Ανακάλυψα αυτό εδώ το άρθρο, παλιό αλλά καλό. Το αναδημοσιεύω χωρίς σχόλια.
Τα άλλα μπλόκα
Με αφορμή αυτό.
.
Πολλές
φορές όταν κυκλοφορώ στην Αθήνα, δυσκολευόμενος να ελιχθώ ανάμεσα σε
παρκαρισμένα σε πεζοδρόμια και διαβάσεις αυτοκίνητα και μηχανάκια,
σκέφτομαι τι έχει να αντιμετωπίσει κάποιος που δεν είναι αρτιμελής ή
είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ας μην πιάσουμε και τα
ακατάλληλα ή υπερβολικά στενά πεζοδρόμια όπου πολλές φορές με δυσκολία
περνούν εφ’ ενός ζυγού οι πεζοί και τα οποία είναι εντελώς αδιάβατα για
άτομα με αναπηρίες.
.
Δεν
λείπουν και ιδιαίτερα προκλητικές περιπτώσεις, όπως παρκαρισμένα κάθετα
σε πολυσύχναστα πεζοδρόμια αυτοκίνητα και μηχανάκια. Αν ζητήσεις το
λόγο από κάτι τέτοιους larger than life τύπους,
αναφέροντάς τους και το συγκεκριμένο πρόβλημα, και δεν σου επιτεθούν,
μπορεί και να σε ρωτήσουν «βλέπεις εσύ κανέναν ανάπηρο;» με ιερά
αγανάκτηση για την προσβολή που τους έκανες. Ο λόγος, όμως, που δεν τον
βλέπεις τον άνθρωπο με την αναπηρία, άνθρωπε, είναι ότι εσύ τον έκλεισες
στο σπίτι του, εσύ δεν του επιτρέπεις να κυκλοφορήσει, εσύ είσαι ο
δεσμοφύλακάς του.
.
Βεβαίως, τέτοιες συμπεριφορές μας δυσκολεύουν όλους, αλλά κάποιους δεν τους δυσκολεύουν απλώς, τους φυλακίζουν.
.
Σκέψου,
εσύ που οδηγείς, πόσο εκνευρίζεσαι όταν ο δρόμος είναι
μποτιλιαρισμένος, όταν κάποιοι διαδηλωτές σου κλείνουν το δρόμο, όταν
στήνονται μπλόκα στην εθνική οδό και σε εμποδίζουν να πας στις διακοπές
σου. Σκέψου τώρα αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν σε τροχούς
κάθε στιγμή και που αντιμετωπίζουν μπλόκα κάθε μέρα, κάθε φορά που
τολμούν να βγουν από το σπίτι τους.
.
Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι ανάπηρος δεν γεννιέσαι μόνο, αλλά και γίνεσαι, σε μια στιγμή [...].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου