Πώς κατάφεραν οι Παριζιάνοι να ξεφορτωθούν το νέφος;

Οι εικόνες δείχνουν την εξέλιξη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Παρίσι, από το 2007 έως το 2024.
Βλέπουμε τα αποτελέσματα για το Διοξείδιο του Αζώτου σε μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Το κόκκινο αντιστοιχεί σε περίπου 60 μικρογραμμάρια, ενώ το πράσινο σε περίπου 10. Με απλά λόγια, το Διοξείδιο του Αζώτου μειώθηκε στο 1/6 περίπου της αρχικής μέτρησης.

Τα μέτρα άρχισαν να λαμβάνονται το 2007.

Η πόλη εστίασε στη μείωση των αυτοκινήτων, με σύστημα καρότο-μαστίγιο.

Το καρότο είναι εισαγωγή ενιαίου εισιτηρίου για οποιαδήποτε απόσταση σε όλη τη μητροπολητική περιοχή του Παρισιού, πράγμα που ευνόησε ιδιαίτερα όσους ζούσαν στα προάστια (περίπου 8 εκατομμύρια), αλλά και τις εταιρείες που πλήρωναν επιδόματα μετακίνησης στο προσωπικό τους. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, αλλά και για τους κατοίκους του κέντρου του Παρισιού (άλλα 3,5 εκατομμύρια) δημιουργήθηκαν χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων και στήθηκε το δίκτυο Vélib’, με 20.000 κοινόχρηστα ποδήλατα σε περίπου 1.400 σημεία της πόλης. Βοηθά βεβαίως ότι το Παρίσι διαθέτει 14 γραμμές μετρό και ένα εξαιρετικό δίκτυο μέσων επιφανείας (λεωφορεία και τραμ).

Το μαστίγιο είναι η απαγόρευση εισόδου αυτοκινήτων (με εξαίρεση ταξί, οχήματα ΑμεΑ, κτλ) σε όλο το κέντρο της πόλης, μια έκταση 5,5 χλμ, που περιλαμβάνει αξιοθέατα όπως το Λούβρο. Πεζοδρομήθηκαν επίσης δρόμοι μπροστά από σχολεία και άλλα σημεία. Το παρκάρισμα στην πόλη ορίστηκε στα 6 ευρώ ανά ώρα, και θεσπίστηκαν υψηλά πρόστιμα για όσους μπαίνουν στη ζώνη παράνομα. Όσες λωρίδες παρκαρισμένων δεν μετατράπηκαν σε ποδηλατόδρομους, έγιναν ζώνες αστικού πρασίνου, σε μια προσπάθεια να μειωθούν οι καύσωνες ενόψει κλιματικής αλλαγής.

Φέτος τον Απρίλη, σε δημοψήφισμα, οι Παριζιάνοι επέλεξαν την απαγόρευση της κυκλοφορίαςαυτοκινήτων σε άλλους 500 δρόμους της πρωτεύουσας.

Σήμερα υπολογίζεται πως το μέσο παρισινό νοικοκυριό εξακολουθεί να κατέχει περίπου 3 αυτοκίνητα, αλλά τα χρησιμοποιεί λιγότερο (κυρίως τα σαββατοκύριακα ή στις διακοπές, εκτός πόλης), ενώ υπολογίζεται πως περίπου 1 στους πέντε Παριζιάνους μετακινείται με ποδήλατο.

Μάλιστα, ο χρόνος επέμβασης των οχημάτων εκτάκτου ανάγκης μειώθηκε σημαντικά, καθώς χρησιμοποιούν τις άδειες λεωφόρους που δόθηκαν για ποδηλασία!

Κι εμείς; Γιατί δεν φωνάζουμε, όταν στη χώρα μας η ρύπανση κοστίζει 12.000 ζωές κάθε χρόνο; Και οι «ιθύνοντες» τι κάνουν; Μήπως αναπνέουν διαφορετικό αέρα από εμάς τους υπόλοιπους; Ή πιστεύουν πως η ρύπανση δεν μπαίνει στα ακριβά τους σαλόνια;