Άκουσε κανείς σας γι αυτή την εβδομάδα;
Μήπως την είδατε στις ειδήσεις, μήπως έκαναν αφιέρωμα στο ραδιόφωνο, μήπως είδατε στήλες στις εφημερίδες;
Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο αριθμό τροχαίων από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης, κι
όμως, ενώ στις άλλες χώρες ετοιμάζουν εκδηλώσεις και προγράμματα, στη
δική μας δεν ακούγεται τίποτα.
Κάντε μια αναζήτηση Google και θα δείτε: τα αποτελέσματα που θα σας
βγάλει (και δεν είναι πολλά) είναι από προηγούμενες Εβδομάδες Οδικής
Ασφάλειας.
Αυτή τη χρονιά τίποτα.
Ούτε κιχ από κρατικές και δημοτικές αρχές, από δημόσιες υπηρεσίες.
Μήπως οι Δήμοι και η κυβέρνηση κάνουν εκδηλώσεις γι αυτή και ενημερωτικές εκστρατείες;
Κάθε χρόνο χάνουμε μια μικρή πόλη σε τροχαία κι όμως, δεν είδα να μοιράζουν φυλλάδια στα σχολεία, να προβάλλουν ειδικές διαφημίσεις στην τηλεόραση, να κάνουν εκθέσεις και ημερίδες για την οδική ασφάλεια.
Το Υπουργείο Οικονομικών δεν ξέρει ότι χάνουμε 2% του ΑΕΠ λόγω των τροχαίων;
Το Υπουργείο Υγείας δεν ξέρει ότι ο ΟΗΕ και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας χαρακτηρίζουν τα τροχαία ως μια παγκόσμια κρίση υγείας; Δεν ξέρει ότι κοστίζουν περισσότερες ζωές στη χώρα μας απ' ότι το AIDS και τα ναρκωτικά μαζί;
Κι όμως, για το AIDS και τα ναρκωτικά γίνονται εκστρατείες.
Το Υπουργείο Μεταφορών δεν έχει μάθει ότι παντού στον κόσμο συζητούν κι αρχίζουν να εφαρμόζουν το Vision Zero (Όραμα μηδέν) που σε απλά λόγια σημαίνει να οραματιστούμε μηδέν θανάτους στην άσφαλτο και να εργαστούμε ώσπου το όραμα να γίνει πραγματικότητα;
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν ξέρει ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα των πολιτών στην ελεύθερη μετακίνηση, ακόμη και στη ζωή την ίδια, από υποδομές που τους εμποδίζουν και τους εκθέτουν σε κίνδυνο; Δεν ξέρει ότι τα δικαστήρια πνίγονται από αγωγές λόγω τροχαίων;
Κοντεύει μια δεκαετία από τότε που ανακοινώθηκε η Δεκαετία Δράσης για την Οδική Ασφάλεια. Η Ελλάδα μπήκε στο χορό μαζί με τους εταίρους της αλλά, παρά τις διαβεβαιώσεις και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, στο τέλος το θέμα ξεχάστηκε.
Γιατί;
Γιατί το ξέχασαν; Δεν τους πληρώνουμε για να προστατεύουν εμάς, τους πολίτες, και τα συμφέροντά μας;
Γιατί τους αφήσαμε να το ξεχάσουν; Δε μας αφορά ο κίνδυνος που παραμονεύει σε κάθε ελληνικό δρόμο;
Ξυπνήστε, το σπίτι μας καίγεται!
Τα παιδιά μας πεθαίνουν και σακατεύονται κάθε μέρα.
Απαιτούμε να κάνετε κάτι ΤΩΡΑ!
Φτάνει πια η σιωπή και η υπομονή!
Φέτος έχουμε εκλογές.
Μιλήστε στους υποψήφιους, τραβήξτε τους από το μανίκι, φωνάξτε τους, γίνετε ενοχλητικοί.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι το θέμα καίει και πρέπει να κάνουν κάτι γι αυτό.
Ας γίνουμε το κουνούπι στο ρουθούνι του λιονταριού, ώσπου το λιοντάρι να πει "εντάξει, φτάνει, το κατάλαβα, θα κάνω ό,τι θές".
Μην ξεχνάτε: έχουμε να σώσουμε τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου