Είσαι για μια κόντρα; - Ο εφιάλτης στο νησί χωρίς αυτοκίνητα Νο2

Sequel λοιπόν, κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ γραφική, κολλημένη ή ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κάποιος που αδιαφορεί για την οδική ασφάλεια και την ευθύνη που προκύπτει όταν κάποιος κρατά ένα τιμόνι στα χέρια του ή την ευθύνη που προκύπτει όταν αυτός που κρατά ένα τιμόνι στα χέρια του τυχαίνει να είναι ΚΑΙ γονιός.

Απ' τη σκοπιά μου το sequel είναι αδιαφορίας, έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο, συστηματικής παρανομίας, αλλά και μη εφαρμογής του νόμου από τα κρατικά όργανα.

Γιατί πως εσείς χαρακτηρίζετε τα 3κάβαλα, 4τρακάβαλα, 5ντακάβαλα, δηλαδή μια ολόκληρη οικογένεια σ' ένα μηχανάκι και ενίοτε και τον τετράποδο φίλο μαζί; Εδώ δεν τίθεται καν ζήτημα χρήσης κράνους. Προσωπικά βρίσκω το λιγότερο υποκριτική ή στρουθοκαμηλισμό την εικόνα μιας 4μελούς οικογένειας που φοράνε όλοι κράνος και ανεβαίνουν σ' ΕΝΑ μηχανάκι. Άσε που δε χωράνε κιόλας αν αποφασίσουν να προστατέψουν το κεφάλι τους. Δεν είναι έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο ο γονιός που οδηγεί με το ένα χέρι, γιατί με το άλλο κρατά αγκαλιά ένα βρέφος; Δεν είναι συστηματική παρανομία όταν αυτό γίνεται καθημερινά; Δεν είναι αδιαφορία για την κυκλοφοριακή αγωγή που ένας γονιός οφείλει να μεταδώσει στα παιδιά του; Δεν είναι μη εφαρμογή του νόμου από τα κρατικά όργανα;

Γιατί το άρθρο 33 του ΚΟΚ ξεκάθαρα το λέει (τουλάχιστον για όσους έδωσαν εξετάσεις πριν πάρουν δίπλωμα):

ΑΡΘΡΟ 33 : Μεταφορά επιβατών με οχήματα

1. Απαγορεύεται η μεταφορά επιβατών με οδικά οχήματα κατά τρόπο τέτοιο ώστε να δημιουργείται κίνδυνος.
2. Ειδικότερα απαγορεύεται:

α) Η μεταφορά επιβατών περισσοτέρων των αναγραφομένων στην άδεια κυκλοφορίας του οχήματος.

β) Η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού, από παιδιά ηλικίας μικρότερης των δώδεκα (12) ετών, εφόσον δεν συγκροτούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκρότησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους, ως και από περισσότερα πρόσωπα από όσα επιτρέπεται στη θέση αυτή.

γ) Η μεταφορά ανηλίκων έως πέντε (5) ετών με μοτοσικλέτα ή μοτοποδήλατο, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους....

Και το χειρότερο δυστυχώς δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η φυσική συνέχεια των πραγμάτων, όταν εκπαιδεύεις ένα παιδί από την κούνια (και αυτό είναι κυριολεκτικό κι όχι υπερβολή) να παρανομεί, να αψηφά τον κίνδυνο, να μη σέβεται την ανθρώπινη ζωή (ούτε τη δική του, αλλά ούτε και του συνανθρώπου του). Και ποια είναι η φυσική συνέχεια;

Τη φυσική συνέχεια προσωπικά τη συνάντησα, βλέποντας το χάρο με τα μάτια μου -κι απ' όσο έμαθα είναι καθημερινό βραδινό φαινόμενο οι κόντρες (ανήλικων, συχνά) πιτσιρικάδων με μοτοσυκλέτες- στο δρόμο δίπλα από το ελικοδρόμιο του εν λόγω νησιού.

Ας κάνουμε λοιπόν μια βόλτα, όλοι εμείς οι γονείς που – ίσως, λέω ίσως - μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τρικάβαλα, τετρακάβαλα, χωρίς ειδικά καθισματάκια, χωρίς κράνη/ζώνες, με παραβιάσεις STOP, ερυθρών σηματοδοτών και λοιπές εγκληματικές-φονικές παραβάσεις και ίσως- λέω πάλι ίσως, γιατί καμιά ένδειξη δεν έχω ότι όλοι θα καταλάβουμε το ίδιο- ίσως λοιπόν, στα μάτια κάποιου από τα παιδιά που θα συναντήσουμε να φλερτάρει με την παρανομία, τον κίνδυνο, το θάνατο ν' αναγνωρίσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Κι ίσως, -το τελευταίο μου, αλλά σημαντικότερό μου ίσως- εκείνη την ώρα αποφασίσουμε πως δεν είναι αυτό που θέλουμε -δεν είναι το καλύτερό μας βρε αδερφέ- για ν' αφήσουμε παρακαταθήκη στην επόμενη γενιά.

(H φωτογραφία από εδώ.)