Σήμερα θα μιλήσω για τον πεζό που επιμένει να μην περάσει παράνομα όπως του καπνίσει, αλλά να εξακολουθεί να νομίζει πως μπορεί να περάσει από τη διάβαση και να μη βγει στο δρόμο (για να μην ενοχλήσει τους οδηγούς, φυσικά).
Νομίζετε ότι θα τα καταφέρει;
Μπα...
Πάντα θα υπάρχει ένας έξυπνος που θα σταματήσει ακριβώς πάνω στη διάβαση, έτσι ώστε αναγκαστικά να πρέπει να περπατήσεις στο ρεύμα της καθέτου, ξυστά δίπλα στα διερχόμενα αυτοκίνητα.
Και να θέλεις ν' αγιάσεις δηλαδή, δε σ' αφήνουν.
Στο πρώτο μας παράδειγμα, ο φίλτατος ταξιτζής καταλαμβάνει ολόκληρη τη διάβαση, με την άνεση του επαγγελματία:
Η διάβαση Ρηγίλλης και Β. Σοφίας, στο κέντρο της Αθήνας, είναι μόνιμα κλεισμένη από παρκαρισμένα οχήματα. Οι οδηγοί τους τ' αφήνουν θρασύτατα στο κέντρο της Αθήνας, χωρίς καμία έγνοια μήπως αρπάξουν κλήση. Γιατί άλλωστε;
Στην Πανεπιστημίου, το γνωστό πρόβλημα του πεζού: τα μηχανάκια εκμεταλλεύονται την ευκινησία τους και βγαίνουν μπροστά από τα αυτοκίνητα για να κερδίσουν χρόνο. Σ' αυτή τη φωτογραφία η διάβαση είναι μπλοκαρισμένη μόνο από ένα μηχανάκι (κι ένα παρκαρισμένο, λίγο πιο δεξιά) αλλά πολλές φορές όλη η διάβαση είναι γεμάτη δίκυκλα που μαρσάρουν με ανυπομονησία. Οι πεζοί πρέπει ή να ελιχθούν ανάμεσα στα μηχανάκια και τ' αυτοκίνητα, ή να βγουν στο ρεύμα της καθέτου. Όσο για τους συμπαθείς δικυκλιστές, είναι τόσο απορροφημένοι να κοιτούν πότε θ' αλλάξει το φανάρι, που ούτε που προσέχουν τον πεζό που προσπαθεί να φτάσει στην ασφάλεια της απέναντι όχθης.
Και το κερασάκι στην τούρτα: στη Μεσογείων, κοντά στο σταθμό της Εθνικής Άμυνας, αστυνομικοί δίνουν το παράδειγμα στους πολίτες, κλείνοντας τη διάβαση των πεζών με τις μηχανές τους. Ευτυχώς, το παρκαρισμένο αστυνομικό αυτοκίνητο (παράνομα, καταλαμβάνοντας μια λωρίδα της λεωφόρου) καλύπτει τους πεζούς, που αλλιώς θα κινδύνευαν όταν βγαίνουν στη Μεσογείων για να παρακάμψουν τις παρκαρισμένες μηχανές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου