφίες που τράβηξαν οι γονείς του Αναστάση και φρίξτε!

Αλήθεια, πότε θα αντιδράσουμε για όλα αυτά;

Στο μοναδικό πάρκο της Γλυφάδας (Γρηγορίου Λαμπράκη) ο Ανάστασης ηλικίας 5 χρονών παραλίγο να χάσει το μάτι του ενώ έπαιζε αμέριμνος με άλλα παιδιά, την Κυριακή 27 Μαρτίου 2011 και ώρα 19:00. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, γιατί του καρφώθηκε σκουριασμένο σίδερο στο μάτι (στο άνω βλέφαρο). 

Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοναδικό μας πάρκο(!) είναι γεμάτο σκουριασμένα σίδερα, γυαλιά, μπάζα, σκουπίδια... ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ για τα παιδιά... Το εν λόγω μοναδικό πάρκο της Γλυφάδας είναι χρόνια αφύλακτο (χωρίς επιστάτη-φύλακα) χωρίς αξιοπρεπείς και καθαρές τουαλέτες, και χρόνια τώρα με κατεστραμένα και πολύ επικίνδυνα υπαίθρια παιχνίδια χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας. 

Η οικογένεια επισκέφθηκε και πάλι το πάρκο την επόμενη μέρα το πρωί προκείμενου να καθαρίσει τον χώρο αλλά ο Δήμος είχε ενημερωθεί για το ατύχημα και είχε ήδη εξαφανίσει τα σκουριασμένα σίδερα, αγνόησε όμως τα γυαλιά, ενώ δεν έκανε τίποτα για τα παιχνίδια που είναι όλα σε κακή κατάσταση (σάπια σκοινιά και ξύλα) Δεν έκανε επίσης τίποτα για τα σκουπίδια που είναι εμφανή σε όλους τους χώρους, ούτε και για την πίστα skate η οποία είναι μέσα στο χώμα τις πέτρες και τα γυαλιά (με αποτέλεσμα να πέφτουν και να χτυπάνε τα παιδάκια γιατί κολλάνε οι πέτρες στις ρόδες). 

Θυμίζουμε ότι καθημερινά γίνονται ατυχήματα και ο ΝΕΟΣ Δήμαρχος της Γλυφάδας ακολουθεί την τακτική του προκατόχου του, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ!!! 

Οι κάτοικοι φέρνουν εκεί τα παιδιά τους αφού δεν υπάρχουν άλλοι χώροι για παιχνίδι στη Γλυφαδα. Το πάρκο φιλοξενεί 100 με 500 παιδιά ημερησίως! 

Σε μια σύντομη συζήτηση που είχαμε με δημοτικό σύμβουλο ανεφέρθη οτι ο Δήμος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συντηρήσει το πάρκο, το μοναδικό πάρκο και οτι θα παραδοθεί για εκμετάλευση σε ιδιώτη (!). Μα κύριε Δήμαρχε δεν εχετε να συντηρήσετε πέντε πάρκα... έχετε ΕΝΑ. 

Πάντως η οικογένεια που δεν έχει κανένα λόγο να τσακώνεται για να τσακώνεται, σκοπεύει να δημοσιοποιήσει το περιστατικό: 

α. Για να μην ξανασυμβεί παρόμοιο ατύχημα σε παιδιά. 

β. Με την ελπίδα οτι είναι καιρός όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας θα ενεργοποιηθούν για να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα της πόλης μας. 

γ. Γνωρίζοντας οτι είναι καιρός ο Δήμος να ευαισθητοποιηθεί και μαζί με τους ενεργούς πολίτες να επιδιορθώσει σύντομα τον χώρο. 

δ. Με την πίστη ότι δεν χρειάζονται τόσο τα λεφτά όσο η θέληση και η διάθεση προκειμένου να υπάρχουν κατάλληλοι χώροι για να παίζουν τα παιδιά μας. 

Η οικογένεια έχει την ηθική ευθύνη απέναντι στον Αναστάση, γιατί πρέπει πάνω από όλα να τον διδάξει τι σημαίνει υπεύθυνος και ενεργός Δημότης."

Με την Πόρσε στη διάβαση του Συντάγματος

Καλό μήνα σε όλους!
Σήμερα δε θα γράψω τίποτα δικό μου.
Θα περιοριστώ να προωθήσω το ξεκαρδιστικό γράμμα του Γιώργου Τσακνιά προς τη Τζούλια Αλεξανδράτου, που άφησε την πόρσε της στο Σύνταγμα.
Ο συνάδελφος ιστολόγος της κόλλησε "γαϊδουρόσημο" και απαθανάτισε τη "γαϊδουριά" με φωτογραφίες της ροζ (μπλιαχ) Πόρσε.
Απολαύστε!