+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2023

Ο σκοπός του νόμου

Πριν έξι χρόνια, οδηγός που έτρεχε με 125 χλμ/ω (σε δρόμο με όριο 40) χτύπησε και σκότωσε δυο νέα παιδιά (και το σκυλάκι τους). Με βάση τη δικαστική απόφαση, οι δύο ανθρωποκτονίες θεωρήθηκαν "πλημμελήματα". Ο δράστης θα πληρώσει στο κράτος λιγότερο από 12,5 χιλιάδες για κάθε παιδί. Με δόσεις. Έχει ακόμη το δίπλωμά του και κυκλοφορεί ελεύθερος.

Έστω ότι το κράτος δεν θέλει ποινές φυλάκισης, γιατί είναι υπερφορτωμένο το σωφρονιστικό σύστημα.
Έστω ότι μια βαριά ποινή δεν θα φέρει πίσω το θύμα.

Αυτό σημαίνει πως η αφαίρεση ζωής είναι ...πλημμέλημα;
Ότι η ζωή ενός παιδιού αξίζει μερικές χιλιάδες ευρώ; 

 

Όχι βέβαια.

Ο λόγος ύπαρξης του ποινικού συστήματος είναι η αποτροπή. Η ελπίδα πως, όσοι δεν έχουν τη λογική ή την ευσυνειδησία να φερθούν σωστά, ίσως το κάνουν από το φόβο των συνεπειών. Όταν οι συνέπειες αυτές είναι "χάδι" όλο το σύστημα αυτοαναιρείται. Όχι μόνο οι δράστες μπορεί να υποτροπιάσουν, αλλά λειτουργούν και ως αρνητικό παράδειγμα για άλλους. Ασφαλώς όχι για την ανθρωποκτονία, γιατί κανείς (ελπίζω) δεν βγαίνει στον δρόμο για να σκοτώσει. Αλλά για τις συμπεριφορές που θα οδηγήσουν στο επόμενο τροχαίο, σίγουρα ναι.

Οι συμπεριφορές αυτές πολλαπλασιάζονται ώσπου, σήμερα, έχουν γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Θέλετε παραδείγματα:

·       πόσοι σταματούν στο κόκκινο;

·       πόσοι σταματούν στο στοπ;

·       στις διαβάσεις;

·       πόσοι παρκάρουν σε στροφές, στάσεις, ράμπες, πεζοδρόμια, λωρίδες λεωφορείων;

·       πόσοι πάνω σε πεζοδρόμια και μέσα σε πεζόδρομους;

·       πόσοι τηρούν τα όρια ταχύτητας;

·       πόσοι πηγαίνουν σε πάρτι, ταβέρνα, ξενυχτάδικο με το αμάξι τους και γυρνούν πιωμένοι αντί να πάρουν ταξί;

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στα εικονοστάσια που "στολίζουν" κάθε ελληνικό δρόμο.
Και να μην ακούσω τα γνωστά περί "παιδείας". Πώς αλλάζει ξαφνικά η παιδεία του Έλληνα όταν βρεθεί στο εξωτερικό; Η παιδεία του τουρίστα μόλις νοικιάσει γουρούνα σε νησί;

Απλά, οι πολίτες χορεύουν στο σκοπό της εκάστοτε εξουσίας. Όταν αλλάζει ο σκοπός, αλλάζει κι ο χορός.

Ας αλλάξουμε λοιπόν το σκοπό, με σκοπό την ουσιαστική αποτροπή (και όχι την οικονομική ή άλλη εξόντωση του παραβάτη).

Ιδέες και προτάσεις δεκτές για δημοσίευση σε επόμενη ανάρτηση. 


_________________

Περιγραφή εικόνας: άδεια αίθουσα δικαστηρίου
Πηγή εικόνας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου