Μετά το δυστύχημα στην Εθνική, τι;

Μουδιασμένη από το γνωστό "τροχαίο της Πόρσε" δεν έχω γράψει τίποτα για μέρες.

Πού να ήξερα, όταν έγραφα το προηγούμενο άρθρο, ότι τα όσα έλεγα θα επιβεβαιώνονταν με τον τραγικότερο τρόπο μπροστά στις κάμερες;
Πού να ήξερα πως τα όσα λένε οι "Μαμάδες" (και πολλοί άλλοι) για τα τροχαία θα τα επαναλάμβανε το πανελλήνιο συγκλονισμένο, για άλλη μια φορά;
Κι όμως παρά τα όσα ειπώθηκαν για την οδική ασφάλεια, για την ταχύτητα, τα λάθη στην οδήγηση και τα δυστυχήματα, πόσοι παραδειγματίστηκαν κι άρχισαν να οδηγούν προσεκτικότερα;
Παρατηρήσατε εσείς καμιά μείωση των τροχαίων;

Αντίθετα, η τροχαία συνεχίζει να καταγράφει τραγωδίες, τη μια μετά την άλλη, που όλες οφείλονται στα ίδια λάθη: επικίνδυνη οδήγηση, υψηλή ταχύτητα, οδήγηση χωρίς επαρκή εκπαίδευση, κτλ, κτλ.

2 Μαρτίου: Οδηγός χτυπά ποδηλάτη και τον αφήνει αβοήθητο, στη Χαλκίδα.
3 Μαρτίου: Νεαρός, χωρίς δίπλωμα, σκοτώνει δεκατετράχρονο κορίτσι, στην Ημαθία
5 Μαρτίου: 19χρονος νεκρός όταν το αυτοκίνητό του βγήκε από την πορεία του, στο Ηράκλειο Κρήτης.
7 Μαρτίου: 19χρονος παρασέρνει δύο γυναίκες στην Αμφιλοχία - η μία νεκρή.

Γιατί λοιπόν δεν παραδειγματιστήκαμε;
Ο πατέρας της αδικοχαμένης οικογένειας έχει το ακαταλόγιστο μέσα στο μεγάλο του πόνο, αλλά σίγουρα απηχεί πολλούς έλληνες όταν δηλώνει πως "Το ήθελε η μοίρα - δεν έφταιγε ο οδηγός της Porsche".

Σίγουρα πολλοί θα σκέφτηκαν "μοίρα", "κακιά στιγμή", "ατυχία", "γραφτό" και άλλα τέτοια.
Όμως, όποια κι αν ήταν τα αίτια του δυστυχήματος της Θήβας, το γεγονός παραμένει πως αν το αυτοκίνητο είχε μικρότερη ταχύτητα οι συνέπειες δε θα ήταν τόσο σοβαρές.

Όσο για τη μοίρα, τέθηκε σε κίνηση από τη στιγμή που ο οδηγός επέλεξε να τρέξει.
Ή ίσως από τη στιγμή που επέλεξε αυτοκίνητο που μπορεί να τρέξει τόσο πολύ.


Δεν είναι "κακιά στιγμή" όταν ο οδηγός επιλέγει να παραβιάσει το όριο ταχύτητας.
Δεν είναι "κακιά στιγμή" όταν δε συντηρεί το όχημα ή τα ελαστικά του.
Δεν είναι "κακιά στιγμή" όταν έχει οδηγεί έχοντας πιει "μερικά ποτηράκια".
Δεν είναι "κακιά στιγμή" όταν μιλάει στο κινητό ή κοιτάζει τα μηνύματά του.
Δεν είναι "κακιά στιγμή" όταν περνά τη διασταύρωση με κόκκινο ή παραβιάζει το στοπ.
   
Και με τα λόγια της Χριστιάνας, "Tο ασύλληπτο ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ είναι η ελληνική νοοτροπία πως όλα τα παραπάνω αδικήματα είναι δεδομένα δικαιώματα του οδηγού. 
Το απίστευτο δυστύχημα είναι πως η ελληνική πολιτεία αρνείται να κατανοήσει πως κάθε χρόνο έχουμε 3.500 νεκρούς, 10.000 τετραπληγικούς και 45.000 τραυματίες από τροχαίες συγκρούσεις και πως δε δείχνει καμιά διάθεση ν' υιοθετήσει το Όραμα Μηδέν. 
Το τρομερό δυστύχημα είναι πως αύριο πάλι όλοι θα οδηγούμε τα Ι.Χ.- όπλα μας σα να είμαστε αθάνατοι τόσο εμείς όσο και οι άλλοι οδηγοί ή πεζοί γύρω μας."