Η παρακάτω διαμαρτυρία επιβάτισσας δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών και πραγματεύεται ένα πολύ πονεμένο θέμα για όλες τις μαμάδες που έχουν χρησιμοποιήσει κάποτε λεωφορείο.
Διαμαρτυρία επιβάτη του ΟΑΣΑ
Σήμερα, 12 Ιουλίου, στις 13.30 το μεσημέρι, περίμενα να επιβιβαστώ σε λεωφορείο, μαζί με
καροτσάκι και μωρό μέσα σ' αυτό, από την πρώτη στάση, επί της οδού Φρύνης, στο Παγκράτι. Πρώτα πέρασε το λεωφορείο 203, το οποίο είχε αρκετό κόσμο και με δική μου πρωτοβουλία για την προστασία του μωρού επέλεξα να μην επιβιβαστώ.
Λίγα λεπτά μετά κατέφθασε το τρόλεϊ αριθμός 11. Στη στάση περίμενε ήδη άλλη μητέρα με καροτσάκι και, αφού της έδωσα προτεραιότητα και αφού έκρινα πως υπήρχε αρκετός χώρος επιχείρησα να επιβιβαστώ κι εγώ, ο οδηγός όμως προσπάθησε να μου κλείσει την πόρτα. Με παρότρυνση άλλου επιβάτη την κράτησε ανοιχτή και τελικά επιβιβάστηκα. Ο χώρος ο οποίος ορίζεται για τα καροτσάκια ήταν κατειλημμένος από άλλους επιβάτες οι οποίοι ελάχιστα μετακινήθηκαν για να διευκολυνθεί η μετακίνηση όλων μας. Στην επόμενη στάση ανεβαίνει και τρίτη γυναίκα με καροτσάκι και μωρό. Ο οδηγός αρνείται κατηγορηματικά να εκτελέσει το δρομολόγιο με 3 καροτσάκια μέσα σ' αυτό.
Ακολούθησε διάλογος με τον οδηγό και εντέλει κανονική συνέχεια του δρομολογίου. Έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία με τη γραμμή του ΟΑΣΑ για το κοινό, ενημερωθήκαμε για τον κανονισμό ο οποίος λέει πως είναι στην ευχέρεια του κάθε οδηγού η επιβίβαση ή όχι των καροτσιών.
Τα μωρά παιδιά, καταλαβαίνετε πως δεν είναι αξεσουάρ, βαλίτσες ή ποδήλατο για να μείνουν απ' έξω, πόσο μάλλον τους καλοκαιρινούς μήνες, και κανονικά ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.
Ο οδηγός με προέτρεπε να πάρω το επόμενο λεωφορείο, το οποίο έφτανε σε μισή ώρα και για το οποίο δεν μπορεί να με βεβαιώσει κανείς πως θα είναι λιγότερο γεμάτο. Κρίνω τη συμπεριφορά του συγκεκριμένου οδηγού απαράδεκτη! Αν ο οδηγός ήθελε να εξασφαλίσει την ασφαλή μετακίνηση του κοινού θα έπρεπε να ξεκινήσει διευθετώντας το χωροταξικό πρόβλημα που υπήρχε μέσα στο λεωφορείο.
Προτρέποντας δηλαδή τον κόσμο να κάτσει σε κενές θέσεις, καθώς υπήρχαν κενές θέσεις εκείνη την ώρα(!), να δημιουργήσει χώρο στο σημείο που προβλέπεται για ειδικές ανάγκες.
Σημειώνω πως στην επόμενη στάση επιβιβάστηκε κυρία με καροτσάκι λαϊκής – και καλά έκανε. Πώς όμως ο κύριος οδηγός αποκλείει καροτσάκια με βρέφη και μωρά και όχι καροτσάκια με φρούτα και λαχανικά, σε ένα λεωφορείο, το οποίο μάλιστα δεν ήταν πλήρες, γιατί αν ήταν εγώ η ίδια δεν θα επιβιβαζόμουν για να μην υποβάλω το μωρό σε μια δυσάρεστη ακόμη και επικίνδυνη διαδικασία μεταφοράς. Και όλα αυτά στις 13.30, το μεσιμέρι, τον μήνα Ιούλιο, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Επίσης κρίνω ανορθόδοξο τον κανονισμό για τα καροτσάκια. Δεν μπορεί να μην υπάρχει συγκεκριμένος κανονισμός και να κρίνει κάθε φορά ο οποιοσδήποτε οδηγός.
Τέλος εντόπισα και τον παρακάτω κανονισμό:
Γ. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΚΑΡΟΤΣΙΩΝ
«Στα λεωφορεία και τρόλλεϋ τα παιδικά καρότσια μεταφέρονται κλειστά. Στις
περιπτώσεις που αυτό δεν είναι εφικτό ή ο συνοδός τους προτιμά να μεταφέρει το παιδί μέσα σε αυτό, επιτρέπεται η μεταφορά ενός ανοικτού παιδικού καροτσιού ανά όχημα και μόνο εφόσον ο οδηγός κρίνει ότι η πληρότητα του οχήματος το επιτρέπει.
Στην περίπτωση αυτή ο συνοδός υποχρεούται:
Με ποιο κριτήριο κρίνεται πως ένα μωρό είναι περισσότερο ασφαλές στην αγκαλιά του συνοδού, όρθιου ή καθιστού, περισσότερο απ' ό,τι δεμένο στο καροτσάκι;
Kατά τον ίδιο τρόπο, τα μωρά δεν θα πρέπει να δένονται σε καρεκλάκια αυτοκινήτου αλλά να βρίσκονται στην αγκαλιά του συνοδού. Και για ποιο λόγο αποκλείονται έτσι τα μωρά και οι συνοδοί τους;
------------------------------------------
Σημειώσεις: Το άρθρο δημοσιεύεται αυτούσιο, όπως εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα της Εφ.Συν.
καροτσάκι και μωρό μέσα σ' αυτό, από την πρώτη στάση, επί της οδού Φρύνης, στο Παγκράτι. Πρώτα πέρασε το λεωφορείο 203, το οποίο είχε αρκετό κόσμο και με δική μου πρωτοβουλία για την προστασία του μωρού επέλεξα να μην επιβιβαστώ.
Λίγα λεπτά μετά κατέφθασε το τρόλεϊ αριθμός 11. Στη στάση περίμενε ήδη άλλη μητέρα με καροτσάκι και, αφού της έδωσα προτεραιότητα και αφού έκρινα πως υπήρχε αρκετός χώρος επιχείρησα να επιβιβαστώ κι εγώ, ο οδηγός όμως προσπάθησε να μου κλείσει την πόρτα. Με παρότρυνση άλλου επιβάτη την κράτησε ανοιχτή και τελικά επιβιβάστηκα. Ο χώρος ο οποίος ορίζεται για τα καροτσάκια ήταν κατειλημμένος από άλλους επιβάτες οι οποίοι ελάχιστα μετακινήθηκαν για να διευκολυνθεί η μετακίνηση όλων μας. Στην επόμενη στάση ανεβαίνει και τρίτη γυναίκα με καροτσάκι και μωρό. Ο οδηγός αρνείται κατηγορηματικά να εκτελέσει το δρομολόγιο με 3 καροτσάκια μέσα σ' αυτό.
Ακολούθησε διάλογος με τον οδηγό και εντέλει κανονική συνέχεια του δρομολογίου. Έπειτα από τηλεφωνική επικοινωνία με τη γραμμή του ΟΑΣΑ για το κοινό, ενημερωθήκαμε για τον κανονισμό ο οποίος λέει πως είναι στην ευχέρεια του κάθε οδηγού η επιβίβαση ή όχι των καροτσιών.
Τα μωρά παιδιά, καταλαβαίνετε πως δεν είναι αξεσουάρ, βαλίτσες ή ποδήλατο για να μείνουν απ' έξω, πόσο μάλλον τους καλοκαιρινούς μήνες, και κανονικά ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.
Ο οδηγός με προέτρεπε να πάρω το επόμενο λεωφορείο, το οποίο έφτανε σε μισή ώρα και για το οποίο δεν μπορεί να με βεβαιώσει κανείς πως θα είναι λιγότερο γεμάτο. Κρίνω τη συμπεριφορά του συγκεκριμένου οδηγού απαράδεκτη! Αν ο οδηγός ήθελε να εξασφαλίσει την ασφαλή μετακίνηση του κοινού θα έπρεπε να ξεκινήσει διευθετώντας το χωροταξικό πρόβλημα που υπήρχε μέσα στο λεωφορείο.
Προτρέποντας δηλαδή τον κόσμο να κάτσει σε κενές θέσεις, καθώς υπήρχαν κενές θέσεις εκείνη την ώρα(!), να δημιουργήσει χώρο στο σημείο που προβλέπεται για ειδικές ανάγκες.
Σημειώνω πως στην επόμενη στάση επιβιβάστηκε κυρία με καροτσάκι λαϊκής – και καλά έκανε. Πώς όμως ο κύριος οδηγός αποκλείει καροτσάκια με βρέφη και μωρά και όχι καροτσάκια με φρούτα και λαχανικά, σε ένα λεωφορείο, το οποίο μάλιστα δεν ήταν πλήρες, γιατί αν ήταν εγώ η ίδια δεν θα επιβιβαζόμουν για να μην υποβάλω το μωρό σε μια δυσάρεστη ακόμη και επικίνδυνη διαδικασία μεταφοράς. Και όλα αυτά στις 13.30, το μεσιμέρι, τον μήνα Ιούλιο, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Επίσης κρίνω ανορθόδοξο τον κανονισμό για τα καροτσάκια. Δεν μπορεί να μην υπάρχει συγκεκριμένος κανονισμός και να κρίνει κάθε φορά ο οποιοσδήποτε οδηγός.
Τέλος εντόπισα και τον παρακάτω κανονισμό:
Γ. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΚΑΡΟΤΣΙΩΝ
«Στα λεωφορεία και τρόλλεϋ τα παιδικά καρότσια μεταφέρονται κλειστά. Στις
περιπτώσεις που αυτό δεν είναι εφικτό ή ο συνοδός τους προτιμά να μεταφέρει το παιδί μέσα σε αυτό, επιτρέπεται η μεταφορά ενός ανοικτού παιδικού καροτσιού ανά όχημα και μόνο εφόσον ο οδηγός κρίνει ότι η πληρότητα του οχήματος το επιτρέπει.
Στην περίπτωση αυτή ο συνοδός υποχρεούται:
- Να επιβιβαστεί / αποβιβαστεί από τη μεσαία (-ες) θύρα (-ες)
- Να τοποθετήσει το καρότσι με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην ενοχλεί τη διέλευση και κίνηση άλλων επιβατών εντός του οχήματος.
- Να βρίσκεται πλησίον του καροτσιού, να το κρατά και γενικά να φροντίζει για τη μη πρόκληση τραυματισμού ή όχλησης άλλων επιβατών.
- Το παιδί να είναι δεμένο και το καρότσι να έχει φρένο.»
Με ποιο κριτήριο κρίνεται πως ένα μωρό είναι περισσότερο ασφαλές στην αγκαλιά του συνοδού, όρθιου ή καθιστού, περισσότερο απ' ό,τι δεμένο στο καροτσάκι;
Kατά τον ίδιο τρόπο, τα μωρά δεν θα πρέπει να δένονται σε καρεκλάκια αυτοκινήτου αλλά να βρίσκονται στην αγκαλιά του συνοδού. Και για ποιο λόγο αποκλείονται έτσι τα μωρά και οι συνοδοί τους;
------------------------------------------
Σημειώσεις: Το άρθρο δημοσιεύεται αυτούσιο, όπως εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα της Εφ.Συν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου