Όμως μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε στην τύχη μας; Είμαστε σίγουροι ότι θα είναι μαζί μας την επόμενη φορά;
Μπορεί το βιντεάκι τραβήχτηκε στο Μπέρμινχαμ της Αγγλίας, αλλά η κατάσταση θυμίζει πολύ ελληνικό δρόμο: πήχτρα στην κίνηση, τα αυτοκίνητα ακινητοποιημένα, οι πεζοί ελίσσονται ανάμεσά τους για να περάσουν το δρόμο κι ένας οδηγός που δε μπορεί να περιμένει.
Χρειάζεται πολύ για να έρθει η καταστροφή;
Σας έχω κουράσει να το επαναλαμβάνω, αλλά το ανακάτεμα ανθρώπων με οχήματα μόνο καλό αποτέλεσμα δε μπορεί να φέρει. Σε κάθε δρόμο (και στην Ελλάδα σε κάθε πεζοδρόμιο και πεζόδρομο) όταν οι άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσα σε μηχανές και αμάξια, κάπου, κάπως, κάποια στιγμή θα συμβεί το κακό. Κι όταν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος δε θα έχει ένα σπασμένο φανάρι που θα το φτιάξει τσακ-μπαμ στο συνεργείο, αλλά ένα σπασμένο γοφό, που θα του πάρει μήνες να γιατρευτεί - αν είναι τυχερός.
Είναι απαραίτητο να χωριστούμε: τα οχήματα στο δρόμο, οι πεζοί στους πεζοδρόμους και τα πεζοδρόμια.
Πόσες ζωές πρέπει να χαθούν ακόμη;
Αλλά ας σας αφήσω να δείτε το βίντεο. Προσέξτε πάνω δεξιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου