Ο σκοπός του νόμου

Πριν έξι χρόνια, οδηγός που έτρεχε με 125 χλμ/ω (σε δρόμο με όριο 40) χτύπησε και σκότωσε δυο νέα παιδιά (και το σκυλάκι τους). Με βάση τη δικαστική απόφαση, οι δύο ανθρωποκτονίες θεωρήθηκαν "πλημμελήματα". Ο δράστης θα πληρώσει στο κράτος λιγότερο από 12,5 χιλιάδες για κάθε παιδί. Με δόσεις. Έχει ακόμη το δίπλωμά του και κυκλοφορεί ελεύθερος.

Έστω ότι το κράτος δεν θέλει ποινές φυλάκισης, γιατί είναι υπερφορτωμένο το σωφρονιστικό σύστημα.
Έστω ότι μια βαριά ποινή δεν θα φέρει πίσω το θύμα.

Αυτό σημαίνει πως η αφαίρεση ζωής είναι ...πλημμέλημα;
Ότι η ζωή ενός παιδιού αξίζει μερικές χιλιάδες ευρώ; 

 

Συνάντηση Σεπτεμβρίου

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Καλή επιστροφή σε όσες/ους είναι ακόμη διακοπές και καλή προσαρμογή σε όλες/ους μας.

Σε λίγες μέρες ξεκινά η εβδομάδα βιώσιμης κινητικότητας και δεν έχουμε προγραμματίσει τίποτα.

Δεν μπορώ να σας τηλεφωνήσω όλες/ους, αλλά έχω μιλήσει με κάποιες/ους από εσάς και ειπώθηκαν τα παρακάτω:

1. Είναι πολύ αργά για να προγραμματίσουμε μια μεγάλη δράση.
2. Προλαβαίνουμε όμως να στήσουμε κάτι, αρκεί να μην είναι πολύ φιλόδοξο.
3. Λόγω του προεκλογικού κλίματος, είναι καλύτερα να αποφύγουμε πορείες, συγκεντρώσεις και άλλες τέτοιες εκδηλώσεις.
4. Μπορούμε να επαναλάβουμε μια παλιότερη δράση, διανομή φυλλαδίων οδικής ασφάλειας έξω από σχολεία. Στόχος θα είναι κυρίως οι γονείς νηπιαγωγείου ή δημοτικού, την ώρα που περιμένουν χαλαροί να παραλάβουν τα παιδιά τους. Το φυλλάδιο θα αφορά κυρίως τη σημασία της σωστής οδικής συμπεριφοράς από τους γονείς, ώστε να λαμβάνει τα σωστά μηνύματα το παιδί. Η δράση αυτή μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε περιοχή, έξω από σχολεία με τα οποία έχουμε εξοικείωση.
5. Μπορούμε να μοιράσουμε φυλλάδια και γυμνάσια ή λύκεια, αλλά εκεί θα απευθυνόμαστε στα ίδια τα παιδιά, που πηγαινοέρχονται μόνα τους.
6. Το μόνο πρόβλημα είναι το κόστος των φυλλαδίων. Όσοι είμαστε στο λεκανοπέδιο μπορούμε να κάνουμε μια μαζική εκτύπωση σε καλύτερη τιμή και να τα μοιραστούμε. Οι υπόλοιπες/οι θα πρέπει να παραλάβουν τη μακέτα ηλεκτρονικά και να κάνουν δική τους εκτύπωση.
7. Μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους διευθυντές 'η τους συλλόγους κηδεμόνων των αντίστοιχων σχολείων, προσφέροντας δωρεάν στα παιδιά ένα μάθημα οδικής ασφάλειας (στην πρώτη περίπτωση εντός ωραρίου, στη δεύτερη εκτός).
8. Μπορούμε να διοργανώσουμε έναν διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα την προσβασιμότητα. Ο διαγωνισμός μπορεί να έχει τρεις θεματικές: πρόσβαση γύρω από σχολείο / στάση ή σταθμό ΜΜΜ / δημόσιο χώρο ή κτίριο. Οποιοδήποτε άτομο, από όλη τη χώρα, θα μπορεί να ανεβάσει φωτο σε ομάδα που θα δημιουργήσουμε στο FB. Θα βραβεύονται οι φωτο με τα περισσότερα like (αντίχειρας, καρδούλα) ή αντι-like (θυμωμένο ή δακρυσμένο προσωπάκι). Ο διαγωνισμός θα πρέπει να κρατήσει από την αρχή της εβδομάδας κινητικότητας ως τα Χριστούγεννα, για να μην εμπλακούμε σε προεκλογικά ζητήματα. Οι δήμοι με τις καλές υποδομές θα μπορούσαν να λάβουν ένα είδος έπαινου από εμάς. Οι δήμοι με τις μη ιδανικές υποδομές θα λάβουν υπομνήματα από 1η Ιανουαρίου, ώστε οι νέες διοικήσεις να είναι ενήμερες για το ότι οι πολίτες θέλουν την βελτίωσή τους.
9. Γι αυτή τη δράση θα πρέπει να βρούμε σπόνσορες.
10. Είμαστε ανοιχτές/οί σε ακόμη περισσότερες ιδέες.
11. Γιατί δεν κάνουμε μια δικτυακή συνάντηση μέσα στην εβδομάδα; Προτάθηκε η Τετάρτη, 7-8μμ, στον παρακάτω σύνδεσμο: https://meet.google.com/gzs-hjaf-gbr. Εάν μιλήσουμε πάνω από 1 ώρα, θα πρέπει να μεταφερθούμε σε νέο σύνδεσμο για τις 8-9μμ: https://meet.google.com/tos-engy-fhn.
    Έχει δημιουργηθεί σχετική εκδήλωση (event) στο FB: https://fb.me/e/1ov39X96Z

Φτιάξτε καφεδάκι και "μπείτε" να τα πούμε.

Ελπίζω να σας δώ όλες/ους!

Καλή συνέχεια, με υγεία.

Η διδασκαλία της Οδικής Ασφάλειας

Σε ηλικία 7 ετών, το πρώτο μου παιδί έκανε μάθημα οδικής ασφάλειας. Είχε γίνει υπό μορφή παιχνιδιού και ήταν γεμάτος ενθουσιασμό. Αμέσως μόλις βγήκαμε από το σχολείο άρχισε τις παρατηρήσεις. «Μαμά, πρέπει να πηγαίνουμε από το πεζοδρόμιο» «Μαμά πρέπει να περάσουμε από τη διάβαση» «Μαμά έχουμε προτεραιότητα, πρέπει να σταματήσουν οι οδηγοί». Βέβαια, το πεζοδρόμιο δεν είχε χώρο να περάσουμε, διάβαση σ' όλο το δρόμο για το σχολείο υπήρχε μόνο μία (κι αυτή κλεισμένη από παρκαρισμένα) ενώ οι οδηγοί δεν είχαν καμιά διάθεση να σταματήσουν επειδή απλά είχαμε προτεραιότητα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τη σύγχυση και την απογοήτευσή του. Είχε μόλις μάθει κάτι καινούριο και πάνω που ήταν έτοιμος να το εφαρμόσει, ο ενθουσιασμός του συντρίφτηκε στα βράχια της ελληνικής πραγματικότητας. 

 

Επιδοτώντας τους ασυνείδητους

Όλοι ξέρουμε πως όταν παρκάρεις παράνομα η πιθανότητα να λάβεις κλήση είναι πολύ μικρή. Όμως, όταν το σύστημα αποφεύγει να τιμωρήσει αυτόν που παρκάρει παράνομα, ουσιαστικά επιβραβεύει την παρανομία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο ασυνείδητος που πάρκαρε στην ράμπα ή τη στροφή ή τη στάση λεωφορείου επιδοτείται με δωρεάν θέση στάθμευσης. Και, εκτός από τη δωρεάν θέση, έχει κερδίσει τον χρόνο που θα έχανε ψάχνοντας να παρκάρει. Γιατί να μην το ξανακάνει; 

 

Ποιο πεζοδρόμιο;

Οι πεζοί στην Ελλάδα κινούνται σε αυτό που ο νομοθέτης ονομάζει "πρασιά" και ανήκει στα παρακείμενα κτίρια. Το πεζοδρόμιο δεν δημιουργήθηκε ποτέ, γιατί ο χώρος που κανονικά του ανήκε διατίθεται για την παράλληλη στάθμευση. 

Αγανάκτηση

Έχουμε φτιάξει ένα σύστημα στο οποίο τα παιδιά πρέπει να είναι πιο προσεκτικά από τους ενήλικες γιατί αν κάνουν λάθος πληρώνουν με τη ζωή τους. 

 

Πόσοι νεκροί στο δρόμο;

Μια γιαγιά στο Κερατσίνι

Ένας άνδρας στον Κολωνό

Ένας αστυνομικός στην Κατεχάκη

Μια γιαγιά στην Νίκαια

Ένας πενηντάχρονος στην Αλεξάνδρας

Μια γυναίκα στο Χίλτον

Μια γιαγιά και η εγγονή της στην Κηφισίας

Όταν ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία «Μαμάδες στον Δρόμο» ήταν φρέσκια ακόμη η τραγωδία της γιαγιάς με το εγγονάκι της που παρασύρθηκαν επειδή κάποιος είχε παρκάρει στο πεζοδρόμιο. Δέκα χρόνια μετά, μια άλλη γιαγιά με το εγγόνι της παρασύρθηκαν από γκαζοφονιά. Φέτος, άλλη μια γιαγιά και το εγγόνι της, θυσία στους ελληνικούς δρόμους, όπου τα αυτοκίνητα παρκάρουν στα πεζοδρόμια και οι πεζοί περπατούν στον δρόμο.

 

Θάνατος για ένα γιαούρτι...

Η θεία Β. ήταν μια υπέροχη γυναίκα. Ζωντανή, δραστήρια όσο της επέτρεπε η ηλικία της, γεμάτη κέφι και χιούμορ. Μας άφησε για πάντα, χτες βράδυ, στο Κερατσίνι, έξω από το σούπερ μάρκετ όπου είχε πεταχτεί για λίγο. Είναι δυνατόν να χάνεται μια ζωή για ένα ...γιαουρτάκι; Να χάνονται παιδιά που απλώς πήγαιναν σχολείο;

Καλό Πάσχα

Καλημέρα!

Η ομάδα μας εύχεται σ' εσάς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα καλό Πάσχα, με υγεία και χαρά.

Σας ευχόμαστε υπέροχες γιορτινές μέρες και μια ασφαλή επιστροφή, αν ταξιδέψετε.

Χρόνια πολλά με υγεία,

 

Φύλο και μετακινήσεις - η εμπειρία των Ελληνίδων

(English version)

Στις 9 Μαρτίου, είχα την ευκαιρία να μιλήσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την εκδήλωση διοργάνωσε η ομάδα «Αριστερά» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας.

Φυσικά, δεν μπορούσα να μιλήσω για το τι ισχύει σε άλλες χώρες, οπότε περιορίστηκα στην περιγραφή της δικής μας εμπειρίας (της οποίας τα πολλά ζητήματα δυσκολεύτηκα πολύ να χωρέσω στον καθορισμένο χρόνο).

Η ομιλία μου και οι φωτογραφίες που τις συνοδεύουν είναι παρακάτω:

 

Πορεία αυτή την Κυριακή

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Η μητέρα του Ιάσονα Λαλαούνη (που σκοτώθηκε στη Βουλή από οδηγό που έστριβε παράνομα) μας καλεί όλους σε πορεία μνήμης, αυτή την Κυριακή, 12/3/2023, στη 1μμ, από τους στύλους του Ολυμπίου Διός ως τη Βουλή.

Η ομάδα μας συμμετέχει στην πορεία, φορώντας μαύρα, σε ένδειξη τιμής για τα θύματα του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου.

 

 

Δικτυακή συνάντηση σήμερα:

Όλη η χώρα έχει ξεσηκωθεί για το δυστύχημα των Τεμπών και δίκαια. 

Όμως χρειάζεται μια φωνή να υπενθυμίσει πως η έλλειψη μέτρων ασφάλειας δεν είναι μόνο στα τρένα, αλλά και στο δρόμο. Τα θύματα των τροχαίων θα γέμιζαν ένα τρένο κάθε βδομάδα. ☹

Πρέπει να το φωνάξουμε και να απαιτήσουμε αλλαγή, πριν συμβούν κι άλλες τραγωδίες.
Πρέπει να το πούμε τώρα που ο κόσμος έχει τα αυτιά του ανοιχτά, και να απαιτήσουμε τα αυτονόητα.

Δικτυακή συνάντηση για να το συζητήσουμε, σήμερα Δευτέρα, 6 Μάρτη, στις 8:30 μμ.

Ελπίζω να σας δω όλες/ους!

Σύνδεσμος για τη συνάντηση: https://meet.google.com/cuz-kcic-qst

Απλώς κάνετε κλικ στον σύνδεσμο. Δεν θα χρειαστεί εγγραφή ούτε κάποια άλλη διαδικασία.

Φτάνει πια!

Πότε θα πάψουμε επιτέλους να τρέμουμε ώσπου να φτάσουν σπίτι τα παιδιά μας;

Πότε θα πάψουμε επιτέλους να πληρώνουμε φόρο αίματος στην άσφαλτο, στις ράγες, στις θάλασσες;

Απαιτούμε ασφάλεια στις μεταφορές.

Απαιτούμε επενδύσεις στις υποδομές, σωστό σχεδιασμό, σύγχρονα μέτρα ασφάλειας και προστασίας, επαρκές και σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό, ικανή και διαρκή επίβλεψη.

Συμμετέχουμε στο μεγάλο συλλαλητήριο που καλεί όλη η Ελλάδα, για να φτιάξουμε μια χώρα πιο ασφαλή για τα παιδιά μας.

 

Αυτή την Κυριακή, 5/3/2023, στις 11 πμ, στο Σύνταγμα

(σημείο συνάντησης στη στάση απέναντι από τον Άγνωστο Στρατιώτη)