Η ομάδα μας ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2010.
Εδώ και 13 χρόνια κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση των ελληνικών δικτύων μεταφορών.
Εδώ και 13 χρόνια δεν έχουμε πάψει να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες βασικές αρχές, τα ίδια βασικά αιτήματα.
Εδώ και 13 χρόνια ζούμε με την αγωνία ώσπου τα παιδιά μας να γυρίσουν σπίτι.
Σ’ αυτά τα 13 χρόνια έχουμε βαρεθεί τις υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούνται.
Εδώ και 13 χρόνια, έχουμε καταλάβει 13 πράγματα:
- Καμία ανθρώπινη ζωή δεν είναι αναλώσιμη στο βωμό της μετακίνησης ενός ή περισσότερων ανθρώπων.
- Οι υποδομές πρέπει να είναι ασφαλείς για όλους τους χρήστες τους, όποιο μέσο κι αν χρησιμοποιούν για τη μετακίνησή τους.
- Οι υποδομές της χώρας πολύ απέχουν από το παραπάνω ιδανικό, με αποτέλεσμα τραγικά δυστυχήματα
- Η αναρχία του δικτύου συνοδεύεται από (και πιθανώς υποθάλπτει) αντίστοιχα άναρχη συμπεριφορά, που με τη σειρά της προκαλεί περισσότερα δυστυχήματα.
- Οι υποδομές μπορούν να γίνουν ασφαλέστερες με συγκεκριμένα, διεθνώς δοκιμασμένα μέτρα.
- Και η άναρχη οδική συμπεριφορά μπορεί να μειωθεί με κατάλληλα μέτρα.
- Η κατάσταση στον τομέα των μεταφορών οδηγεί στην αύξηση της χρήσης του ΙΧ. Αυτή μας στερεί δημόσιο χώρο (παρκάρισμα) χρόνο (κίνηση) και κλέβει χρόνια από τη ζωή μας (ακινησία, ατμοσφαιρική ρύπανση, τροχαία).
- Δουλειά των κρατικών και τοπικών αρχών είναι να φροντίζουν για την ασφάλεια και ευζωία των πολιτών.
- Κατά κανόνα, οι ελληνικές κρατικές και τοπικές αρχές, δεν φαίνεται να θέτουν τα παραπάνω ως προτεραιότητα.
- Αντίθετα, είτε αδιαφορούν, είτε επιλέγουν πολιτικές που διαιωνίζουν ή ακόμη και επιδεινώνουν το πρόβλημα
- Όμως, ενώ οι εκκλήσεις πολιτών από διάφορους φορείς αγνοούνται επανειλημμένα,
- τα θέματα της ασφάλειας, της προσβασιμότητας των μεταφορών και του περιβάλλοντος τίθενται πάντα προεκλογικά (άρα, κανείς "άρχων" δεν μπορεί να προφασιστεί πως δεν ήξερε τι θέλουν οι πολίτες). Τέλος,
- Ενώ οι τοπικές ή κρατικές αρχές δεν εφαρμόζουν όσα οι νόμοι
ορίζουν, η δικαιοσύνη αδυνατεί να τις υποχρεώσει να το κάνουν.
Είναι χρέος μας να ανατρέψουμε αυτή την απελπιστική πραγματικότητα.
Είναι χρέος μας, ως πολίτες, να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια πιέζοντας τις αρχές να εφαρμόσουν τα αυτονόητα, επιβραβεύοντας όσες το πράττουν και αποδοκιμάζοντας όσες αδιαφορούν.
Είναι χρέος μας να πάψουμε να αδιαφορούμε.
Είναι χρέος μας να συμμετέχουμε ενεργά.
Αν θέλουμε να είμαστε υπεύθυνες/οι πολίτες.
Αν τα δάκρυά μας για κάθε φρικτό δυστύχημα είναι αληθινά.
Αν, τέλος, μας νοιάζει για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Περιγραφή εικόνας: Πλήθος ανθρώπων από τη χτεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος. Φορούν μαύρα, έχουν σοβαρή έκφραση και κρατούν μαύρα μπαλόνια ή κεριά.Στο μεσαίο πλάνο, μια κοπέλα κρατά ένα χαρτόνι όπου έχει γράψει με μαρκαδόρο "Πάρε με (ότ)αν φτάσεις".Πηγή εικόνας: https://www.ertnews.gr/eidiseis/ellada/pare-me-otan-ftaseis-eikones-apo-ti-siopili-diamartyria-sto-syntagma/
#πάρεμεότανφτάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου