Λεωφορείο παρασύρει μωρό 5,5 μηνών

Δυό μέρες μετά το Πάσχα (6 Απριλίου 2010), μια μαμά έχασε το 5,5 μηνών μωρό της κάτω από τις ρόδες διερχόμενου λεωφορείου, στο Αιγάλεω, γωνία Ιεράς Οδού και Παπαναστασίου.
Η είδηση δημοσιεύτηκε σε αρκετά έντυπα και ιστοσελίδες.*

Ποιός γονιός δεν ένιωσε να σταματά η καρδιά του όταν άκουσε το νέο;
Σοκάρισε αρκετά ώστε να γίνει είδηση, αμέσως όμως ξεχάστηκε. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ψάξει το θέμα λίγο παραπάνω, κανένα μέσο δεν έστειλε δημοσιογράφο στο χώρο να πάρει φωτογραφίες. Μετά τα πρώτα άρθρα, κανείς δε μπήκε στον κόπο να ψάξει και να δημοσιεύσει την τελική εκδοχή των γεγονότων. Τι έγινε τελικά;

Τα Νέα γράφουν ότι η μαμά κρατούσε το παιδί στην αγκαλιά της, έσκυψε να πιάσει την τσάντα της που έπεσε, το παιδί της ξέφυγε και βρέθηκε μπροστά στις ρόδες του λεωφορείου.

Άλλοι λένε πως η μαμά πήγε να περάσει το δρόμο με το καρότσι, είδε ξαφνικά το λεωφορείο να έρχεται, έκανε πίσω απότομα με αποτέλεσμα το μωρό, που είχαν ξεχάσει να το δέσουν στο καρότσι, να πέσει στο δρόμο.

Αλλού πάλι διαβάζεις ότι η μαμά πήγε να πιάσει την τσάντα της και έσπρωξε κατά λάθος το καρότσι που αναποδογύρισε και το μωρό έπεσε, την ώρα ακριβώς που περνούσε το λεωφορείο.

Ναι, εντάξει, η μαμά έκανε βλακεία. 'Επρεπε να είχε δέσει σωστά το μωρό, και να είναι πιο προσεκτική στο δρόμο.
Ποιός όμως ή ποιά από εμάς όμως δεν έχουμε κάνει ένα σωρό απροσεξίες; Υπάρχει ανάμεσά μας ο τέλειος γονιός; Κάποιος που δε μετανιώνει για κάτι που έκανε; Μια βλακεία που θα μπορούσε να είναι καταστροφική αλλά τελικά τίποτα δεν έγινε; Ποιανού το παιδί δεν έχει χτυπήσει ποτέ;

Το μωρό έπεσε από το καρότσι - κακώς, δεν έπρεπε να γίνει. Πέφτοντας όμως, έπρεπε να βρεθεί στο πεζοδρόμιο, ή σε διάβαση, μακριά από διερχόμενα οχήματα.

Γιατί μαμά και παιδί ήταν τόσο κοντά στο δρόμο; Πόσο φαρδύ ήταν αυτό το πεζοδρόμιο, πόσο γεμάτο εμπόδια; Πόσο χώρο είχαν να κινηθούν, μάνα και παιδί;
Μήπως πήγε να περάσει; Γιατί έπρεπε να περάσει την ώρα που περνούσαν οχήματα; Δεν υπήρχε διάβαση; Φανάρι; Αλήθεια, εμείς έχουμε πάντα την πολυτέλεια να περνούμε από διαβάσεις;
Γιατί δεν την είδε ο οδηγός; Γιατί εκείνη εκείνη είδε το λεωφορείο πολύ αργά; Πόσες στάσεις, διαφημίσεις, αφίσες, περίπτερα, εμπόδιζαν την ορατότητα στο σημείο εκείνο;

Μήπως το πεζοδρόμιο ήταν κάπως έτσι;

(Ιερά Οδός, κοντά στο Γκάζι. Πηγή: http://stekiantipnoia.squat.gr)


Καθημερινά, όλοι στριμωχνόμαστε σε ακατάλληλα πεζοδρόμια, απειλούμαστε από διερχόμενα δίκυκλα, κατεβαίνουμε στο δρόμο γιατί δε μπορούμε να περάσουμε, διακινδυνεύουμε για να πάμε οπουδήποτε.

Οι συνθήκες που επικρατούν, φέρνουν καθημερινά χιλιάδες πεζούς, σε απόσταση εκατοστών από διερχόμενα οχήματα. Ο πεζός δεν έχει λαμαρίνα, πανοπλία, θωράκιση. Δε φορά ούτε κράνος. Δεν έχει καμία ελπίδα σε περίπτωση σύγκρουσης. Και οι συγκρούσεις θα γίνουν, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και γίνονται απροσεξίες και λάθη.

Οι συνθήκες κυκλοφορίας που επικρατούν στη χώρα μας έκαναν το κοριτσάκι να βρεθεί κάτω από τις ρόδες ενός λεωφορείου. Ένα ανθρώπινο λάθος που θα μπορούσε να είχε προκαλέσει ένα μικρό ατύχημα εξελίχθηκε σε τραγωδία.

Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους δυστυχείς, χαροκαμένους γονείς. Μακάρι κανείς από εμάς να μη βρεθεί στη θέση τους.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
* Διαβάστε για το συμβάν: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_06/04/2010_331693 και http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4568476&ct=1.
Δείτε ένα βίντεο με μαρτυρία αυτόπτη στο http://www.youtube.com/watch?v=2W_cSvPha2I&feature=player_embedded.
.