Τον παρέσυρε ένας οδηγός που έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα, τόση που ο άνθρωπος πετάχτηκε είκοσι μέτρα παραπέρα, σε μια γειτονική αυλή. Όσο για τον οδηγό, παγιδεύτηκε στο αμάξι και χρειάστηκε πολύ ώρα να τον απεγκλωβίσουν, τραυματισμένο.
Οι κάτοικοι μιλούν για δρόμο-καρμανιόλα. Λένε ότι οι οδηγοί κινούνται με μεγάλες ταχύτητες. Δεν υπάρχει καμία επιτήρηση (κάμερες, ραντάρ, περιπολικό) ούτε μέσα παθητικής μείωσης της ταχύτητας (ελικοειδής πορεία, κυκλικοί κόμβοι, σαμαράκια). Με λίγα λόγια, η ασφάλεια των δρόμων επαφίεται στην ευσυνειδησία των οδηγών. Αν τηρήσουν τα όρια ταχύτητας καλώς. Αν όχι, τα κανάλια θα μιλήσουν για "τραγικό ατύχημα".
Δεν είναι ατύχημα να χάσεις τον άνθρωπό σου.
Δεν είναι ατύχημα να χαθεί μια ζωή όταν όλα συνωμοτούν για να να γίνει, κάπου, κάπως, κάποιο κακό.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Μολονότι επικίνδυνος, ο δρόμος δε διαθέτει πεζοδρόμιο που να μπορεί να περπατήσει άνθρωπος. Επισκεφτείτε το δρόμο στο Google maps. Κοιτάξτε τους πεζούς πίσω από τη δημοσιογράφο. Δείτε το βίντεο του ρεπορτάζ.
Και το κερασάκι στην τούρτα; Ακόμη και οι κάδοι ήταν γυρισμένοι προς το δρόμο. Το έχουμε ξαναπεί, στην Ελλάδα τα σκουπίδια δεν τα πετάμε πεζοί, από το πεζοδρόμιο, αλλά από το δρόμο, οδηγώντας!
Μα τι χρειάζεται επιτέλους για να καταλάβουμε το προφανές;
Δεν επιτρέπεται να κινούμαστε κοντά σε οχήματα που ζυγίζουν τόνους - είναι επικίνδυνο.
Αν θέλουμε οχήματα, θα πρέπει να φτιάξουμε χώρους και για μας και γι αυτά.
Αν θέλουμε να οδηγούμε, θα πρέπει να έχουμε κάπου να κινηθούμε κι όταν δεν οδηγούμε.
Το πεζοδρόμιο είναι η πρώτη και αναγκαία λωρίδα κάθε δρόμου και θα πρέπει πάση θυσία να είναι ελεύθερο, ασφαλές και προσβάσιμο σε όλους μας.
Σε καμία περίπτωση οι υποδομές δεν πρέπει να μας αναγκάζουν να χρησιμοποιήσουμε το δρόμο, εκτός μόνο για διάσχιση.
Στις διασχίσεις, θα πρέπει να υπάρχουν μέτρα για την προστασία μας.
Η τήρηση του ΚΟΚ δεν πρέπει να επαφίεται στην ευσυνειδησία των οδηγών, γιατί απλούστατα πολλοί δεν τη διαθέτουν. Σε αυτούς θα πρέπει να επιβάλλεται με σχεδιασμό που θα υποχρεώνει τη συμμόρφωση και των πιο απείθαρχων, ενώ απαιτείται και αυστηρή επιτήρηση.
Έτσι ο άνθρωπος πέθανε γιατί:
- ο κάδος δεν ήταν χωροθετημένος σωστά
- έπρεπε να περάσει απέναντι σε έναν δρόμο χωρίς διάβαση και μέτρα προστασίας πεζών
- έπρεπε να κινηθεί σ' ένα δρόμο χωρίς πεζοδρόμιο
- έπρεπε να σταθεί στο δρόμο για να ρίξει τα σκουπίδια στον κάδο.
Αν ήταν εργατικό ατύχημα, ο εργοδότης θα αντιμετώπιζε κατηγορία ανθρωποκτονίας από αμέλεια.
Εδώ μιλάμε όμως για "αστικό ατύχημα".
Και αν ο εισαγγελέας αποφάσιζε να κάνει δίωξη, δε θα ήξερε ποιον να πρωτομαζέψει από όλους όσοι έδειξαν εγκληματική αμέλεια - πολεοδόμους, εργολάβους, νομοθέτες, τοπικές αρχές, τροχαία, ιδιοκτήτες παρακείμενων οικιών και τον οδηγό, φυσικά.
Αυτή τη στιγμή, ζούμε ένα καθημερινό έγκλημα.
Η ζωή μας απειλείται πολλαπλά σε πόλεις που δε φτιάχτηκαν με γνώμονα εμάς.
Έχουμε όλοι συνηθίσει τόσο, που δε βλέπουμε τις πολλαπλές απειλές προς τη ζωή μας.
Είναι καιρός ν' ανοίξουμε τα μάτια μας και να αλλάξουμε τα πράγματα τώρα, πριν είναι αργά.
________________
Πηγές: ΝewsIT, τα Νέα, ΝewPost. Εικόνες: η πρώτη από το youtube, οι επόμενες από το Google maps
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου