Άσχετα από το πόσοι ενημερώθηκαν και πόσοι κατάλαβαν το μήνυμα, η δράση αυτή αποδείχτηκε μεγάλο σχολείο για εμάς τους συμμετέχοντες, που ήρθαμε αντιμέτωποι με την άβυσσο της ελληνικής νοοτροπίας.
Αντιγράφω τα λόγια του φίλου Γ. Κουβίδη, που ήταν εκεί από το σύλλογο SOS-Τροχαία εγκλήματα:
"Σε όσους συμμετείχαμε στην εκδήλωση εντύπωση προκάλεσε η επιμονή των οδηγών να περάσουν, παρά την παρουσία μας και την παρουσία παιδιών, με τα τροχοφόρα τους από τον πεζόδρομο. Για την συντριπτική πλειοψηφία φαίνονταν αδιανόητο αυτό που συνέβαινε. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις γίναμε αποδέκτες του γνωστού υβρεολόγιου καβαλάρηδων που στο μυαλό τους πέος και γκάζι, όρχεις και κυβικά, έχουν ταυτιστεί. Στις πιο ακραίες εκδοχές είχαμε απειλές του τύπου «θα σας πάρω παραμάζωμα και σας και τα παιδιά» και ένας οδηγός μοτοσικλέτας γκάζωσε και πέρασε μέσα από τα ξαπλωμένα παιδιά που ζωγράφιζαν (εκτός ότι οδηγούσε σε πεζόδρομο δεν φορούσε ούτε κράνος και είχε και το hands free στο αυτί). Σε άλλη περίπτωση οι ίδιοι οι παραβάτες κάλεσαν περιπολικό (που ήρθε!) να μας συλλάβει για “παράνομη συγκέντρωση”. Στις πιο ήπιες περιπτώσεις η φράση « από δω περνάω κάθε μέρα» ήταν ο δικός τους Κώδικας Κυκλοφορίας τον οποίο εμείς παραβιάζαμε…
Η παρέμβαση αυτή ήταν τελικά αποκαλυπτική. Ήρθε να επιβεβαιώσει πως η περίπτωση Κουλούρη (“Πέρασα με κόκκινο. Αυτό είναι το έγκλημα;”) δεν έπεσε από τον ουρανό: πίσω από τον ένα και μοναδικό πολλάκις εκλεγμένο και λαοπρόβλητο Κίμωνα ακολουθούν άπειρα κουλουράκια. Αυτά τα μηδενικά είναι που συμμετέχουν στην αναπαραγωγή και επιβάλουν την αμνήστευση του τροχαίου εγκλήματος."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου