+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Με το μηχανάκι σε παιδική χαρά


Προχτές το απόγευμα είχαμε πάει στις κούνιες.
Ξαφνικά, βλέπω δίπλα μου κάποιον με μηχανάκι μέσα στην παιδική χαρά!


Όπως κατάλαβα αργότερα ήταν διανομέας που, αντί να παρκάρει στην είσοδο της παιδικής χαράς και να παραδώσει την παραγγελία με τα πόδια, προτίμησε να χρησιμοποιήσει τη ράμπα της εισόδου και όρμησε στην παιδική χαρά καβάλα! 
(Σημεωτέον πως τώρα που καλοκαίριασε τ' απογεύματα η παιδική χαρά είναι είναι γεμάτη παιδιά που παίζουν τρέχοντας προς κάθε κατεύθυνση. Αν προσέξετε τη φωτογραφία θα δείτε κούνιες, γύρω-γύρω και τραμπάλες πίσω του, ενώ πίσω μου, εκτός φωτογραφίας, υπάρχουν κούνιες για νήπια και κατασκευές με πολύζυγα και τσουλήθρες. Με λίγα λόγια δεν έμεινε στην άκρη, αλλά προχώρησε βαθιά μέσα στην παιδική χαρά.)

Πάω λοιπόν και του λέω "Μα τι κάνεις, εδώ μπαίνεις με το μηχανάκι;" κι ο διανομέας αρχίζει τις φωνές. Φωνάζει ο κλέφτης που λέμε. 
Μαζεύεται κόσμος γύρω και του λένε "Ρε φίλε, δε γίνεται, στην παιδική χαρά με το μηχανάκι" κι εκείνος σε στιλ "Τη δουλειά μου έκανα, μην το κάνουμε θέμα τώρα".

Βγάζω τη μηχανή και παίρνω μια φωτογραφία για να κρατήσω τον αριθμό του γιατί φαίνεται πως ο τύπος δεν καταλαβαίνει γρυ - ίσως να φύγει αν φοβηθεί ότι θα καλέσω την αστυνομία.
Το αντίθετο! Με το που βλέπει την κάμερα σηκώνεται πάνω, αφήνει το μηχανάκι κι έρχεται κοντά μου ωρυόμενος σε έξαλλη κατάσταση και τρομάζοντας και τα παιδιά που είχαν μαζευτεί τριγύρω. Ούτε λίγο ούτε πολύ με απειλεί με μήνυση επειδή τον φωτογράφησα! Και να θέλει να μου πάρει τη μηχανή από τα χέρια. Και ν' απαιτεί να σβήσω τη φωτογραφία. Για συγνώμη και να φύγει από την παιδική χαρά ούτε λόγος!

Τελικά, όταν είδα ότι με τίποτα δεν ηρεμούσε, κάλεσα την αστυνομία, στις 19:29 ακριβώς και μόνο τότε ο διανομέας έφυγε.
Μετά από κάμποση ώρα, η αστυνομία δεν είχε φανεί ακόμη. Ο διανομέας, όμως, χωρίς το μηχανάκι αυτή τη φορά, νά 'τος κι έρχεται στην παιδική χαρά και μου ξαναεπιτίθεται, φραστικά. Μόνο όταν μπήκαν στη μέση κι άλλοι μαζεύτηκε λίγο.

Στο μεταξύ τα παιδιά παίζουν, θέλουν νερό, κλαίνε γιατί γρατζούνισαν το γόνατο - η ώρα περνά αλλά η αστυνομία πουθενά.
Ξαναεμφανίζεται αυτός, με μια νέα κοπέλα που μας τη συστήνει ως "δικηγόρο" του. Τουλάχιστον ήταν πιο λογική από εκείνον και προσπαθούσε να τον ηρεμήσει όσο εκείνος συνέχιζε να πηγαίνει πάνω-κάτω μονολογώντας έξαλλος (γιατί άραγε; Επειδή θίχτηκε το δικαίωμά του να πηγαίνει όπου θέλει με το μηχανάκι;). Κι ενώ
η αστυνομία ακόμη να φανεί, ο διανομέας μένει στο πάρκο κάνοντας την παρουσία του δυσάρεστα αισθητή. (Αλήθεια, δεν είχε πια δουλειά; Η δικηγόρος ήταν φίλη που παρίστανε τη δικηγόρο, ή αληθινή με τις "πλάτες" της εταιρείας;)

Τέλος, αφού έχει ήδη πάει εννιά η ώρα, μιάμιση ώρα μετά την αρχική κλήση, μαζεύω τα παιδιά και φεύγουμε.
Στο δρόμο παίρνω πάλι το 100 και ρωτώ τι έγινε η κλήση μου, αλλά η υπάλληλος της βάρδιας δεν ξέρει να μου πει.

Αυτή τη στιγμή εκείνο που με προβληματίζει περισσότερο δεν είναι το ότι δεν εμφανίστηκε η αστυνομία (την οποία πληρώνουμε με τους φόρους μας).

Αυτό που με κάνει να τρομάζω είναι πως, αφού δε βρέθηκε κανείς να τον σταματήσει, θα ξαναμπεί στην παιδική χαρά. Κι αν την επόμενη φορά πεταχτεί ένα νήπιο μπροστά του;

Κι ακόμη ξέρω πως τον ίδιο σεβασμό που έδειξε στην παιδική χαρά θα δείξει και στον επόμενο μονόδρομο ή πεζόδρομο, στο επόμενο ΣΤΟΠ ή κόκκινο φανάρι. Και φοβάμαι πως οδηγώντας έτσι, είναι θέμα χρόνου πριν χάσει τη ζωή του ή πάρει τη ζωή κάποιου άλλου.

Κι αυτό που μ' έκανε να ξενυχτήσω χτες και σίγουρα θα με κρατήσει άγρυπνη και σήμερα είναι  η "ιερή αγανάκτηση" του διανομέα για το δικαίωμά του να μπαίνει ανενόχλητος σ' ένα χώρο όπου οι γονείς αφήνουν μικρά παιδιά να παίξουν ελεύθερα, πιστεύοντας ότι είναι ασφαλή. 
Και μου κλέβει τον ύπνο η σκέψη ότι δεν είναι μόνος του, αλλά ότι υπάρχουν πολλοί άλλοι με τα ίδια μυαλά που κάθε μέρα πληθαίνουν γύρω μας.

Εύχομαι να μη συναντήσετε κανέναν απ' αυτούς στο δρόμο σας, αλλά επειδή με τις ευχές δε γίνεται τίποτα, θα προσπαθήσω να σταματήσω τουλάχιστον αυτόν τον ένα που βρέθηκε μπροστά μου.



____________________________________
Σημείωση 1: Στάλθηκε ήδη επιστολή προς την καφετέρια και το δήμο. Επίσης, πρέπει να ελεγχθεί τι έγινε με την κλήση στην αστυνομία. Θα σας κρατώ ενήμερους για τις εξελίξεις.

Σημείωση 2: Η φωτογραφία μοναδικό σκοπό έχει την τεκμηρίωση της παράβασης. Η πρωτότυπη, με τον αριθμό της πινακίδας, είναι στη διάθεση κάθε νόμιμης αρχής.
____________________________________

Ενημέρωση: Μετά την επιστολή μας, δεχθήκαμε τηλεφωνήματα από το διευθυντή της επιχείρησης, καθώς και από το διευθυντή του τοπικού υποκαταστήματος. Και οι δύο ζητούσαν συγνώμη και υπόσχονταν ότι στο εξής οι διανομείς τους θα λαμβάνουν αυστηρότερες οδηγίες για τη συμπεριφορά τους στο δρόμο. Ο διευθυντής μάλιστα του τοπικού καταστήματος τόνισε πως θα δοθούν αυστηρές οδηγίες στους διανομείς ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μπουν με μηχανάκι σε παιδική χαρά.

Προς το παρόν δηλώνουμε ικανοποιημένες – στόχος μας είναι να παίζουν τα παιδιά ξέγνοιαστα κι όχι να πάει ένας νέος στη φυλακή. Εννοείται βέβαια ότι θα παρακολουθούμε άγρυπνα τόσο την καφετέρια όσο και την παιδική χαρά.

4 σχόλια:

  1. (Αστική) ευθύνη για τη συμπεριφορά του διανομέα, έχει και ο εργοδότης του.
    Κάθε ένας από τους παριστάμενους στην παιδική χαρά, έχει δικαίωμα να στραφεί εναντίον του εργοδότη και να του ζητήσει αποζημίωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σας συγχαίρω για την προσπάθεια που κάνετε.
    Υπάρχουν μερικοί τύποι που έχουν απίστευτο θράσσος. Ούτε η αστυνομία ήρθε. Δεν θέλω να είμαι απέξω και να μιλάω εκ του ασφαλούς, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί στη φωτογραφία, μουτζούρωσες το πρόσωπό του. Ας κάνει μύνηση, αφού αυτός είναι που θα έπρεπε να φοβάται τη νομική οδό. Και την απειλή του ότι θα κάνει μήνυση, εγώ τη θεωρώ επικοινωνιακό τέχνασμα για να σας φοβερίσει. Και τη κοπέλα που έφερε αργότερα και τη παρουσίασε σαν δικηγόρο, νομίζω ότι ήταν μούφα.
    Ακόμη καλύτερα πειστήρια θα υπήρχαν αν ήταν βίντεο αντί για φωτογραφία. Επίσης, στην καταγγελεία που έκανες εσύ στην αστυνομία, όσο περισσότεροι συμμετέχουν, τόσο πιο ισχυρή είναι. Γενικά όσοι περισσότεροι καταγγέλουν ένα περιστατικό τόσο πιο αποδοτική είναι η καταγγελία. Πιστεύω ότι αυτό είναι το βασικό που χαρακτηρίζει τις χώρες περισσότερο ή λιγότερο πολιτισμένες. Πχ, στις αρχές του 2002 ο πατέρας μου περπατούσε στην οδό Αμερικής, έξω από το -υπο επιστευή- Μετοχικό Ταμείο Στρατού, πάτησε σε αφύλαχτο σκαμμένο, έπεσε και πήγε στο νοσοκομείο. Τη στιγμή που έπεσε, μαζεύτηκε κόσμος και τον βοήθησε, όμως όταν είπε να κάνει μήνυση κατά παντώς υπευθύνου, όλοι απομακρύνθηκαν λέγοντας "εγώ δεν ξέρω τίποτα, δεν είδα τίποτα".

    Κάποτε, το 2008 στην πλατεία Νέας Σμύρνης ήρθε ένας με μοτοσυκλέτα, δεν πήγαινε γρήγορα αλλά ήταν σε πεζόδρομο και όχι πιστιρικάς. Του λέει κάποιος "μόνο έναν πεζόδρομο έχει η Νέα Σμύρνη και πρέπει και σ' αυτόν να πάνε μοτοσυκλέτες;". Η απάντηση ήταν "κοίτα τη δουλειά σου". (Δημήτρης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και οι αδέσποτοι σκύλοι πάνε στις παιδικές χαρές .. και κατουράνε στις γωνιές και τα παιδιά κινδυνεύουν απο εχινόκοκκο.. Τι λέτε ? Η κάθε μαμά να αυτο διορισθεί μπόγιας και να πάρει ενα σκουπόξυλο ... η μια φόλα ?Να φωνάξουμε τον μπόγια να τα πάρει ? Ποιό μπόγια δηλαδή ... δεν υπάρχει τέτοιος αλλά λέμε τώρα ... Και αν το κάνει δεν θα ξεσηκωθούν οι φιλόζωοι με το δίκιο τους ? Αλλά εδώ δεν έχουμε σκύλο ... δεν έχουμε φιλόζωους ..έχουμε ΑΝΘΡΩΠΟ .και δή οχι και κανένα ισχυρό της γής άρα μιλάμε μιλάω εκ του ασφαλούς ...ενας ντελιβεράς είανι ! Αρα μπορούμε να αυτο διοριστούμε Ιαβέρηδες .... εεε ας μη του ρίξουμε φόλα ... έχει δηλητήριο η γλώσσα χειρότερο απο την φόλα ... ας του μαυρίσουμε την μέρα ! Μιάμιση ώρα καθότανε ο άμοιρος και την άκουγε ? Και φώναξε και δικηγόρο !Σκέψου πόσο τον τρομοκράτησε ... Τό μέγα των εγκλημάτων ! Ολα είναι ίσια στην Ελλάδα και ο φουκαράς που πάει να βγάλει το μεροκάματο μας φταίει.... Που πας κύριε δεν βλέπεις την πινακίδα ? Φόρους δεν πληρώνουμε ? ... άρα άρον άρον να έρθει η αστυνομία να τον δέσει και στο αυτόφωρο ....Και όχι μόνο να φωνάξουμε και την αστυνομία να τον βγάλουμε και φωτογραφία να τρομοκρατήσουμε και το αφεντικό του για τυχόν ευθύνες να τον απολύσει .... στο εκτελεστικό !!! Καμία ανοχή στο ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ !!! Γιατί εμείς δεν παραβιάσαμε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ μια πινακίδα ... Τώρα θα μου πείς θά ήθελες μηχανάκια στην παιδική χαρά αν το παιδί σου ήταν εκεί ? Αν είναι νεαροί που κάνουν σούζες μάλιστα το καταλαβαίνω ... και σούζες να μην κάνουν αν το έχουν κάνει " περασάδα " και περνάνε όλη την ώρα πάλι το καταλαβαίνω ... αλλά έκανε ένας φουκαράς διανομέας μια στραβή να παραδώσει μια πίτσα και είναι Αλ Καπόνε ?
    Στο κάτω κάτω συγνώμη ζήτησε ο άνθρωπος ! Έλεος ποιά !!! Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και τον ΤΡΟΠΟ σας . Τα παράπονα σας θα μπορούσατε να τα κάνετε ποιό ανθρώπινα . Και αν θέλετε να το παίξετε αγωνίστρια μην τα βάζετε με τον φουκαρά εκ του ασφαλούς ΑΛΛΑ με ισχυρούς που μας κάνουν μαύρη την ζωή .Γράφω αυτά και δεν ξέρω γιατί το μυαλό μου πάει σε κατι ήρωες ... κάτι ήρωες σαν εκείνους στο Τσέρνομιλ που ανάλωσαν την ζωή τους σε μια μαυρίλα τοξική , δύσχρηστη και μή ανακυκλώσιμη .
