+ Μια ομάδα ανθρώπων (γυναικών και ανδρών, με παιδιά ή χωρίς) για την ασφαλή μετακίνηση όλων μας.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2021

Η επιβράβευση του ασυνείδητου

Πριν δύο χρόνια περίπου, δημοσιεύσαμε την ιστορία ενός οδηγού που πάρκαρε σε θέση ΑμεΑ. Μια περαστική του έκανε παρατήρηση κι όταν εκείνος έγινε απειλητικός, δημοσίευσε τη φωτογραφία του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Ο οδηγός, αντί να ζητήσει δημόσια συγνώμη και να προσπαθήσει κάπως να δικαιολογήσει τη συμπεριφορά του (ήμουν βιαστικός / δεν το είδα / είχα στρεσαριστεί εκείνη τη μέρα / κτλ) συνέχισε την επίθεσή του, αυτή τη φορά δικαστικά, κάνοντας αγωγή για 70.000 ευρώ λόγω "προσβολής της προσωπικότητας και παραβίασης των προσωπικών του δεδομένων".

Πρόσφατο δημοσίευμα μας πληροφορεί για την απόφαση:


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

Αντικοινωνικό παρκάρισμα και αντικοινωνική πόλη

Ξέρω ότι θα θυμώσω πολλούς μ’ αυτό που θα πω, αλλά δεν είναι νέτα-σκέτα θέμα ατομικής ευθύνης το ότι παρκάρουμε σε ράμπες, πεζοδρόμια και θέσεις ΑμεΑ.
Σίγουρα φταίει ο οδηγός που αφήνει το αμάξι του στη ράμπα αναπήρων. Όμως, πριν μπλοκάρει τη ράμπα ο οδηγός, κάποιοι έφτιαξαν μια πόλη που μπλοκάρει τους ανάπηρους σε κάθε βήμα κι όχι μόνο σ’ αυτή τη ράμπα. 


Ποιος είναι ο πιο αντικοινωνικός; Ο πιο ασυνείδητος; Ο οδηγός που παρκάρει κλείνοντας τη ράμπα ή ο δήμαρχος που έφτιαξε ένα πεζοδρόμιο με σκαλιά και νεραντζιές αμέσως μετά τη ράμπα; Ή μήπως οι δήμαρχοι, οι Υπουργοί και οι πολεοδόμοι που επέτρεψαν πόλεις όπου δεν υπάρχει χώρος να κινηθεί κανείς με ασφάλεια, ακόμη κι αν έχει πόδια, μάτια και αυτιά στην εντέλεια;



Όσοι φυτεύουν νεραντζιές στο πεζοδρόμιο των 50 εκατοστών, δίνουν ξεκάθαρα το μήνυμα ότι αυτός, προφανώς, δεν είναι χώρος για να περπατάτε. Όταν χωροθετούν τον κάδο στη ράμπα, δίνουν το ξεκάθαρο μήνυμα ότι είναι ΟΚ να την μπλοκάρεις.

Ο οδηγός που βλέπει το πεζοδρόμιο αδιάβατο, νιώθει δικαιολογημένος να βάλει το αυτοκίνητο ή το μηχανάκι του εκεί, γιατί προφανώς, δεν θα ενοχλήσει κανέναν εκτός από τα αδέσποτα.

Ναι, πρέπει με κάθε τρόπο να εκπαιδεύσουμε τους οδηγούς να σέβονται το πεζοδρόμιο και τις ράμπες όπου υπάρχουν. Το μάθημά μας όμως δεν θα πιάσει τόπο αν το πεζοδρόμιο ή η ράμπα είναι αδιάβατο λίγα μέτρα πιο πέρα. Αν οι υποδομές δεν σέβονται, τότε οι περισσότεροι πολίτες δεν θα σεβαστούν. Το να περιμένουμε το αντίθετο είναι παράλογο. Το να το απαιτούμε, είναι ουτοπικό.

Η ομάδα «Μαμάδες+ στο Δρόμο» ξεκινά μια προσπάθεια καταγραφής όλων των σημείων που δεν είναι προσβάσιμα από Ανθρώπους με Αναπηρία. Εννοείται φυσικά πως από τον χώρο που μπορεί να περάσει ένας ΑμεΑ, μπορεί να περάσει ένα ηλικιωμένο άτομο με συνοδό, ένα παιδί για το σχολείο, ένα μωρό στο καροτσάκι του, ένας τραυματίας με πατερίτσες, ένας ταξιδιώτης με βαλίτσες και όλοι μας (γιατί όλοι είμαστε πεζοί από τη στιγμή που θα βάλουμε τα κλειδιά στην τσέπη).
Σας καλούμε να συμμετέχετε στην προσπάθειά μας, καταθέτοντας στη διεύθυνση των "Μαμάδων στο Δρόμο" ή στο αντίστοιχο event στο Facebook, τις διευθύνσεις των προβληματικών σημείων που συναντάτε στις καθημερινές σας διαδρομές. Όλα τα προβληματικά σημεία θα καταγραφούν και θα προωθηθούν στις αρμόδιες αρχές, τις οποίες θα πιέσουμε να αρχίσουν δράσεις για τη διόρθωσή τους.

Θέλουμε να αρχίσουμε να κάνουμε τον τόπο μας καλύτερο για όλους αλλά κυρίως για τους πιο ευάλωτους συμπολίτες μας. Σας καλούμε να συμβάλετε στην προσπάθειά μας. 

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2021

Αφιέρωμα στον Στίβεν Χόκινγκ

Σαν σήμερα, το 1942, γεννήθηκε ο διάσημος φυσικός Στήβεν Χόκινγκ (Stephen Hawking). Στα 21 του χρόνια ανακαλύφθηκε ότι πάσχει από μια νόσο που τον παρέλυε σταδιακά. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει τις έρευνες που τον ανέδειξαν ως έναν από τους σημαντικότερους ερευνητές της γενιάς του.

Άραγε, τι θα είχε καταφέρει ο Χόκινγκ αν ζούσε στην Ελλάδα;
Θα μπορούσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του; Πόσα από τα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της χώρας είναι πλήρως προσβάσιμα; Πόσοι από τους δρόμους που οδηγούν σ’ αυτά είναι προσβάσιμοι από ανθρώπους με κινητικά προβλήματα; 



Μια δράση για τους Χόκινγκ της Ελλάδας
Σήμερα, προς τιμήν του μεγάλου φυσικού, ξεκινάμε μια δράση που εστιάζει στο ερώτημα: «
Αν ερχόταν στην Ελλάδα, πώς θα κυκλοφορούσε;»

Στις καθημερινές μας διαδρομές εντοπίζουμε σημεία από όπου ΔΕΝ θα μπορούσε να περάσει το αμαξίδιό του.
Τα καταγράφουμε και τα κοινοποιούμε στο σχετικό event που έχει δημιουργηθεί στο Facebook.

Πώς μπορώ να συμμετάσχω;
Αρκεί μια διεύθυνση (οδός, αριθμός, δήμος) για να βρεθεί το σημείο στο Google maps, αλλά φυσικά μια φωτογραφία από τη δική σας οπτική είναι επιθυμητή. Φροντίστε να μη φαίνονται πρόσωπα, νούμερα πινακίδων, τηλέφωνα και άλλες προσωπικές πληροφορίες, εκτός αν έχετε άδεια για τη δημοσίευσή τους.
Όσοι δεν διαθέτετε FB μπορείτε να συμμετέχετε στέλνοντας τα στοιχεία που συλλέγετε στο mamastodromo@gmail.com. Θα δημοσιευτούν στο ιστολόγιο της ομάδας (
https://mamastodromo.blogspot.com/), με τον τρόπο που επιθυμείτε (πλήρες όνομα, αρχικά, κτλ).

Σκοποί της δράσης
Ο σκοπός της δράσης είναι διττός:
Α) η ευαισθητοποίηση του κοινού για το μεγάλο πρόβλημα της πρόσβασης των ανθρώπων με αναπηρία στη χώρα μας
Β) ο εντοπισμός όσο το δυνατόν περισσότερων προβληματικών σημείων, τα οποία θα κοινοποιηθούν στις αντίστοιχες δημοτικές αρχές, ώστε να διορθωθούν για όλους τους συμπολίτες μας. 

Τόπος
Λόγω της πανδημίας, η δράση θα είναι αποκλειστικά δικτυακή. Εννοείται φυσικά πως το πρώτο μέρος, η συλλογή των στοιχείων, θα γίνει στο φυσικό περιβάλλον. 

Χρόνος
Προς τιμήν του διάσημου επιστήμονα, η δράση θα διαρκέσει από την επέτειο της γέννησής του ως την επέτειο του θανάτου του (8 Ιανουαρίου - 14 Μαρτίου, 2021).

Παρακολούθηση
Μπορείτε να δείτε όλα τα προβληματικά σημεία σε χάρτη που έχει δημιουργηθεί ειδικά για τη δράση μας.

Περισσότερα
Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στο mamastodromo@gmail.com.

Πηγή εικόνας
Περιγραφή εικόνας: Ηλικιωμένος άνδρας με αδύναμα και συνεστραμμένα μέλη σε ηλεκτρικό αμαξίδιο, εξοπλισμένο με υπολογιστή. Βρίσκεται σε ένα πλακόστρωτο δρομάκι το οποίο οδηγεί σε πύλη πέτρινου ιστορικού κτιρίου. Είναι ο Σ. Χόκινγκ στο Κέμπριτζ.

 

Ενημέρωση:
Όταν γράφηκε αυτό το κείμενο, δεν γνώριζα πως ο Χόκινγκ είχε επισκεφθεί την Ελλάδα δύο φορές, για να συμμετέχει σε συνέδρια
στην Κρήτη και στη Σάμο. Το αν και πώς κυκλοφορούσε στα δύο αυτά (καθόλου προσβάσιμα) νησιά, δεν διευκρινίζεται καθόλου στα άρθρα.
Ζητώ συγνώμη για την άγνοιά μου και διορθώνω. Για λεπτομέρειες, ακολουθήστε τους παραπάνω συνδέσμους (στα ονόματα των νησιών).