+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Μάρσιπος εναντίον Καροτσιού: 2-0

Καρότσι, αυτό το θαύμα.
Τι υπέροχη επινόηση: κουβαλά το μωρό, χωρίς η μαμά να κουράζεται.
Κουβαλά ακόμη την τσάντα με τα πράγματα του μωρού, τα παιχνίδια για το πάρκο, τα ψώνια της μαμάς, και τόσα άλλα, ενώ η μαμά ξεκούραστη, ξεφόρτωτη, πάει παντού.
Τέλεια;
Όχι και τόσο.
Στην ελληνική πραγματικότητα το καρότσι δεν πάει παντού.
Σταματά κάθε λίγο και λιγάκι, στρίβει, κατεβαίνει στο δρόμο και ξανανεβαίνει.
Η μαμά δεν είναι ξεκούραστη, αλλά ξέπνοη και καταϊδρωμένη από τις μανούβρες.
Τα ψώνια που χωράνε μια χαρά στο καλάθι, δεν είναι εξυπηρέτηση - είναι άλλο ένα βάρος που πρέπει να σηκώσει για να περάσει λακκούβες, σκαλιά και πεζοδρόμια.
Ακόμη και τα καινούρια, σούπερ καρότσια για εκδρομές, μ' εκείνες τις τεράστιες ρόδες που λες "Α, αυτό θα πηγαίνει παντού" πώς να χωρέσουν ανάμεσα στα εμπόδια; Πώς να περάσουν ανάμεσα στα παρκαρισμένα;
Έχω δύο παιδιά, με συνολικό βάρος γύρω στα 30 κιλά - είμαι αναγκασμένη να χρησιμοποιώ καρότσι και ξέρω καλά τι μεγάλο βάσανο είναι.
Η συμβουλή μου είναι να το αποφύγετε όσο γίνεται.
Πάρτε το μωρό στο μάρσιπο και δρόμο.
Ναι, οι δρόμοι δεν είναι τέλειοι και χρειάζεται προσοχή, αλλά πιστέψτε με, είναι απείρως ευκολότερο από οποιοδήποτε καρότσι.
Ρίξτε μια ματιά στο άρθρο μιας ειδικού που ξέρει τι λέει:
http://asterakislings.blogspot.com/2010/04/blog-post.html
Όσο για τα ψώνια, πείτε στο σούπερ-μάρκετ να σας τα φέρει σπίτι. Τα μεγάλα ήδη προσφέρουν την εξυπηρέτηση. Στα μικρότερα, της γειτονιάς, οι υπάλληλοι θα σας εξυπηρετήσουν γιατί σας γνωρίζουν και γιατί κανείς δε μπορεί ν' αρνηθεί εξυπηρέτηση σε μαμά με μωρό. Εσείς στο μεταξύ θα κρατάτε στην αγκαλιά σας την πιο μεγάλη σας αγάπη. Υπάρχει τίποτα καλύτερο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου