Αμάν αυτοί οι πεζοί! Να μάθουν επιτέλους να περπατούν σωστά!

Η οργάνωση ΠΕΖΟΙ δημοσίευσε ένα πολύ εύστοχο άρθρο για την τελευταία πρωτοβουλία του Υπουργείου Μεταφορών και Δικτύων.
Το παραθέτω αυτούσιο (οι υπογραμμίσεις και οι φωτογραφίες δικές μου):

ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΑ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ»;

Το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, στα πλαίσια της επίσημης έναρξης της 10ετίας δράσης για την οδική ασφάλεια 2011-2020, οργάνωσε στις 12 Μαΐου εκδήλωση με το σύνθημα «Παιδιά και Οδηγοί – προσέχουμε μαζί» και παιχνίδι των μικρών παιδιών «σε τάπητα που έχει το σχήμα δρόμου» με σκοπό «την εκπαίδευση για σωστή συμπεριφορά στο δρόμο».

Αν κρίνουμε από την απόπειρα μεταφοράς της ευθύνης για μια πόλη που σέβεται την ανθρώπινη ζωή, από το ίδιο το υπουργείο, στα μεγαλύτερα θύματά του (δηλαδή τα παιδιά), οι προοπτικές για την οδική ασφάλεια είναι σκοτεινές. Η διαφαινόμενη δηλαδή στρατηγική του υπουργείου για την οδική ασφάλεια είναι να «εκπαιδευτούν» τα παιδιά και όχι οι οδηγοί – η ποινή που επιφυλάσσει για όσους από τους μικρούς μαθητές είναι αμελείς (ή ανεπίδεκτοι μαθήσεως) είναι όπως φαίνεται η καταδίκη σε θάνατο με «ατύχημα». Ίσως να επεκτείνει τα «εκπαιδευτικά» προγράμματα και σε άλλες κατηγορίες, όπως οι υπερήλικες – με εντατικό φροντιστήριο για όσους πάσχουν από Alzheimer! Οι οδηγοί προβλέπεται να προσέχουν μόνο για τη δική τους ασφάλεια (χρήση ζώνης ασφαλείας και κράνους).

Έχουμε επισημάνει πολλές φορές (και το επαναλαμβάνουμε για άλλη μία) την ανάγκη για εντατικές ενημερωτικές εκστρατείες για την ευαισθητοποίηση των οδηγών στο σεβασμό των δικαιωμάτων των πεζών και των χώρων κίνησής τους (πεζοδρόμια, πεζόδρομοι, πλατείες, πάρκα κλπ). Αντί για αυτό, το υπουργείο, που προωθεί με φανατισμό τη χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου και της μοτοσικλέτας (δαπανά αφειδώς για επιχορηγήσεις αυτοκινητοδρόμων και αγορά ΙΧ, ονομάζοντάς τα «ανάπτυξη», ενώ περικόπτει δαπάνες για σιδηροδρόμους και αστικές συγκοινωνίες που είναι παραγωγικές και αναγκαίες) προσπαθεί να μεταθέσει, με προσβλητικό για αυτά τρόπο, την ευθύνη στα τα θύματά του, που τα αναγκάζει να περπατούν σε πόλεις με ανύπαρκτα πεζοδρόμια και συνήθως κατειλημμένες διαβάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η «εκπαίδευση» των μικρών μαθητών γίνεται σε εργαστηριακές συνθήκες – γιατί βέβαια αν γινόταν σε κανονικές συνθήκες (στο δρόμο) θα ήταν φανερή η αδυναμία εφαρμογής της «διδασκαλίας».

Προτείνουμε στο υπουργείο, αν θέλει πραγματικά να πετύχει οδική ασφάλεια, να επικεντρωθεί στην εκπόνηση και υποχρεωτική επιβολή σωστών προδιαγραφών πεζοδρομίων,

την ευαισθητοποίηση των οδηγών στο σεβασμό των δικαιωμάτων των πεζών μέσα από εντατικές ενημερωτικές εκστρατείες (όπως αυτές που γίνονται διαρκώς για τη χρήση της ζώνης ασφαλείας και του κράνους),

την ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών

και την αποθάρρυνση της χρήσης ΙΧ αυτοκινήτων και μοτοσικλετών

και τη διαμόρφωση πόλεων για ανθρώπους και όχι για μηχανές (με πραγματικούς πεζόδρομους και όχι αυτοκινητόδρομους).

Και την επόμενη φορά, να φωνάξει για να διδάξει, όχι τους μικρούς μαθητές, αλλά τους εκπροσώπους της αστυνομίας, που όχι μόνον αρνείται να προστατεύσει τα δικαιώματα των πεζών (ακόμα και όταν αυτοί ζητούν την προστασία τους), αλλά είναι και οι μεγαλύτεροι παραβάτες των χώρων των πεζών (πεζοδρόμια, πλατείες πεζόδρομοι κλπ) ακόμα και με τα υπηρεσιακά τους οχήματα.