Διαβάσεις: Τρισδιάστατες ή δισδιάστατες;

Οι τρισδιάστατες διαβάσεις έχουν γίνει μόδα, ιδιαίτερα από τότε που βάφτηκε μια στο Χαλάνδρι του Λεκανοπεδίου. Αμέσως άρχισαν να φυτρώνουν κι άλλες, όπως η παρακάτω, στην Τήνο.

 

Από τους δημοσιογράφους, κανείς δε φαίνεται να θυμήθηκε πως η επαρχία πάλι πρωτοπόρησε, με μια τρισδιάστατη διάβαση στη Νάουσα και μια τρομακτική τρύπα στην Καρδίτσα.

 

Οι τρισδιάστατες διαβάσεις είναι σαφώς εντυπωσιακές. Είναι όμως ενδεδειγμένες και -το κυριότερο- αποτελεσματικές;

Οι υπερασπιστές τους ισχυρίζονται πως, δημιουργώντας στους οδηγούς την ψευδαίσθηση ότι κάτι προεξέχει από το οδόστρωμα, τους υποχρεώνουν να επιβραδύνουν, μειώνοντας την πιθανότητα παράσυρσης πεζών που διασχίζουν τη διάβαση. Οι πολέμιοί τους όμως διατείνονται ότι μειώνουν την αντίθεση μεταξύ οδοστρώματος και διαγράμμισης και , συνεπώς, είναι λιγότερο ορατές και ασφαλείς, ενώ δίνουν στους πεζούς μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Επίσης, για τους οδηγούς που βλέπουν τη διάβαση για πρώτη φορά, το ξάφνιασμα μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτη και πιθανώς επικίνδυνη αντίδραση (απότομο φρενάρισμα, ελιγμό αποφυγής κτλ.). 

Η πρώτη έρευνα που έγινε στην Ολλανδία (2001) διαπίστωσε πως οι τρισδιάστατες διαβάσεις δεν είναι πιο αποτελεσματικές από τις συμβατικές όσον αφορά τη συμμόρφωση των οδηγών. Κατοπινές έρευνες, κατέληξαν σε αβέβαια συμπεράσματα. Οι ειδικοί συνιστούν επιφυλακτικότητα και υπογραμμίζουν πως, όταν οι οδηγοί έχουν εξοικειωθεί με τη διάβαση, η ψευδαίσθηση παύει να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.

 

Η δική μας παρατήρηση είναι πως για να γίνει σωστά, μια τρισδιάστατη διάβαση χρειάζεται ακριβή μέτρηση του δρόμου, προσεκτικό σχεδιασμό και εξειδικευμένο συνεργείο. Είναι σαφώς πιο δύσκολη και χρονοβόρα από μια απλή δισδιάστατη διάβαση και γι αυτό πιο ακριβή.

Από την άλλη, ο χρωματισμός μιας διάβασης σε δύο διαστάσεις είναι κάτι εύκολο και προσιτό στον καθένα. Δε χρειάζεται ειδική προετοιμασία και κάνει τη δράση ανοιχτή σε μεγάλο αριθμό εθελοντών. 

Κι αυτός είναι ο λόγος που μας κάνει να περνάμε τις Κυριακές μας με πινέλα και μπογιές: η συμμετοχή του κοινού. 

Όχι, δεν τρέφουμε αυταπάτες: δεν ελπίζουμε πως κάθε διερχόμενος οδηγός θα δει μια όμορφη χρωματιστή διάβαση και θα μάθει να τις σέβεται στο εξής. Το πολύ-πολύ να σκεφτεί πως «κάτι γίνεται εδώ» και να είναι λίγο πιο προσεκτικός για μερικά μέτρα. Αυτό αρκεί - είναι ένας σημαντικός στόχος και γι αυτό προτιμάμε να χρωματίζουμε διαβάσεις σχολείων

Όμως, ο βασικός στόχος μας είναι άλλος: οι συμμετέχοντες. Κάθε διάβαση θα χρωματιστεί από μια ομάδα γονιών και παιδιών. Όπως έχουμε ήδη πει, τα παιδιά θα μάθουν βιωματικά πως η διάβαση είναι σημαντικό στοιχείο του δρόμου και πως θα πρέπει να τη χρησιμοποιούν, όπου υπάρχει. Οι γονείς που θα παρασταθούν στα παιδιά τους θα εισπράξουν το ίδιο μάθημα. Στο εξής, πιστεύουμε, θα είναι πιο προσεκτικοί όχι μόνο σε αυτή τη διάβαση αλλά και στις άλλες που θα συναντούν στο δρόμο τους. Και, επειδή οι άνθρωποι επικοινωνούν, το μήνυμα θα περάσει και σε άλλους. Με λίγα λόγια, χρωματίζουμε διαβάσεις για να εκπαιδεύσουμε τους οδηγούς (νυν και μελλοντικούς) που θα συμμετάσχουν στη δραστηριότητα, όχι όσους θα τύχει να περάσουν από εκεί αύριο. Και θα το κάνουμε ξανά και ξανά, όσο περισσότερες φορές μπορούμε, ευαισθητοποιώντας τους συμπολίτες μας γειτονιά-γειτονιά.

____________________

Σημείωση1: Στις τρισδιάστατες διαβάσεις παραπάνω, κανείς δε φαίνεται να έχει προσέξει πως αρκεί ένα παρκαρισμένο πάνω στη διάβαση για να καταστρέψει τελείως την ψευδαίσθηση (Χαλάνδρι). 

Όσο για τη διάβαση στη Νάουσα, κανείς δε φαίνεται να ενοχλείται που η διάβαση οδηγεί στο ...πουθενά. Απέναντι δεν υπάρχει πεζοδρόμιο. Αναρωτιέται κανείς για το νόημα μιας διάβασης που οδηγεί σε σημείο που δεν υπάρχει χώρος να περπατήσει ένας άνθρωπος με ασφάλεια και πώς δεν το πρόσεξε κανένας.

Σημείωση 2: Εάν επιμένετε να φτιάξετε τη δική σας τρισδιάστατη διάβαση, θα βρείτε γενικές οδηγίες σε αυτό το άρθρο καθώς και πιο εξειδικευμένες σε αυτό.
Για δισδιάστατες διαβάσεις θα βρείτε πολλές ιδέες σ' αυτό το άρθρο.