Ένας νεκρός, πολλοί φονιάδες

Άλλη μια οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος σήμερα.
Ένας άνθρωπος 45 χρονών παρασύρθηκε καθώς περπατούσε στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.
Το μόνο του σφάλμα;
Περπατούσε.

Πέθανε, επειδή κάποιοι σχεδίασαν έναν δρόμο χωρίς πεζοδρόμιο.Δεν σκέφτηκαν πως υπάρχουν και κάποιοι από εμάς που δεν οδηγούν. Που έχουν αφήσει το αυτοκίνητο στο συνεργείο, βρε αδερφέ.

Πέθανε, γιατί κάποιοι άλλοι άφησαν τον δρόμο έτσι για χρόνια. Ποτέ δε φρόντισαν να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε όσους -για οποιοδήποτε λόγο- είναι χωρίς αυτοκίνητο.

Πέθανε, γιατί οι περίοικοι (κι ίσως ο ίδιος) δεν συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο. Γιατί έχουν συνηθίσει τόσο να περπατούν στο δρόμο που δεν νιώθουν την απειλή.

Πέθανε τέλος γιατί κάποιος έτρεχε. Γιατί πάντα υπάρχουν κάποιοι που θα κάνουν ό,τι θέλουν, αδιαφορώντας για τους γύρω τους. Θα έπρεπε να υπάρχουν κοινωνικοί μηχανισμοί που να τους καθιστούν ακίνδυνους για το σύνολο. Υπήρχε κάποιος τέτοιος στον Εύοσμο; Υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας;

Κι έτσι ο άνθρωπος χάθηκε. Απλά και μόνο γιατί πήγαινε με τα πόδια. Σε μια Ελλάδα, όπου το περπάτημα τιμωρείται με θάνατο.

Δεν θα κουραστούμε να το λέμε:
Δρόμος χωρίς χώρο για τους πεζούς είναι ένα δυστύχημα που περιμένει να συμβεί.
Δρόμοι χωρίς επιτήρηση των οδηγών είναι παγίδες θανάτου.

Κοιμήσου εν ειρήνη άγνωστε άνθρωπε.
Ας ελπίσουμε ότι η θυσία σου δεν πήγε άδικα.
Ότι κάποιοι θα καταλάβουν.
Ότι ο θάνατός σου θα γίνει αφορμή να ανοίξουμε τα μάτια και να αλλάξουμε πορεία.

_______________

Πηγή είδησης και εικόνων