+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Είσαι για μια κόντρα; - Ο εφιάλτης στο νησί χωρίς αυτοκίνητα Νο2


Sequel λοιπόν, κινδυνεύοντας να χαρακτηριστώ γραφική, κολλημένη ή ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί κάποιος που αδιαφορεί για την οδική ασφάλεια και την ευθύνη που προκύπτει όταν κάποιος κρατά ένα τιμόνι στα χέρια του ή την ευθύνη που προκύπτει όταν αυτός που κρατά ένα τιμόνι στα χέρια του τυχαίνει να είναι ΚΑΙ γονιός.

Απ' τη σκοπιά μου το sequel είναι αδιαφορίας, έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο, συστηματικής παρανομίας, αλλά και μη εφαρμογής του νόμου από τα κρατικά όργανα.

Γιατί πως εσείς χαρακτηρίζετε τα 3κάβαλα, 4τρακάβαλα, 5ντακάβαλα, δηλαδή μια ολόκληρη οικογένεια σ' ένα μηχανάκι και ενίοτε και τον τετράποδο φίλο μαζί; Εδώ δεν τίθεται καν ζήτημα χρήσης κράνους. Προσωπικά βρίσκω το λιγότερο υποκριτική ή στρουθοκαμηλισμό την εικόνα μιας 4μελούς οικογένειας που φοράνε όλοι κράνος και ανεβαίνουν σ' ΕΝΑ μηχανάκι. Άσε που δε χωράνε κιόλας αν αποφασίσουν να προστατέψουν το κεφάλι τους. Δεν είναι έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο ο γονιός που οδηγεί με το ένα χέρι, γιατί με το άλλο κρατά αγκαλιά ένα βρέφος; Δεν είναι συστηματική παρανομία όταν αυτό γίνεται καθημερινά; Δεν είναι αδιαφορία για την κυκλοφοριακή αγωγή που ένας γονιός οφείλει να μεταδώσει στα παιδιά του; Δεν είναι μη εφαρμογή του νόμου από τα κρατικά όργανα;

Γιατί το άρθρο 33 του ΚΟΚ ξεκάθαρα το λέει (τουλάχιστον για όσους έδωσαν εξετάσεις πριν πάρουν δίπλωμα):

ΑΡΘΡΟ 33 : Μεταφορά επιβατών με οχήματα

1. Απαγορεύεται η μεταφορά επιβατών με οδικά οχήματα κατά τρόπο τέτοιο ώστε να δημιουργείται κίνδυνος.
2. Ειδικότερα απαγορεύεται:
α) Η μεταφορά επιβατών περισσοτέρων των αναγραφομένων στην άδεια κυκλοφορίας του οχήματος.
β) Η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού, από παιδιά ηλικίας μικρότερης των δώδεκα (12) ετών, εφόσον δεν συγκροτούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκρότησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους, ως και από περισσότερα πρόσωπα από όσα επιτρέπεται στη θέση αυτή.
γ) Η μεταφορά ανηλίκων έως πέντε (5) ετών με μοτοσικλέτα ή μοτοποδήλατο, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους....
Και το χειρότερο δυστυχώς δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η φυσική συνέχεια των πραγμάτων, όταν εκπαιδεύεις ένα παιδί από την κούνια (και αυτό είναι κυριολεκτικό κι όχι υπερβολή) να παρανομεί, να αψηφά τον κίνδυνο, να μη σέβεται την ανθρώπινη ζωή (ούτε τη δική του, αλλά ούτε και του συνανθρώπου του). Και ποια είναι η φυσική συνέχεια;
Τη φυσική συνέχεια προσωπικά τη συνάντησα, βλέποντας το χάρο με τα μάτια μου -κι απ' όσο έμαθα είναι καθημερινό βραδινό φαινόμενο οι κόντρες (ανήλικων, συχνά) πιτσιρικάδων με μοτοσυκλέτες- στο δρόμο δίπλα από το ελικοδρόμιο του εν λόγω νησιού.
Ας κάνουμε λοιπόν μια βόλτα, όλοι εμείς οι γονείς που – ίσως, λέω ίσως - μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τρικάβαλα, τετρακάβαλα, χωρίς ειδικά καθισματάκια, χωρίς κράνη/ζώνες, με παραβιάσεις STOP, ερυθρών σηματοδοτών και λοιπές εγκληματικές-φονικές παραβάσεις και ίσως- λέω πάλι ίσως, γιατί καμιά ένδειξη δεν έχω ότι όλοι θα καταλάβουμε το ίδιο- ίσως λοιπόν, στα μάτια κάποιου από τα παιδιά που θα συναντήσουμε να φλερτάρει με την παρανομία, τον κίνδυνο, το θάνατο ν' αναγνωρίσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας. Κι ίσως, -το τελευταίο μου, αλλά σημαντικότερό μου ίσως- εκείνη την ώρα αποφασίσουμε πως δεν είναι αυτό που θέλουμε -δεν είναι το καλύτερό μας βρε αδερφέ- για ν' αφήσουμε παρακαταθήκη στην επόμενη γενιά.
(H φωτογραφία από εδώ.)



4 σχόλια:

  1. Δυστυχώς είναι θέμα οδικής παιδείας. Αλλά στην επαρχία είναι χειρότερα. Είναι μικρό το οδικό δίκτυο κι κόσμος νιώθει ότι οι δρόμοι του ανήκουν. Ότι δεν κινδυνεύουν, σε 3 τετράγωνα είναι το σπίτι μου, λένε, τι θα γίνει μέσα στο χωριό;
    Και δίκιο έχεις, το πιο κακό είναι ότι έτσι μεγαλώνουν και τα πιτσιρίκια, με αυτά τα μυαλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστιάνα (και Βέρα), χαίρομαι που βλέπω ότι κινούμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Υπάρχουν πολλοί σαν κι εμάς, απλά οι άλλοι κάνουν περισσότερο θόρυβο.
    Και είναι πράγματι πρόβλημα το ότι από τη μικρότερη ηλικία τα παιδιά εθίζονται στην παρανομία, τη θεωρούν φυσική κι αυτονόητη, βλέπουν τους κανόνες ως παράλογους και περιοριστικούς.
    Δεν είναι μόνο οι παράνομοι γονείς που φταίνε γι αυτό. Ακόμη και οι νομιμότεροι δε μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους την αξία των νόμων όταν τα παιδιά βλέπουν κάθε μέρα τους νόμους να παραβιάζονται παντού γύρω τους. Έτσι η νοοτροπία διαιωνίζεται, χειροτερεύοντας από γενιά σε γενιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσωπικά δε μ' ενδιαφέρει καθόλου να διδάξω στα παιδιά μου την αξία των νόμων,ειδικά με την ποιότητα των νόμων στην Ελλάδα. Αυτό που κάνω είναι να λέω στα παιδιά φοράμε κράνος/ζώνη κλπ για τη δική μας ασφάλεια όχι για να μη μας γράψει ο τροχονόμος,δεν τρέχουμε για να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του οχήματός μας όχι για να μη φάμε κλήση, δεν παρκάρουμε στις ράμπες γιατί σεβόμαστε τα άτομα με κινητικά προβλήματα όχι γιατί απαγορεύεται. Εξηγώ στα παιδιά με επιχειρήματα λογικά, γιατί μόνο κάνοντας επίκληση στο κριτικό τους κομμάτι ελπίζεις πως θα είναι σε θέση αργότερα να κρίνουν τις καταστάσεις βάση λογικής/επιχειρημάτων και να μη δέχονται άκριτα δεδομένες καταστάσεις ή νόμους χωρίς καμιά εξήγηση ή λογική συνάφεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χμ, μάλλον δεν εγινα κατανοητή. Αυτό που εννοούσσα είναι να καταλάβει ο έλληνας οδηγός και να διδάξει στο παιδί του ότι πχ. το να φορά κράνος ή να μην περνά με κόκκινο είναι κανόνες που δεν έγιναν για να εξυπηρετήσουν το συμφέρον του τροχονόμου αλλά το δικό του (και των άλλων) και γι αυτό αποτελεί ύψιστη βλακεία κι όχι μαγκιά το να τους παραβιάζει.
    Ένα από τα ισχυρότερα ένστικτα του παιδιού είναι η συμμόρφωση με τους γύρω του. Όταν λοιπόν βλεπει τους πάντες να παραβιάζουν το νόμο σα να είναι κάτι φυσικό (οδήγηση χωρίς κράνος ή ζώνη, παρκάρισμα όπου νά 'ναι, παραβίαση κόκκινου, κτλ κτλ) χρειάζεται στιβαρή καθοδήγηση -όπως η δική σου- για να μην κάνει κι εκείνο τα ίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή