Πεζόδρομοι

Τι να πει κανείς για τους πεζόδρομους που φτιάχνονται όλο υποσχέσεις για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τελικά καταντούν υπαίθρια πάρκινγκ;

Σας παραθέτω τη μαρτυρία μιας φίλης από το Κερατσίνι:

"Ο πεζόδρομος που βλέπεις άλλοτε ήταν πολύ πιό φιλόξενος για παιδιά να παίζουν. Εκεί έπαιζα κι εγώ. Αλλά πριν μερικά χρόνια αποφάσισαν οι εργάτες του Δήμου να βάλουν ράμπα για να μπαίνουν τα φορτηγά για τα σκουπίδια. Με αποτέλεσμα πλέον να μπαίνουν όλοι οι άλλοι και να μετατραπεί ο "πεζόδρομος" σε δρόμο και πάρκινγκ!

Είχα στείλει μήνυμα ηλεκτρονικό στον Δήμο, αλλά δεν πήρα απάντηση ποτέ!"

Γιατί ο δήμος έφτιαξε ράμπες; Δεν έχουν όλοι οι κάδοι ρόδες; Στο κάτω-κάτω πώς μαζεύονταν τα σκουπίδια παλιότερα; Και γιατί οι κάδοι πρέπει να είναι στον πεζόδρομο, χώρο αναψυχής και παιχνιδιού, κι όχι στους διπλανούς δρόμους;

Γιατί ο δήμος κωφεύει στην έκκληση μιας δημότισσας; Γιατί όλοι οι δήμοι κωφεύουν όταν τους απευθύνει το λόγο ένας πολίτης; Γιατί πρέπει ένας πολίτης να καταφύγει σε καταγγελίες, μηνύσεις, κτλ, για να υποχρεώσει μια αρχή (δήμο, αστυνομία, υπουργείο) να κάνει τη δουλειά της;

Γιατί αυτοί οι οδηγοί που παρκάρουν εκεί δεν παίρνουν τη μια κλήση μετά την άλλη; Δεν κλέβουν το χώρο των συμπολιτών τους; Δεν κλέβουν το δήμο, αποφεύγοντας να πληρώσουν σε ειδικές θέσεις ή πάρκινγκ (που θα έπρεπε να έχει κάθε δήμος); Γιατί αφήνονται ατιμώρητοι;

Και, τέλος πάντων, γιατί οι περίοικοι σηκώνουν τους ώμους; Γιατί δεν έχουν μαζευτεί εκατοντάδες διαμαρτυρίες από όλους τους γείτονες, ώσπου ν' αναγκαστεί ο δήμος να δώσει προσοχή;

Μήπως όσοι δεν αδιαφορούμε, εκμεταλλευόμαστε την ασυδοσία για ν' αφήσουμε κι εμείς το αμάξι μας εκεί κάπου;

(Ο δρόμος της φωτογραφίας είναι ακριβώς δίπλα στο πρώην 1ο Νεκροταφείο του Κερατσινίου.)