Πώς πάμε στο Βοτανικό Κήπο; Πετώντας!

Ο Βοτανικός Κήπος (ή Διομήδειος Κήπος) είναι ένα θαύμα - μια όαση δροσιάς και χαλάρωσης μέσα στην τσιμεντούπολη. Πρόκειται για ένα τεράστιο πάρκο, με παιδικές χαρές, ανθώνα, δάσος. Δεν είναι τυχαία αγαπημένος τόπος ψυχαγωγίας των κατοίκων όλης της γύρω περιοχής.

Ποιος όμως είναι ο καλύτερος τρόπος για να πάει κανείς στο Βοτανικό;


Είναι απλό: πετώντας!
Όχι δεν αστειεύομαι.
Σοβαρά και ειλικρινά, δεν υπάρχει ούτε ασφαλής ούτε καν νόμιμος τρόπος να μπει κανείς στο Βοτανικό κήπο.
Λες και οι σχεδιαστές περίμεναν πως οι άνθρωποι τηλεμεταφέρονται, όπως στις ταινίες.
Δε με πιστεύετε; Για να δούμε:

Ας αρχίσουμε μ' ένα χάρτη του δρόμου μπροστά στον Κήπο. Στόχος μας είναι το σημείο 1, η είσοδος.

Με αυτοκίνητο
Αν κάνετε όπως ο περισσότερος κόσμος, θα έρθετε στον κήπο με ΙΧ.
Θα το παρκάρετε δυτικά της εισόδου, στη μεριά της Ιεράς Οδού που οδηγεί στη Μονή Δαφνίου και έχει θέσεις παρκαρίσματος (σημείο 3 στο χάρτη).

Εναλλακτικά, αν είναι όλες πιασμένες (πράγμα συχνό τις Κυριακές και γιορτές) θα το παρκάρετε στην άκρη του δρόμου. Όταν όμως βγείτε, πώς θα φθάσετε μέχρι την είσοδο (σημείο 1); Από την αριστερή πλευρά του δρόμου το πεζοδρόμιο λείπει τελείως (σημείο 2). Θα πάτε λοιπόν από την άλλη, που έχει και διάβαση (σημείο 4).

Όπως βλέπετε, με τους φίλους οδηγούς να σταματούν πάνω στη διαγράμμιση, θα πρέπει να βγείτε λιγάκι στη Λεωφόρο Αθηνών για να περάσετε, αλλά μην ανησυχείτε, οι οδηγοί δεν τρέχουν γρήγορα στη λεωφόρο και θα σταματήσουν έγκαιρα.
Αυτό που πρέπει να σας προβληματίζει είναι αυτοί που, ερχόμενοι από τη λεωφόρο θέλουν να στρίψουν δεξιά στην Ιερά Οδό, αλλά δε δίνουν σημασία στο φανάρι της γωνίας.

Ουφ! Περάσατε. Συγχαρητήρια. Τώρα βλέπετε μπροστά σας μια μεγάλη νησίδα, σαν παρκάκι. Όμως, το πεζοδρόμιο που περισσεύει χωράει μόνο ένα άτομο, κι αυτό ευκίνητο. Για καροτσάκι (παιδικό, αναπηρικό), ούτε λόγος.

Θα κατεβείτε λοιπόν στο δρόμο και θα πηγαίνετε άκρη-άκρη, δίπλα στις διερχόμενες νταλίκες:

Κι όταν θελήσετε να περάσετε απέναντι, προσέξτε γιατί, όπως βλέπετε, δεν υπάρχει διάβαση. Θα περάσετε παράνομα, με δική σας ευθύνη. Κοιτάξτε προσεκτικά, δεξιά-αριστερά και κάντε την προσευχή σας. Καλή τύχη!

Με λεωφορείο
Εντάξει, αποφασίσατε να το δείτε οικολογικά (ή οικονομικά) και πάτε με λεωφορείο. Θα κατεβείτε στη στάση "Διομήδειος".

Έπειτα, θα προσπαθήσετε να περάσετε απέναντι όταν σταματήσουν τ' αμάξια και τα φορτηγά. Είπαμε, διάβαση δεν υπάρχει. Καλή επιτυχία.

Με τα πόδια
Σίγουρα δε μιλάτε σοβαρά. Από το νούμερο 254, στη νότια πλευρά του δρόμου το πεζοδρόμιο αντικαθίσταται από ένα θεόψηλο πεζούλι που μόλις και μετά βίας χωρά έναν άνθρωπο.

Ακόμη κι αυτό δεν κρατά πολύ - γύρω στο νούμερο 300 κι ως την είσοδο του Κήπου (Νο. 403) εξαφανίζεται εντελώς. Από την άλλη πλευρά του δρόμου τα πράγματα είναι καλύτερα - το πεζοδρόμιο εξαφανίζεται, αλλά σποραδικά.

Βέβαια, εκεί που υπάρχει είναι στενό, γεμάτο δέντρα, σκουπίδια και παρκαρισμένα, αλλά αν έχετε μια σχετική ευκινησία, κάπως θα καταφέρετε να περάσετε. Όπου δε χωράτε με τίποτα (ή το πεζοδρόμιο έχει εξαφανιστεί) θα πρέπει να κατεβείτε στο δρόμο, ενώ δίπλα σας περνούν αυτοκίνητα και φορτηγά.
Το νου σας στα μεγάλα βυτιοφόρα και τις νταλίκες, που κάνουν ένα βουητό κι ένα δυνατό ρεύμα αέρα όταν περνούν δίπλα σας.

Φιλική συμβουλή: επιλέξτε να πάτε στον κήπο με τα πόδια μόνο αν δεν αγαπάτε τη ζωή σας.
(Το τραγικό είναι ότι σ' αυτό το τμήμα του δρόμου υπάρχουν σπίτια και στάσεις λεωφορείων. Που σημαίνει πως υπάρχουν άνθρωποι που περπατούν εκεί καθημερινά. Πόσο ακόμη ως το επόμενο τροχαίο;)

 

Την Κυριακή περπατάμε στην Ιερά Οδό.

Κάνουμε έκκληση προς τις υπηρεσίες του Δήμου Χαϊδαρίου, του Βοτανικού Κήπου, του Πανεπιστημίου Αθηνών, της περιφέρειας και του ΥΠΕΧΩΔΕ να συντονίσουν τις ενέργειές τους ώστε η πρόσβαση στον Κήπο να γίνει ασφαλής, ιδιαίτερα για οικογένειες και άτομα με αναπηρίες.

Είναι εγκληματικό να παίζουμε τη ζωή μας κορώνα-γράμματα για μια ανάσα πρασίνου....