Ο νέος ΚΟΚ και τα πρόστιμα για το κράνος

Με βάση τον νέο, αναθεωρημένο ΚΟΚ, το να μη φοράς κράνος, σημαίνει πρόστιμο 350 ευρώ και αφαίρεση άδειας για 30 ημέρες. Αν υποτροπιάσει, ο παραβάτης θα πληρώσει 1.000 ευρώ και θα χάσει την άδειά του για έξι μήνες. Οι ποινές αυτές διπλασιάζονται σε περίπτωση και δεύτερης υποτροπής. 

Όμως, τι νόημα έχει το πρόστιμο για το κράνος; Όσο και να αυξηθεί, πώς μπορεί να προωθήσει την οδική ασφάλεια, όταν η τροχαία -αφού κόψει το πρόστιμο- αφήνει τον οδηγό να φύγει, οδηγώντας χωρίς κράνος;
Μήπως δεν μπορεί να σκοτωθεί μετά το μπλόκο; Ή μήπως τον προστατεύει η κλήση;
Τι μήνυμα δίνει αυτό;

 

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο, τουλάχιστον στα μάτια των νέων παιδιών:

Με το μηχανάκι στο πεζοδρόμιο (πάλι)

Σήμερα είμαι ιδιαίτερα περήφανη. Και χαρούμενη. Όχι γιατί ένας οδηγός δικύκλου ανέβηκε οδηγώντας πάνω στο πεζοδρόμιο για να πάει στο μαγαζί όπου ήθελε να ψωνίσει. Ούτε γιατί όταν τον σταμάτησα και του μίλησα άρχισε τα γνωστά "Άσε μας κοπέλα μου" "Και τώρα τι θες επιτέλους" κτλ. 

 

Έχουμε κλέψει το χώρο από τα παιδιά μας

Κάποτε οι δρόμοι κι οι αλάνες ήταν των παιδιών. Τώρα οι δρόμοι είναι γεμάτοι αυτοκίνητα, οι αλάνες έγινα πολυκατοικίες ή πάρκινγκ και ακόμη και στις πλατείες πρέπει να περάσουμε με το μηχανάκι.
Τόση αγάπη για τα παιδιά στις πόλεις μας....

Η αδιαφορία των άλλων

Μια φίλη, η Ιωάννα, μου περιέγραψε τι τραβά στη γειτονιά της:

«Κάθε μέρα βρίσκουμε παντού παράνομα παρκαρισμένα. Κάθε μέρα κατεβαίνουμε στο δρόμο γιατί δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουμε απ’ το πεζοδρόμιο. Είναι θαύμα πώς δε μας έχει χτυπήσει κανείς ως τώρα.

»Αυτό που με απασχολεί πάρα πολύ είναι η αναισθησία. Για παράδειγμα, χτες ζήτησα από δύο διαφορετικά άτομα να μετακινήσουν τη μηχανή τους. Στην πρώτη περίπτωση ο οδηγός ήταν καθισμένος σε ένα παγκάκι και είχε δίπλα του το μηχανάκι με τα κλειδιά στη μηχανή. Του είπα πολύ ευγενικά να μετακινήσει το μηχανάκι και να το κατεβάσει στο δρόμο, όπου υπήρχε χώρος. 

Εφιάλτες σε δύο ρόδες

Όταν οι δρόμοι γέμισαν αυτοκίνητα και η οδήγηση έγινε βασανιστήριο, ήρθε το μηχανάκι, για να σώσει όσους δεν είχαν χρόνο, όσους δε μπορούσαν να περιμένουν μέσα στην ακίνητη «κίνηση».

Κι εξοικειωθήκαμε τόσο πολύ μαζί του, που ξεχνάμε βολικά πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το μέσο, πάνω σε δυο μόνο ρόδες, χωρίς αερόσακκους και ζώνες ασφαλείας.