    Σε εκείνους που έχουν παντρευτεί τέτοιες γυναίκες .Μια τέτοια γυναίκα Τι έχει να σύρει στον άντρα της ... αν κάνει μια τόση δα "στραβή" ?Και είναι δυνατό άνθρωπος ων να μην αμαρτήσει ? Ποιός είναι αναμάρτητος ? Ποιός δεν έσφαλε ποτέ του ? Άγγελος επί γής θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος ! Ήρωας ! Και το παιδάκι ? Ηρωας και αυτό ! Εμ και αυτό ΤΙ ΑΚΟΥΕΙ ? Ηρωας όποιος την αντέχει την Κυρία ! Ηρωας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός μπήκε στην παιδική χαρά με τη μηχανή κι εγώ είμαι σκύλα που του είπα να βγει! Κανένα πρόβλημα που όρμησε ανάμεσα στα παιδιά - αρκεί να μην κάνει σούζες! Και το ότι το έριξε στις απειλές και τις φοβέρες όταν κάποιοι του μίλησαν ευγενικά είναι μια χαρά συμπεριφορά. Εγώ είμαι απαράδεκτη και άγιος ο άντρας μου και τα άμοιρα παιδιά μου που με ανέχονται!
      Τι να πω; Ή δεν ξέρετε τι λέτε, ή προσπαθείτε να κάνετε το μαύρο άσπρο για να βγάλετε τον νεαρό λάδι. Γιατί άραγε;
      Επί του προκειμένου τώρα:
      Με την ασφάλεια δεν παίζουμε. Θα αφήνατε χάπια εκεί που παίζει ένα παιδί; Τη χλωρίνη μήπως; Σαφώς όχι. Πώς λοιπόν θα επιτρέψουμε να κυκλοφορεί μηχανοκίνητο όχημα ανάμεσα σε νήπια που τρέχουν και μωρά που μπουσουλούν ακόμη; Είστε σοβαρός;
      Οι παιδικές χαρές είναι ο μόνος χώρος που τα παιδιά μπορούν να παίξουν και να κινηθούν. Τι προτείνετε; Να τις θυσιάσουμε κι αυτές για χάρη της αυτοκίνησης; Να κρατούμε ακόμη κι εκεί τα παιδιά μας από το χέρι; Να μη μπορούν πουθενά να τρέξουν και να παίξουν ελεύθερα; Τι στο καλό; Δεν τις καταργούμε καλύτερα και να δώσουμε από ένα τάμπλετ σε κάθε παιδί; Ας πάψουν επιτέλους να εμποδίζουν τους οδηγούς να πηγαίνουν όπου θέλουν!
      Όσο για το "φουκαρά" που λέτε, δε θα έχανε πάνω από 2 λεπτά αν άφηνε το μηχανάκι στην είσοδο κι έμπαινε με τα πόδια.
      Ακόμη κι αφού έκανε το λάθος (και όλοι σφάλλουμε κάποια στιγμή) το ζήτημα θα είχε λήξει αν είχε δείξει έστω και λιγάκι να καταλαβαίνει ότι αυτό που έκανε ήταν επικίνδυνο. Ένα «συγνώμη, φεύγω αμέσως» θα ήταν αρκετό. Όμως, αντεπιτέθηκε με οργή κι έδωσε κάθε εντύπωση πως το θεωρούσε δικαίωμά του να πηγαίνει όπου «γουστάρει» και πως θα το ξανάκανε άνετα με την πρώτη ευκαιρία. Μάλιστα ο τόνος του θύμιζε πολύ τον δικό σας – μήπως γνωρίζεστε;
      Κανείς δε θα καλούσε την αστυνομία αν ο «φουκαράς» που υπερασπίζεστε δεν είχε γίνει απειλητικός.
      Για να τελειώνουμε, ο νεαρός έκανε φάουλ. Κι όταν άκουσε σφύριγμα, άρχισε να βρίζει και ν’ απειλεί το διαιτητή. Κανονικά θα έπρεπε να πάρει κόκκινη κάρτα, αλλά ευτυχώς γι αυτόν, έπεσε στα μαλακά. Πάντως, είναι εργαζόμενος όπως όλοι μας. Αν κάνουμε ένα στραβοπάτημα οι εργοδότες μας αποφασίζουν τι θα πράξουν. Γιατί ο «κύριος» να αποτελεί εξαίρεση;
      Αν για τη συμπεριφορά του δεν ευθύνεται ο ίδιος, αλλά υπάκουε απλώς στις επιταγές της επιχείρησης, τότε δεν έχετε λόγο να φοβάστε ότι θα χάσει τη δουλειά του. Η επιχείριση όμως έλαβε το μήνυμα ότι παρακολουθείται η συμπεριφορά των υπαλλήλων της και θα δώσει νέες κατευθυντήριες, πιο προσεγμένες.
      Όπως και νά ’χει, το αποτέλεσμα θα είναι να μην ξαναμπεί στην παιδική χαρά. Πράγμα που θά ’πρεπε να το είχε καταλάβει χωρίς να γίνει τόσος ντόρος.
      Και όχι, ακόμη δεν έχει ζητήσει συγνώμη.

      Διαγραφή