Όλοι ξέρουμε πως
όταν παρκάρεις παράνομα η πιθανότητα να λάβεις κλήση είναι πολύ μικρή. Όμως, όταν
το σύστημα αποφεύγει να τιμωρήσει αυτόν που παρκάρει παράνομα, ουσιαστικά
επιβραβεύει την παρανομία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο ασυνείδητος που πάρκαρε στην
ράμπα ή τη στροφή ή τη στάση λεωφορείου επιδοτείται με δωρεάν θέση στάθμευσης. Και,
εκτός από τη δωρεάν θέση, έχει κερδίσει τον χρόνο που θα έχανε ψάχνοντας να
παρκάρει. Γιατί να μην το ξανακάνει;
Αντίθετα, ο ευσυνείδητος οδηγός, που κάνει γύρους ώσπου να βρει νόμιμη θέση, τιμωρείται, καθώς δαπανά και χρόνο και χρήμα (καύσιμα ή έξοδα στάθμευσης). Γιατί να το ξανακάνει; Γιατί να μην παρκάρει πάνω στη στροφή όπως έχουν κάνει και τόσοι άλλοι; Γιατί να μην το αφήσει καβάλα στο πεζοδρόμιο; Τι θα συμβεί αν κλείσει κι αυτός τη ράμπα;
Πόσοι άραγε είναι οι ευσυνείδητοι που θα συνεχίσουν να κάνουν γύρους, αντί να υποκύψουν στον πειρασμό;
Δεν είναι να απορεί κανείς που η παράνομη στάθμευση έχει γίνει ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση. Αυτό που κάποτε τολμούσε μια μειοψηφία τώρα, το κάνει η πλειοψηφία. Δεν οφείλεται μόνο στην τραγική έλλειψη χώρων στάθμευσης. Οφείλεται και στην ατιμωρησία. Αν ήξεραν ότι σε κάθε έξοδό τους θα πρέπει να πληρώσουν πρόστιμο, οι περισσότεροι θα έπαιρναν συγκοινωνία ή ταξί. Η ατιμωρησία όμως τους κάνει να παίρνουν το αμάξι παντού και να το αφήνουν οπουδήποτε – σε στάσεις και στροφές λεωφορείων, σε πεζοδρόμια, σε ράμπες. Το γνωστό ελληνικό έθιμο του σβησίματος της κλήσης, απλά επιδεινώνει μια κατάσταση που είναι ήδη εκρηκτική: ένας στους τέσσερις νεκρούς από τροχαία στην χώρα μας είναι πεζός που παρασύρθηκε. Αλήθεια, γιατί δεν ήταν στο πεζοδρόμιο;
Περιγραφή εικόνας: Στενός δρόμος με διάβαση που έχει ράμπα. Μπροστά από την διάβαση (και τη ράμπα) σταθμευμένο μαύρο αυτοκίνητο μάρκας Smart.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου