Τι τρέφει τον Ελληναρά

Θυμάστε τον γλυκύτατο συνάνθρωπο της προηγούμενης ανάρτησης, που δεν είχε καμμία αντίρρηση να βγάζει παιδιά και άλλους πεζούς στο δρόμο, αλλά μην τολμήσετε να του ακουμπήσετε το αμάξι; Τον ευσυνείδητο συμπολίτη, που θεώρησε ότι η δέουσα απόκριση σε μια παρατήρηση δεν είναι το "συγνώμη, δεν το ξανακάνω", αλλά αισχρό υβρεολόγιο, σε συνδυασμό με απειλές;



Σίγουρα το έχετε δει το είδος.

Είναι ένα θρασύδειλο ον που δηλώνει "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;" μέχρι να βρεθεί κάποιος μεγαλύτερος και δυνατότερος απ' αυτόν, με μεγαλύτερο αμάξι.
Είναι αυτός που παρκάρει στη διάβαση, που περνά με κόκκινο, που βάζει τα ηχεία στη διαπασών, που κάνει πάρτι μέχρι το πρωί, που αφήνει τα κακά του σκυλιού του στο δρόμο.

Που δε λογαριάζει νόμους και κανονισμούς, γιατί δεν ισχύουν για εκείνον.
Που έχει πάντα δίκιο, που ξέρει καλύτερα από όλους και είναι απ' όλους καλύτερος και ανώτερος.

Αυτό το θρασύδειλο ον ανθεί και πολλαπλασιάζεται στην Ελλάδα του σήμερα και δηλητηριάζει το δημόσιο βίο και την καθημερινότητά μας.
Γιατί;

Την απάντηση την έδωσε φιλικό μου πρόσωπο που (ενώ όλοι σας με προτρέπατε να κάνω μηνύσεις και να καλέσω την τροχαία) μου είπε με σοβαρό ύφος κοιτώντας με στα μάτια:

" Άστο.
Μην κάνεις τίποτα.
Πού πας να μπλέξεις;
Καταγγελία σημαίνει όνομα, διεύθυνση, τα πάντα.
Ο άντρας σου λείπει συχνά.
Πού ξέρεις αν αυτός ο παλαβός δεν κάνει κάτι;
Έχεις και παιδιά να προστατέψεις, αυτοί οι τύποι είναι ικανοί για όλα.

Στην αστυνομία δε μπορείς να βασίζεσαι για προστασία.
Αυτοί έρχονται πάντα μετά το γεγονός - αν έρθουν.

Μήνυση; Ξέχνα το.
Καλύτερα να μη μπλέξεις με δικηγόρους και δικαστήρια.
Θα φας ένα σωρό λεφτά, άσε την ταλαιπωρία με αναβολές και τα τοιαύτα.
Άσε που δε θα βρεις το δίκιο σου.
Ο τύπος μπορεί να ισχυριστεί ότι του προξένησες βλάβη στ' αμάξι και να σου κάνει κι αυτός μήνυση. Κι άντε μετά ν' αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.
Ή μπορεί να ισχυριστεί πως το σημείωμα δεν ήταν για σένα και να τη βγάλει καθαρός.
Πώς μπορείς ν' αποδείξεις ότι σ' εσένα απευθύνεται;

Αλλά ακόμη κι αν το δικαστήριο σου δώσει δίκιο τι θα γίνει;
Θα πληρώσει το πρόστιμο, και την άλλη μέρα θα ξανακάνει τα ίδια.
Κάθε μέρα μήνυση θα του κάνεις;

Ούτε η τροχαία μπορεί να κάνει τίποτα.
Προσωπικό δεν έχουν για τα σοβαρά, θα τρέχουν να δίνουν κλήση σ' όσους παρκάρουν στα πεζοδρόμια; Θα πρέπει να γράψουν τη μισή Ελλάδα.
Μετά ο τύπος θα πάει θα κλαφτεί λιγάκι, θα του τη σβήσουν και θα συνεχίσει ωραία και καλά.
Άσε που θα τα πάρει στο κρανίο και μετά θα σου την έχει στημένη.
Γι αυτό σου λέω, άσε καλύτερα."

Πρέπει να σας πω πως έχει απόλυτο δίκιο. Η ελληνική δικαιοσύνη δεν προστατεύει τον πολίτη αλλά του επιβάλλει δυσβάστακτα κόστη για να βρει το δίκιο του, ενώ από την άλλη, συγχωρεί πολύ εύκολα τους ασυνείδητους και τους αφήνει να ελεύθερους να συνεχίζουν.
Όσοι σκέφτονται έτσι, ενεργούν επιφυλακτικά και προσεκτικά, προκρίνοντας την επιλογή με το μικρότερο κόστος και προστατεύοντας τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.
Μακροπρόθεσμα όμως, όπως βλέπουμε γύρω μας, η προστατευμένη αυτή οικογένεια εκτίθεται σε μεγαλύτερους κινδύνους, αυτούς που δημιουργεί η εξάπλωση των ασυνείδητων όταν αφήνονται ανεξέλεγκτοι.

Έτσι λοιπόν έμαθα τι τρέφει τον Έλληνα νταή.
Ο Έλληνας ραγιάς.


Με λίγα λόγια, θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.