Να ποιος φταίει!

Πήζουμε στην κίνηση, στο νέφος, στο άγχος...
Γιατί;
Η εικόνα τα λέει όλα.

Όταν η πόλη γεμίζει αυτοκίνητα, η μεταφορά γίνεται βασανιστήριο.

Χρειάζονται μόλις εξήντα άνθρωποι με τ' αυτοκίνητά τους για να πήξει ένας ολόκληρος δρόμος. Στριμωγμένοι ο ένας πίσω από τον άλλο, θα γεμίσουν το δρόμο με τα καυσαέρια και τα κορναρίσματά τους. 

Μετά θα πρέπει κάπου να παρκάρουν, οπότε ή ο δρόμος θα στενέψει, οπότε θα χωρά λιγότερα αυτοκίνητα, ή θα εξαφανιστούν τα πεζοδρόμια κι ο κόσμος θα περπατά στο δρόμο. Και στις δυο περιπτώσεις θα έχουμε εκνευρισμό και καθυστερήσεις - για να μην αναφέρω τον κίνδυνο στη δεύτερη. 

Αν ο δήμος αποφασίσει να φτιάξει χώρους για να παρκάρουν, τότε θα εξαφανιστούν και οι τελευταίες αλάνες, πάρκα, πλατείες και η πόλη θα γεμίσει τσιμεντένια γκαράζ.

Αν οι ίδιοι άνθρωποι πάρουν λεωφορείο, στον ίδιο δρόμο θα χωρέσουν πολύ περισσότεροι. Ο δρόμος άνετα χωρά 10-20 λεωφορεία, δηλαδή 600-1200 άτομα, που θα μετακινηθούν πιο γρήγορα και με λιγότερο εκνευρισμό. 

Στο τέλος, όταν κατέβουν, το λεωφορείο θα φύγει κι ο δρόμος θα  μείνει άδειος, καθαρός και άνετος. Αντί για μαρσαρίσματα θ' ακούγονται οι φωνές των πουλιών.

Αν το λεωφορείο είναι τρόλεϊ ή τραμ, τότε ο αέρας θα είναι μια απόλαυση ν' ανασαίνεις.

Αν τέλος οι ίδιοι άνθρωποι πάρουν ποδήλατο, όχι μόνο το νέφος θα είναι μια ανάμνηση, αλλά θα έχουν επιπλέον και το όφελος της άσκησης. 

Θα μου πείτε "Και τι θα γίνει όταν βρέχει;" Έλεος βρε παιδιά. Οι χώρες με την υψηλότερη χρήση ποδηλάτου είναι η Δανία και η Ολλανδία. Αν τα καταφέρνουν αυτοί μέσα στη βροχή, το χιόνι και τον πάγο, εμείς δε θα τα καταφέρουμε;

Όπως λέει χαρακτηριστικά ένας διαπρεπής συγκοινωνιολόγος (ο Θάνος Βλαστός, εδώ):

"Η ελληνική πόλη φτιάχτηκε ανυποψίαστη για το αυτοκίνητο και τώρα δεν το χωράει. Ακριβώς επειδή οι δρόμοι της είναι στενοί, πρέπει να στηρίξει τη λειτουργία της σε μέσα και τρόπους μετακίνησης που καταναλώνουν τον λιγότερο χώρο. Το περπάτημα, το ποδήλατο, η δημόσια συγκοινωνία... Το να αρνούμαστε την πραγματικότητα της ελληνικής πόλης συντηρώντας το μύθο ότι είναι κάτι σαν την αμερικανική, για κουρσάρες, δεν οδηγεί πουθενά. Ας σοβαρευτούμε."