Σήμερα είμαι ιδιαίτερα περήφανη. Και χαρούμενη. Όχι γιατί ένας οδηγός δικύκλου ανέβηκε οδηγώντας πάνω στο πεζοδρόμιο για να πάει στο μαγαζί όπου ήθελε να ψωνίσει. Ούτε γιατί όταν τον σταμάτησα και του μίλησα άρχισε τα γνωστά "Άσε μας κοπέλα μου" "Και τώρα τι θες επιτέλους" κτλ.
Είμαι χαρούμενη γιατί δίπλα μου ήρθε και στάθηκε μια άλλη, άγνωστη γυναίκα και, χωρίς να μιλήσει, έμεινε εκεί, εμποδίζοντας το μηχανάκι να περάσει.
Είμαι χαρούμενη γιατί ένας άλλος άγνωστος στάθηκε δίπλα μας και έκραξε τον οδηγό για τη συμπεριφορά του.
Και χαίρομαι, γιατί στο τέλος ο οδηγός κατέβηκε από το πεζοδρόμιο.
Όταν ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια, πριν 10+ χρόνια, το δίκιο του πεζού δεν ήταν αυτονόητο. Σε μια διαφωνία μεταξύ πεζού και οδηγού οι παριστάμενοι έπαιρναν το μέρος του οδηγού, ή έμεναν αμέτοχοι. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πιστεύω πως, όσο επιμένουμε, θα συνεχίσουν να βελτιώνονται, ώσπου να αλλάξουμε όλοι μυαλά!
Καλή συνέχεια σ' ό,τι κάνετε και καλή επιτυχία σ' όλες σας τις προσπάθειες!
_____________________________________
Περιγραφή φωτογραφίας αρχείου: μοτοσικλετιστής οδηγεί πάνω σε ένα πεζοδρόμιο με άλλες παρκαρισμένες μηχανές. Πίσω του πεζοί περιμένουν στη διάβαση ενώ αυτοκίνητα περνούν από το δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου