Μέσα στα πολλά που έχουν να κάνουν, οι «Μαμάδες
στο Δρόμο» ξέχασαν μια σημαντική επέτειο: τα πέντε χρόνια από την εποχή που για πρώτη φορά εμφανιστήκαμε στο δίκτυο.
Η ομάδα μας γεννήθηκε σχεδόν τυχαία. Μια μέρα, το Μάρτη του 2010,
συζητούσαμε με μια φίλη για το πόσο δύσκολο είναι να πας οπουδήποτε με ένα μωρό στο καρότσι, ανταλλάσσοντας ιστορίες οργής και αγανάκτησης. Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο άνοιξα τον υπολογιστή. Κάποιος έπρεπε να μιλήσει γι αυτά τα πράγματα. Δεν ήξερα τίποτα για blogging, αλλά έμαθα γρήγορα.
συζητούσαμε με μια φίλη για το πόσο δύσκολο είναι να πας οπουδήποτε με ένα μωρό στο καρότσι, ανταλλάσσοντας ιστορίες οργής και αγανάκτησης. Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο άνοιξα τον υπολογιστή. Κάποιος έπρεπε να μιλήσει γι αυτά τα πράγματα. Δεν ήξερα τίποτα για blogging, αλλά έμαθα γρήγορα.
Πολύ γρήγορα, αυτό που ξεκίνησε ως προσπάθεια ενημέρωσης (και ίσως, κατά βάθος, δωρεάν ψυχοθεραπεία), γρήγορα εξελίχθηκε σε κάτι πιο διεκδικητικό: μια προσπάθεια ν' αλλάξουμε τα πράγματα, να βελτιώσουμε την κατάσταση για τα παιδιά μας. Οι αναρτήσεις που περιέγραφαν απλώς τι γίνεται στα πεζοδρόμια έδωσαν τη θέση τους σε άλλες, που προσπαθούσαν ν' αναλύσουν το μεγάλο "γιατί" κι αυτές με τη σειρά τους σε αναρτήσεις με προτάσεις για τη βελτίωση των συνθηκών για όλους τους πεζούς. Σιγά-σιγά οι «Μαμάδες
στο Δρόμο» άρχισαν να γίνονται γνωστές και να έρχονται σ' επαφή με άλλες ομάδες. Αρχίσαμε να οργανώνουμε δράσεις μαζί.
Δυστυχώς, προτού προλάβουμε πολλά, η κρίση άγγιξε τη χώρα μας. Οι «Μαμάδες
στο Δρόμο» πάγωσαν και σάστισαν όπως όλοι. Σιγά-σιγά όμως, όταν συνήλθαμε από τα απανωτά σοκ, συνειδητοποιήσαμε πως η κρίση δεν ακυρώνει τα πάντα. Εξακολουθούμε ν' αγαπάμε τις οικογένειες και τους φίλους μας, να βρισκόμαστε, έστω και αραιά, να ζούμε και να αγωνιζόμαστε για τον επιούσιο. Εξακολουθούμε να ονειρευόμασε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Γιατί λοιπόν να τα παρατήσουμε; Κρίση δε σημαίνει αδράνεια - το αντίθετο.
Σήμερα οι
«Μαμάδες στο Δρόμο» αριθμούν περίπου 5.000 μέλη – αν τα νούμερα του Facebook έχουν κάποια σημασία. Εκτός από μαμάδες, στην ομάδα μας
συμμετέχουν πολλοί μπαμπάδες, γιαγιάδες, άλλοι συγγενείς και φίλοι, καθώς και
άλλοι ενδιαφερόμενοι, κάθε ηλικίας. Τρεις από εμάς (το άτυπο προεδρείο της
ομάδας) αρθρογραφούμε στο ιστολόγιο, στο οποίο όμως συμβάλλουν και πολλοί άλλοι,
από όλη την Ελλάδα, στέλνοντας τις ιστορίες ή τις φωτογραφίες τους.
Στα πέντε
χρόνια της δραστηριότητάς τους, οι «Μαμάδες στο Δρόμο» έχουμε δημοσιεύσει πάνω από 300 αναρτήσεις καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχουμε δώσει συνεντεύξεις στον τύπο, έχουμε στείλει αμέτρητες
επιστολές σε ιδιώτες και δημόσιες υπηρεσίες, έχουμε συναντηθεί με εκπροσώπους τοπικών αρχών, έχουμε μαζέψει
υπογραφές και έχουμε οργανώσει περίπου 15 δράσεις για την οδική ασφάλεια και
την προσβασιμότητα, μόνες ή σε συνεργασία με άλλες συλλογικότητες, όπως οι Αναπηρία Τώρα, ΠΕΖΗ, ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ, Atenistas,
SOSTE, κ.ά.
Μολονότι αρκετές
από τις παρεμβάσεις μας συνάντησαν επιτυχία, οι «Μαμάδες στο Δρόμο» γνωρίζουμε
πολύ καλά πως η ευρύτερη εικόνα δεν έχει αλάξει. Οι πεζοί εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται,
όχι μόνο από προβλήματα υποδομής αλλά και από την οδική συμπεριφορά των υπόλοιπων
χρηστών του δρόμου. Αυτό το τελευταίο είναι ίσως το πιο δύσκολο εμπόδιο.
Οι «Μαμάδες
στο Δρόμο» όμως δεν το βάζουν κάτω. Θα εξακολουθήσουμε να επιμένουμε και να
προσπαθούμε για καλύτερες, πιο βιώσιμες πόλεις. Το οφείλουμε στα παιδιά και τα
εγγόνια μας.
Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου