Όμως, την ίδια ώρα που όλοι εκφράζουμε θλίψη και σεβασμό, τι κάνουμε για τους δικούς μας Hawking;
Πείτε μου, πώς θα ζούσε και τι θα μπορούσε να καταφέρει αυτός ο άνθρωπος αν είχε γεννηθεί στην Ελλάδα;
Η Κική Τσακίρη τα είπε πολύ καλύτερα από 'μένα για το τι θ' αντιμετώπιζε ο Hawking από το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Εγώ θα προσθέσω ταπεινά την οπτική του πεζοδρομίου:
Εννοείται πως δε θα μπορούσε να κινείται παντού με το ηλεκτρικό του αμαξίδιο, όπως έκανε στο Κέμπριτζ.
Θα έμενε κλεισμένος σπίτι, μη μπορώντας να ασχοληθεί με κάτι που θα έδινε νόημα στη ζωή του.
Κάθε μέρα θα τον εξαντλούσε η ψυχοφθόρα καθημερινή του πάλη για τα απλούστερα πράγματα.
Με την ψυχολογία του επιβαρυμένη, σίγουρα δε θα μπορούσε να διαψεύδει τους γιατρούς για πενήντα χρόνια. Κι όταν θα έσβηνε, εντός των προβλέψεων, οι οικονομολόγοι του ΕΣΥ θα έσβηναν ικανοποιημένοι άλλη μια επιβάρυνση από τον προϋπολογισμό....
Πόσοι Hawking ζουν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα; Πόσοι απ' αυτούς θα διέπρεπαν αν ζούσαν σε άλλη χώρα; Πόσο πολιτισμένοι είμαστε ως χώρα όταν φερόμαστε έτσι στα πιο αδύναμα μέλη μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου