Τριάντα τρείς πιθανές συγκρούσεις, τριάντα τρείς φορές που που θα μπορούσαν να χαθούν ζωές, αλλά -ευτυχώς- δεν χάθηκαν, χωρίς να αναφέρουμε το τι θα είχε συμβεί αν υπήρχαν πεζοί στη Βασιλίσσης Σοφίας και Ριζάρη, όταν ανέβηκε στο πεζοδρόμιο.... Ευτυχώς και πάλι, δεν υπήρχαν.
Θυμάστε το μικρό Σόλωνα στην Κηφισίας; Τη Στέλλα και το Γιάννη, στο ξεκίνημα της ζωής τους; Θερισμένοι από μεθυσμένους που έτρεχαν ιλιγγιωδώς, απέδειξαν ολοφάνερα πως δε μπορούμε να βασιζόμαστε στο "ευτυχώς".
Βλέπετε, αυτό το "ευτυχώς" κάπου, κάπως, για κάποιον από εμάς, θα πάρει ρεπό, πρέπει κι αυτό να ξεκουραστεί κάποτε....
Αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές, σήμερα που ο παραλογισμός των ελληνικών δρόμων χτυπά την πόρτα σας, τι θα κάνετε;
Δεν είναι καιρός να νοιαστείτε για το πρόβλημα;
Ο Ιαβέρης κάτι ξέρει όταν λέει ότι "Κάθε αυτοκίνητο γίνεται όπλο όταν μέσα του μπαίνει ένα βλήμα".
Λίγες ώρες αργότερα, θα ήσασταν εσείς οι ίδιοι στο δρόμο αυτού του όπλου που τριγυρνούσε με την ασφάλεια βγαλμένη στους δρόμους της Αθήνας. Κι αν δεν ήσασταν εσείς, θα μπορούσε να είναι ο γιος, η κόρη σας, η μητέρα ή ο αδελφός σας.
Σκεφτείτε το. Ίσως οι στατιστικές είναι πολύ ψυχρές για ν' αντιληφθείτε πόσο επείγον θέμα είναι η οδική ασφάλεια. Ίσως τώρα που ο κίνδυνος σας χτυπά την πόρτα, τα ζήτημα γίνει πιο ξεκάθαρο.
Ή ίσως περιοριστείτε να οχυρώσετε τη Βουλή με βυθιζόμενα κολωνάκια.
Αλλά βέβαια ξέχασα: εσείς και οι δικοί σας έχετε την αστυνομία να σας προστατεύει ως εκεί.
Εμείς οι υπόλοιποι θα πρέπει να αρκεστούμε στο "ευτυχώς".
_____________________
Πηγές: Huffington Post (ελλ), Πρώτο Θέμα, InStaNews, e-Radio.
H φωτογραφία από το Πρώτο Θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου