Πόσο επικίνδυνη;
Μιλήσαμε ήδη για τις δυσκολίες πρόσβασης στο Βοτανικό (Διομήδειο) Κήπο.
Σ' αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για την κατάσταση στο κομμάτι της Ιεράς Οδού που έχει -θεωρητικά- πεζοδρόμιο, δηλαδή από το σταθμό του Μετρό ως εκεί που αρχίζει ο Κήπος.
Όχι ότι χρειάζεται να πει κανείς πολλά - οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.
Ας αρχίσουμε από το σταθμό του Μετρό, που καθημερινά εξυπηρετεί χιλιάδες, αλλά το πεζοδρόμιο γύρω του είναι τόσο στενό που οι άνθρωποι στριμώχνονται και πολλές φορές βγαίνουν στο δρόμο. Χώρος για την πιάτσα πάντως υπάρχει.
Στη γωνία με την Ελ. Βενιζέλου (δήμος Αγ. Βαρβάρας), το πεζοδρόμιο όχι μόνο είναι στενό, αλλά είναι πρακτικώς αδιάβατο από τα εμπόδια πάνω του (κολώνες, καφάο, κτλ).
Το να διασχίσεις το δρόμο είναι άθλος. Όπου υπάρχει διάβαση, το
πεζοδρόμιο απέναντι θα είναι σπασμένο, ψηλό, χωμάτινο, γενικώς αδιάβατο
(ιδίως από έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα ή μια οικογένεια με παιδί
σε καροτσάκι). Όπου υπάρχουν φανάρια, είναι ρυθμισμένα με βάση την
κυκλοφορία αυτοκινήτων. Στα περισσότερα σημεία δεν υπάρχουν καν
διαγραμμίσεις, σήμανση, φανάρια - τίποτα.
Κι αν δεν είναι οι ιδιώτες και τα συνεργεία που βγάζουν τους πεζούς στο δρόμο, φροντίζει ο δήμος, αφήνοντας κλαδιά και κάδους πάνω στο πεζοδρόμιο, κλείνοντας τη διάβαση με κάδους, κτλ.
Με λίγα λόγια, αν τύχει και βρεθείτε στην Ιερά Οδό, φροντίστε να είστε με αυτοκίνητο. Οι υπόλοιποι, περνάτε με δική σας ευθύνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου