Πεζοί στο μνημείο του Λυσικράτους

Η Πλάκα είναι μια ιστορική γειτονιά, με γραφικά δρομάκια, παλιά σπίτια κι αμέτρητα αξιοθέατα. Είναι από εκείνες τις περιοχές που σε καλούν να τις εξερευνήσεις βήμα-βήμα, να χαθείς στα στενά σοκάκια και να ανακαλύψεις τις ομορφιές της.

Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν το κέντρο της Πράγας, ένας διεθνής προορισμός με αυτόνομη ακτινοβολία, ένας παράδεισος για ντόπιους και ξένους.

Αντίθετα, είναι ένας επικίνδυνος – όσο και γραφικός – λαβύρινθος.

Οι περισσότεροι δρόμοι της Πλάκας καλούνται να φιλοξενήσουν συγχρόνως πεζούς και οχήματα ενώ το πλάτος τους μόλις που επαρκεί για τη μία μόνο από τις δύο χρήσεις. Κι αντί να δοθεί προτεραιότητα σε αυτό που προωθεί τον πολιτισμό και την οικονομία της χώρας, η περιοχή παραδίνεται απερίσκεπτα στην κυκλοφορία όσων βαριούνται να περπατήσουν ή βιάζονται να παρακάμψουν τη Μητροπόλεως.

Τυπικό παράδειγμα, ο δρόμος δίπλα στο μνημείο του Λυσικράτους.

 

Στη γωνία της φωτογραφίας δεν υπάρχει ίχνος πεζοδρομίου.

Όσοι κατεβαίνουν βρίσκονται ανυποψίαστοι πρόσωπο με πρόσωπο με ένα αυτοκίνητο που διεκδικεί το χώρο που βαδίζουν για να περάσει.

Οι τουρίστες κάνουν στην άκρη, το αυτοκίνητο περνά και είναι θαύμα πώς ακόμη δεν έχει συμβεί δυστύχημα στη συγκεκριμένη γωνία.

Ή ίσως να έγινε και να μην το μάθαμε ποτέ.

Βλέπετε, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δε θεωρούν κάτι τέτοια νέα σημαντικά.